پارکینسون را با ورزش به عقب برانید

پژوهشگران دریافتند که بیماران پارکینسونی که سبک زندگی فعال‌تری دارند—از جمله پیاده‌روی، انجام کارهای خانه و شرکت در فعالیت‌های اجتماعی و تفریحی—در مقایسه با افراد کم‌تحرک، با سرعت کمتری دچار تغییرات مغزی می‌شوند. این تغییرات بیشتر در نواحی مربوط به حافظه، توجه و خلق‌وخو دیده می‌شود.

جزئیات پژوهش:

این تحقیق که توسط تیمی از دانشگاه سویل اسپانیا به سرپرستی دکتر «پابلو میر» انجام شده، ۱۲۰ بیمار در مراحل ابتدایی بیماری پارکینسون (میانگین سنی ۶۱ سال) را در یک بازه زمانی چهار ساله بررسی کرده است.

شرکت‌کنندگان هر سال پرسشنامه‌ای درباره میزان فعالیت بدنی روزانه‌شان پر کردند و بر اساس پاسخ‌ها، به دو گروه «فعالیت کم» و «فعالیت زیاد» تقسیم شدند.

بررسی‌های مغزی:

پژوهشگران با استفاده از تصویربرداری MRI تغییرات ساختار مغزی بیماران را بررسی کردند. نتایج نشان داد افرادی که فعالیت بدنی بیشتری داشتند، اندازه بزرگ‌تری از بخش‌های مهم مغز از جمله:

• قشر گیجگاهی و آهیانه (مرتبط با حافظه و تمرکز)
• هیپوکامپ (مرکز حافظه)
• آمیگدال (مرتبط با خلق‌وخو)

را حفظ کرده‌اند.

نتایج عملکرد ذهنی:

در آزمون‌های شناختی، گروه فعال‌تر تا ۳۷ درصد در آزمون‌های حافظه کلامی و تا ۲۰ درصد در آزمون‌های توجه عملکرد بهتری داشتند.

نظر محقق ارشد:

دکتر میر می‌گوید:

«ورزش نه‌تنها در بهبود علائم روزانه نقش دارد، بلکه ممکن است در روند پیشرفت بیماری نیز تأثیرگذار باشد. به‌ویژه در نواحی مغزی که مسئول عملکردهای شناختی کلیدی در پارکینسون هستند.»

اگرچه تحقیقات بیشتری برای تایید قطعی این یافته‌ها نیاز است، اما نتایج فعلی نشان می‌دهند که فعالیت بدنی منظم می‌تواند یک راه ساده، ارزان و مؤثر برای حمایت از سلامت مغز در مبتلایان به پارکینسون باشد.