ویزای «اچ-وان‌بی» H-1B آمریکا چیست و چرا ترامپ آن را پولی کرد!؟

براساس داده‌های مرکز تحقیقاتی پیو:حداقل ۶۰ درصد ویزاهای «H-1B» از سال ۲۰۱۲ برای شغل‌های حوزه کامپیوتر صادر شده‌اند، اما بیمارستان‌ها، بانک‌ها، دانشگاه‌ها و بسیاری دیگر از کارفرمایان هم می‌توانند برای این ویزا درخواست دهند.

به گزارش یورو نیوز:دولت ترامپ با وضع هزینه ۱۰۰ هزار دلاری برای ویزای «اچ-وان‌بی»، کارفرمایان، دانشجویان و کارگران را در آمریکا، هند و سایر کشورها شگفت‌زده و سردرگم کرده است.

پس از اعلام این تصمیم در روز جمعه ۱۹ سپتامبر، کاخ سفید سعی کرد به شرکت‌های نگران اطمینان دهد که هزینه جدید شامل دارندگان فعلی ویزا نمی‌شود و کارمندان «اچ-وان‌بی» که به خارج سفر کنند، بدون پرداخت ۱۰۰ هزار دلار، در بازگشت به آمریکا گرفتار نخواهند شد. این سیاست از نیمه‌شب یکشنبه ۲۱ سپتامبر به وقت شرق آمریکا اجرایی شد.

با وجود تلاش کاخ سفید برای آرام کردن کارفرمایان، لئون رودریگز از شرکت حقوقی سیفارث گفت که «هنوز برخی به کارکنان خود که دارنده ویزای اچ-وان‌بی هستند، توصیه می‌کنند فعلاً سفر نکنند تا وضوح سیاست‌ها بیشتر شود».

سؤال‌های زیادی حتی در مورد مسائل ابتدایی هنوز بی‌پاسخ هستند. رودریگز توضیح داد: «پرداخت این ۱۰۰ هزار دلار واقعاً چگونه است؟ معمولاً وقتی یک نهاد هزینه‌ای دریافت می‌کند، یک روند مشخص وجود دارد و فرم‌هایی برای جمع‌آوری آن ایجاد می‌شود، اما فعلاً نمی‌دانیم این فرآیند چگونه خواهد بود.»

بو کوپر، شریک شرکت حقوقی مهاجرتی فراگومن گفت: «سؤال‌های اصلی هنوز حل نشده‌اند؛ مثلاً اینکه آیا هزینه ۱۰۰ هزار دلاری شامل دانشگاه‌ها و مراکز تحقیقاتی غیرانتفاعی هم می‌شود یا نه، چون این کارفرمایان از محدودیت سالانه این نوع ویزا توسط کنگره معاف شده‌اند.»

ویزای H-1B چیست و چه کسانی از آن استفاده می‌کنند؟

ویزای «H-1B» طبق قانون مهاجرت ۱۹۹۰ ایجاد شده و نوعی ویزای غیرمهاجرتی است که به شرکت‌های آمریکایی اجازه می‌دهد افراد با مهارت‌های تخصصی و کمیاب را استخدام کنند. این ویزا برای اقامت دائم طراحی نشده است، اما بعضی افراد پس از تغییر وضعیت مهاجرتی می‌توانند در کشور بمانند.

این ویزا که به شرکت‌ها اجازه می‌دهد تا کارگران خارجی دارای مهارت تخصصی و مدرک کارشناسی یا معادل آن را استخدام کنند، سه سال اعتبار دارد و می‌تواند سه سال دیگر نیز تمدید شود. استیفن براون، اقتصاددان در یادداشتی دراین‌باره نوشت که درحال حاضر حدود ۷۰۰ هزار دارنده این نوع ویزا در آمریکا حضور دارند که حدود نیم میلیون نفر از اعضای خانواده آن‌ها نیز همراهشان هستند.

طبق آمار پیو، حداقل ۶۰ درصد ویزاهای «H-1B» از سال ۲۰۱۲ برای شغل‌های حوزه کامپیوتر صادر شده است، اما بیمارستان‌ها، بانک‌ها، دانشگاه‌ها و دیگر کارفرمایان هم می‌توانند برای آن درخواست دهند.

هر سال حداکثر ۶۵ هزار ویزای جدید از این نوع صادر می‌شود و ۲۰ هزار ویزای اضافی به دارندگان مدرک کارشناسی ارشد یا بالاتر تعلق می‌گیرد.

این ویزاها از طریق قرعه‌کشی اعطا می‌شوند. برخی کارفرمایان مانند دانشگاه‌ها و سازمان‌های غیرانتفاعی از این محدودیت معاف هستند.

طبق آمار پیو، تقریباً سه‌چهارم کسانی که درخواستشان در سال ۲۰۲۳ تأیید شد، اهل هند بودند.

ترامپ با این ویزا چه کرد؟

کاخ سفید هزینه تازه ۱۰۰ هزار دلاری را اعلام کرد؛ در حالی که هزینه درخواست برای این ویزا پیش از این فقط ۲۱۵ دلار به‌علاوه چند هزینه اندک دیگر بود. این سیاست کمتر از ۲۴ ساعت بعد اجرایی شد.

هاوارد لوتنیک، وزیر بازرگانی گفت این هزینه باید سالانه پرداخت شود و در مجموع طی حداکثر تمدیدهای مجاز که ۶ سال است به ۶۰۰ هزار دلار (۵۰۹ هزار یورو) می‌رسد. اما کاخ سفید یک روز بعد توضیح داد که این هزینه فقط یک‌بار دریافت می‌شود و دارندگان فعلی ویزا را شامل نخواهد شد.

ترامپ در کنار این تصمیم، یک ویزای «کارت طلایی» یک میلیون دلاری نیز برای افراد ثروتمند معرفی کرده بود.

این تصمیم‌ها به احتمال زیاد باعث شکایت‌های حقوقی خواهد شد، چون منتقدان می‌گویند رئیس جمهوری با دور زدن کنگره تغییر بزرگی در نظام مهاجرت قانونی ایجاد کرده است.

چرا ویزای H-1B هدف قرار گرفت؟

منتقدان این نوع ویزا معتقدند ویزای «H-1B» به ضرر کارگران آمریکایی است، چون افراد خارجی را جذب می‌کند که معمولاً با حقوق کمتر از کارمندان آمریکایی حاضر به کار می‌شوند. شرکت‌هایی مثل «تاتا کانسالتنسی سرویسز» هم بیشتر کارگران هندی را به شرکت‌های بزرگ می‌فرستند.

کاخ سفید در بیانیه‌ای در روز جمعه گفت: «شرکت‌ها برای استفاده از هزینه‌های پایین نیروی کار که این برنامه به‌طور مصنوعی ایجاد کرده، بخش‌های آی‌تی خود را می‌بندند، کارکنان آمریکایی را اخراج می‌کنند و کارها را به کارگران خارجی با حقوق کمتر می‌سپارند.»

گزارشی در سال ۲۰۲۰ از مؤسسه سیاست اقتصادی (با گرایش چپ) نشان داد که ۶۰ درصد از مشاغل «H-1B» دستمزدی کمتر از سطح متوسط آن شغل دارند.

جووانی پری، مدیر مرکز مهاجرت جهانی دانشگاه کالیفرنیا در دیویس گفت: «بله، گاهی از این برنامه سوءاستفاده می‌شود، مثلاً آوردن برنامه‌نویسان میان‌رده برای جایگزینی کارکنان آمریکایی پرهزینه، اما این موارد کم و نادرند.»

پری تأکید کرد که بیشتر دارندگان ویزای «H-1B» واقعاً متخصصانی کمیاب هستند. او گفت: «اغلب این افراد باعث افزایش بهره‌وری شرکت‌ها و رشد نوآوری شده‌اند، کار آمریکایی‌ها را تکمیل کرده‌اند و به رشد اقتصادی کمک کرده‌اند.»