تصاویر؛ عکس های شخصی، زندگی خصوصی و بیوگرافی الیانا پیتمن

فرادید| الیانا پیتمن (Eliana Pittman)، با نام اصلی الیانا لیته داسیلوا (Eliana Leite Da Silva)، در ۱۴ اوت ۱۹۴۵ (۲۳ مرداد ۱۳۲۴) در ریو دو ژانیرو، برزیل متولد شد. او خواننده، بازیگر سابق، و یکی از چهره‌های برجسته موسیقی جاز و سامبا در برزیل است. پیتمن به دلیل سبک پرشور و روح‌انگیز خود در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ شهرت یافت و به عنوان یکی از هنرمندان تأثیرگذار موسیقی برزیل شناخته می‌شود.

کودکی و خانواده

الیانا در ریو دو ژانیرو، مهد فرهنگ و موسیقی برزیل، بزرگ شد. او دخترخوانده بوکر پیتمن (Booker Pittman)، ساکسیفونیست برجسته جاز آمریکایی بود که تأثیر عمیقی بر مسیر هنری او گذاشت. بوکر نه تنها معلم موسیقی و مربی او بود، بلکه در برخی از آثارش نیز با او همکاری کرد. اطلاعات دقیقی درباره والدین بیولوژیکی یا سایر اعضای خانواده او در منابع موجود نیست، اما محیط هنری و موسیقیایی که در آن رشد کرد، نقش کلیدی در شکل‌گیری حرفه‌اش داشت.

حرفه موسیقی

الیانا پیتمن فعالیت حرفه‌ای خود را در دهه ۱۹۶۰ آغاز کرد و به سرعت به یکی از خوانندگان برجسته برزیل تبدیل شد:

• شروع فعالیت: اولین موفقیت بزرگ او آهنگ «تریستزا» (Tristeza) در سال ۱۹۶۶ بود که در سراسر آمریکای جنوبی مورد توجه قرار گرفت. اگرچه او به شهرت جهانی آسترود ژیلبرتو (با آهنگ «دختری از ایپانما») نرسید، اما سبک منحصربه‌فردش در جاز و موسیقی مردمی برزیل (MPB) طرفداران بسیاری یافت.
• تورهای بین‌المللی: در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰، او در کشورهای مختلفی از جمله برزیل، ایتالیا، فرانسه، ژاپن، ایالات متحده، اسپانیا، و ونزوئلا تورهای موسیقی برگزار کرد. این تورها جایگاه او را به عنوان یک هنرمند بین‌المللی تثبیت کردند.
• آلبوم‌های برجسته:
  • «الیانا و بوکر پیتمن – اخبار برزیل» (Odeon/Paradise Masters، ۱۹۶۳)
  • «الیانا پیتمن» (Odeon/Amazon، ۱۹۷۲)
  • «Quem Vai Querer» (RCA، ۱۹۷۷)
  • «روح برزیل – فانک، روح، و بوسا گرووز ۱۹۶۵-۱۹۷۷» (EMI/Odeon، اواخر دهه ۱۹۷۰)
• همکاری‌ها: او با هنرمندانی مانند کلودیا مارتینیو، داویلا، پدرو میسون، و الزا سوارس همکاری داشت و در سبک‌های جاز، سامبا، و موسیقی مردمی برزیل فعالیت کرد.

حرفه بازیگری

الیانا پیتمن علاوه بر موسیقی، در سینما و تلویزیون نیز فعالیت داشت، اما این بخش از حرفه‌اش کمتر از موسیقی او برجسته بود:

• فیلم‌شناسی:
  • ۱۹۶۶: «برای زندگیت بدو» (به عنوان خواننده)
  • ۱۹۷۱: «ژنرال‌های گودال شنی» (در نقش دالوا)
  • ۱۹۸۶: «جوبیابا»
  • ۲۰۰۵: «آمریکا» (در نقش ملکه فورو)
  • ۲۰۱۰: «تمپو مدرنوس» (در نقش میراندا پارانهوس)
  • ۲۰۱۲: «پریمار» (در نقش دا گویا)
  • ۲۰۱۳: «سانگو بوم» (در نقش چیکا)
  • ۲۰۱۹: «دخترانی از ایپانما» (در نقش الزا)
• سبک بازیگری: نقش‌های او اغلب کوتاه اما تأثیرگذار بودند و بیشتر در سریال‌ها و فیلم‌های برزیلی با تم‌های اجتماعی و فرهنگی ظاهر شد. او پس از دهه ۱۹۷۰ فعالیت بازیگری خود را کاهش داد و بیشتر بر موسیقی تمرکز کرد.

زندگی شخصی

اطلاعات درباره زندگی شخصی الیانا پیتمن بسیار محدود است، زیرا او ترجیح داده زندگی خصوصی‌اش را از رسانه‌ها دور نگه دارد:

• روابط و خانواده: منابع موجود هیچ اطلاعاتی درباره ازدواج، همسر، یا فرزندان احتمالی او ارائه نمی‌دهند. به نظر می‌رسد پیتمن زندگی شخصی‌اش را محرمانه نگه داشته و تمرکز عمومی‌اش بر فعالیت‌های هنری بوده است.
• بازنشستگی و انزوا: پس از دهه ۱۹۷۰، او دوره‌هایی از انزوا و کاهش فعالیت‌های عمومی را تجربه کرد. در سال ۲۰۰۱، با برگزاری تور جدیدی در ریو دو ژانیرو، بار دیگر به صحنه بازگشت، اما پس از آن فعالیت‌هایش متناوب بود.

جوایز و افتخارات

اگرچه اطلاعات خاصی درباره جوایز رسمی الیانا پیتمن در منابع ذکر نشده، موفقیت آهنگ «تریستزا» و تورهای بین‌المللی او نشان‌دهنده تأثیر و محبوبیتش در موسیقی برزیل است. او به عنوان یکی از خوانندگان زن برجسته قرن بیستم برزیل شناخته می‌شود.

تأثیر و دیدگاه‌ها

الیانا پیتمن با سبک موسیقی جاز و سامبای خود، به ترویج فرهنگ موسیقی برزیل در سطح جهانی کمک کرد. همکاری نزدیک او با بوکر پیتمن، که ترکیبی از جاز آمریکایی و ریتم‌های برزیلی را به نمایش گذاشت، به خلق صدایی منحصربه‌فرد منجر شد. او همچنین به دلیل اجراهای پرشور و حضور صحنه‌ای قوی‌اش مورد تحسین قرار گرفت. پیتمن در کارناوال‌های ریو دو ژانیرو نیز حضور داشت (مانند سال ۲۰۱۳) و به عنوان بخشی از فرهنگ کارناوال برزیل شناخته می‌شود