دو سلاح روسی آسمان ایران را ممنوع‌ الورود می کند!

طی روزهای اخیر، سیدحسین موسویان سفیر اسبق ایران در آلمان مدعی شده که روسیه هواپیمای جنگنده سوخو-۳۵ و سیستم پدافند اس- ۴۰۰ را به ایران نداد با وجودیکه ایران چند دهه تحت تهدید حمله نظامی دو قدرت اتمی آمریکا و اسرائیل قرار داشت و نهایتا هم مورد حمله این دو کشور قرار گرفت.  ادعایی که فورا توسط کاظم جلالی (سفیر ایران در روسیه) رد شد و او در پاسخ گفت که ایران هیچ‌گاه  سامانه اس ۴۰۰ را از روسیه  درخواست نکرده است.

اما پرسش اصلی اینجاست: سوخو ۳۵ و اس ۴۰۰ چه ویژگی‌هایی دارند که دیپلمات پیشین ایران مدعی شده که در جنگ ۱۲روزه می‌توانستند کمک حال سیستم دفاعی کشور باشند؟

معرفی کامل سامانه اس-۴۰۰ روسیه؛ غافلگیرکننده؟

در سال ۱۹۹۹ میلادی و درست یک سال مانده به قرن بیست و یکم، روس‌ها به فکر توسعه یک سامانه دفاع هوایی پیشرفته افتادند. اس ۴۰۰ را می‌توان نسخه ارتقایافته S-۳۰۰ PMU۲ دانست که قرار بود با نام S-۳۰۰ PMU۳ به خدمت ارتش این کشور در بیاید، اما به علت اعمال تغییر و تحولات بی‌شمار، تصمیم گرفته شد با نام جدید S-۴۰۰ به میدان بیاید.

سامانه پدافندی اس ۴۰۰ در سال ۲۰۰۱ میلادی تست‌های خود را با موفقیت پشت سر گذاشت و سه سال بعد (۲۰۰۴) عملیاتی شد. هدف از طراحی چنین سپر موشکی، مقابله با تهدیدات هوایی بالستیک و کروز بود و روس‌ها تلاش خود را کردند تا با یک تیر دو نشان بزنند. (منظور طراحی یک سامانه که بتواند موشک‌های بالستیک و کروز را با هم رهگیری کند.)

اس-۴۰۰ قادر به تشخیص ۱۰۰ هدف به‌طور هم‌زمان و درگیر شدن با ۱۲ هدف به‌طور هم‌زمان از محدوده ۴۰۰ کیلومتری است، از جمله این هدف‌ها؛  هواپیما،  موشک‌های کروز و موشک‌های بالستیک است. اس-۴۰۰ با داشتن قابلیت ۳ موشک مختلف، بسیار دوربرد ۴۰ان۶ (۴۰N۶)، دوربرد ۴۸ان۶ (۴۸N۶)، و موشک‌های با برد متوسط ۹ام۹۶ (۹M۹۶) قادر به پوشش کل عمل‌کرد مورد نیاز است. هر یک از این موشک‌ها دارای قابلیت‌های متفاوت است که در ادامه به آنها اشاره می شود. 

الف- ۴۰ان۶ (۴۰N۶) موشک بسیار دوربرد. قادر به نابود کردن هدف‌های هوایی در محدوده تا ۴۰۰ کیلومتر

ب-۴۸ان۶ (۴۸N۶) موشک دوربرد. قادر به نابود کردن هدف‌های هوایی در محدوده تا ۲۵۰ کیلومتر

ج- ۹ام۹۶ (۹M۹۶) موشک با برد متوسط. قادر به نابود کردن هدف‌های هوایی در محدوده تا ۱۲۰ کیلومتر

یک گردان معمولی اس-۴۰۰ از دست‌کم هشت سکوی پرتاب با ۳۲ موشک و یک پست فرماندهی سیار تشکیل شده‌است. در مه ۲۰۰۷، نیروی هوایی روسیه اعلام کرد سامانه اس-۴۰۰ قبل از ژوئیه ۲۰۰۷ میلادی برای مأموریت‌های جنگی در اطراف مسکو و روسیه مرکزی قرارخواهد گرفت.  در اوت ۲۰۰۷، اولین هنگ مجهز به اس-۴۰۰ به خدمت فعال ارتش در در نزدیکی مسکو درآمد.

سوخو – ۳۵؛ قدرتمندترین جنگنده نسل ۴ روسیه

 جنگنده سوخو Su-۳۵ یک نسخه بسیار پیشرفته از Su-۲۷ است که تغییرات بسیار گسترده ای نسبت به نسخه قبلی دارد. توسعه این جنگنده چند منظوره در اوایل دهه ۱۹۸۰ آغاز شد و اولین پرواز آن در سال ۱۹۸۸ رخ داد جایی که هنوز با نام Su-۲۷M شناخته می شد. این مدل به عنوان یک سوخو ۲۷ بسیار چابک عرضه شد که برای برتری هوایی طراحی شده بود اما توانایی های قابل توجهی در زمینه نبرد هوا به زمین نیز داشت. تغییرات قابل توجهی در زمینه موتورها، آیرودینامیک، سیستم آویونیک و روش های ساخت ایجاد شده و در ادامه طراحی آن به طور کلی تغییر کرد و به Su-۳۵ تغییر نام داد. سوخو ۳۵ یک جنگنده منظوره با عنوان نسل ۴++ است که ناتو آن را با نام Flanker-E یا Super Flanker می شناسد.

Su-۳۵ بر اساس طراحی کارآمد Su-۲۷ ساخته شده و موتورهای بزرگ و قوی اش توانایی پروازهای سوپرکروز برای مدت های طولانی را به آن می دهد. همچنین با داشتن چنین موتورهای قدرتمندی، سوخو ۳۵ توانایی رسیدن به سرعت های سوپرسونیک را دارد بدون اینکه نیازی به استفاده از پس سوز باشد.

این جنگنده می تواند ۱۱.۵ تن سوخت حمل کند و به سیستم آویونیک پیشرفته مانند رشته راداری فاز غیرفعال و قابلیت جستجو و ردیابی مادون قرمز مجهز است. Su-۳۵ یک جنگنده طراحی شده برای برتری هوایی است و در درجه دوم به قدرت نبرد هوا به زمین آن توجه شده است. سوخوی روسی در بال و بدنه خود ۱۲ نقطه برای اتصال سلاح داشته و می تواند تا وزن ۸ تن مهمات حمل کند. سوخو ۳۵ می تواند موشک های کوتاه برد R-۷۳E یا میان برد R-۷۷ برای نبردهای هوایی و چندین موشک IR و موشک های با قابلیت هدایت راداری برای حمله به اهداف زمینی حمل کند. از دیگر موشک هایی که سوخو ۳۵ می تواند حمل کند موشک کروز ضد کشتی Kh-۳۵ است.

 همچنین این جنگنده توانایی حمل بمب و راکت نیز دارد. دیگر سلاح سوخو ۳۵ یک توپ اصلی ۳۰ میلیمتری GSh-۳۰۱ با ۱۵۰ گلوله است. Su-۳۵ همچنین سیستم جمینگ داشته و می تواند در رادارهای دشمن اخلال ایجاد کند. جنگنده چند منظوره Su-۳۵ یک جنگنده روسی تک سرنشینه  است که طول آن ۲۱.۹ متر، طول بال های آن ۱۵.۳ متر، ارتفاع آن ۵.۹ متر است، در حالی که وزن آن در حالت خالی ۱۸.۴ تن بوده و هنگام تیک آف می تواند حداکثر تا ۳۴.۵ تن وزن داشته باشد.

 سوخو ۳۵ دو موتور Saturn ۱۱۷S (AL-۴۱F۱S) دارد که سرعت آن را به حداکثر ۲,۳۹۰ کیلومتر بر ساعت می رسانند. سقف پروازی جنگنده روسی ۱۸ کیلومتر بوده و برد آن نیز بین ۳,۶۰۰ تا ۴,۵۰۰ کیلومتر متفاوت است. Su-۳۵ یک توپ ۳۰ میلمتری با ۱۵۰ گلوله دارد و توانایی حمل بمب و موشک هایی از قبیل R-۲۷ER, E-۲۷ET, R-۷۳, Kh-۲۹T, Kh-۳۱P, Kh-۵۹M, Kh-۳۵U را داراست.