پیامدهای نظامی فعال شدن مکانیسم ماشه/ اقتصاد چه واکنشی نشان خواهد داد؟

به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از خبرآنلاین، با فعال‌سازی تقریبا قطعی مکانیسم ماشه علیه ایران، نگرانی‌ها درباره شرایط اقتصادی و افزایش فشار‌های بین‌المللی به بالاترین حد خود رسیده است. کارشناسان هشدار می‌دهند که این اقدام می‌تواند زمینه را برای اعمال تحریم‌های گسترده‌تر فراهم کرده و بازار‌های داخلی را با شوک‌های جدی و جدیدی مواجه کند. کاهش ارزش پول ملی، افزایش قیمت کالا‌های اساسی و محدودیت در دسترسی به منابع مالی در خارج از کشور، تنها بخشی از پیامد‌های احتمالی این تصمیم است که زندگی روزمره مردم را تحت تأثیر قرار خواهد داد.

ناصر ایمانی، فعال سیاسی اصولگرا درباره پیامد‌های این تصمیم و تأثیر فعال سازی مکانیسم ماشه بر معیشت مردم و امنیت ملی ایران گفت: «(در هر صورت) مکانیسم ماشه اجرا می‌شد؛ به این معنا که غربی‌ها، حتی در صورت انجام مذاکرات و حصول توافق، این اهرم را فعال می‌کردند. ایران مذاکرات خود را انجام داد و توافقاتی با سازمان انرژی اتمی برقرار کرد و از معاهده ان‌پی‌تی نیز خارج نشد، اما با این حال، مکانیسم ماشه توسط اروپایی‌ها اجرا شد.»

فعال سازی مکانیسم ماشه به دلیل اختلافات عمیق میان خواسته‌ها است

وی افزود: «از نظر حقوقی، این اقدام پیچیدگی‌های فراوانی دارد؛ بر اساس عرف بین‌الملل، اساساً مکانیسم ماشه اجرایی نیست، اما بدون ارجاع به کمیته حل اختلاف، مستقیماً به شورای امنیت ارجاع شد که خود تخلف محسوب می‌شود. با این حال، مکانیسم ماشه اجرایی شد و حتی اگر مذاکرات ادامه می‌یافت، یا در همین روز‌ها انجام می‌شد، باز هم اجرا می‌شد. علت این مسئله، اختلافات عمیق میان خواسته‌هاست.»

ناصر ایمانی ادامه داد: «اروپایی‌ها از ایران خواسته‌اند غنی‌سازی را کاملاً متوقف کند، برخلاف برجام؛ موضوعات موشکی و دیگر مسائل خارج از برجام را مطرح می‌کنند و از مذاکره مستقیم با آمریکایی‌ها حمایت می‌کنند. از سوی دیگر، آمریکا شروط خود را برچیدن کامل صنایع هسته‌ای، محدودیت برد موشکی و کاهش قدرت دفاعی ایران و خروج از منطقه عنوان کرده است؛ این خواسته‌ها در واقع نابود کردن توان دفاعی کشور است. این تفاوت در خواسته‌ها باعث می‌شود مذاکره واقعی عملاً امکان‌پذیر نباشد و اجرای مکانیسم ماشه توسط غرب ادامه یابد.»

تندرو‌ها بر تصمیمات حاکمیتی تأثیرگذار نبوده‌اند

این فعال سیاسی اصولگرا درباره تاثیر گذاری جریان‌های تندرو بر تصمیمات حاکمیت گفت: «تندرو‌ها بر تصمیمات حاکمیتی تأثیرگذار نبوده‌اند. تصمیمات حاکمیت، به‌ویژه رهبری، روشن است؛ ایران سلاح هسته‌ای تولید نخواهد کرد و صنایع هسته‌ای کشور باید حفظ شود. این موضع، هم در برابر فشار‌های جناح تندرو داخلی و هم در برابر اظهارنظر چهره‌های تندروی اصلاح‌طلب ثابت مانده است. تندرو‌های اصلاح طلب می‌گویند که صنایع هسته‌ای را به طور کامل باید برچینیم، اما رهبر انقلاب بر این باور نیستند.»

وی افزود: «حتی در موضوع مذاکرات با مدیرکل آژانس، مخالفت‌های تندرو‌ها نسبت به مذاکرات رسمی ایران در قاهره و نیویورک مانع نشده و روند تصمیم‌گیری حاکمیتی بدون تأثیر از این جریان‌ها ادامه یافته است. تأثیر جریان‌های تندرو بر تصمیمات حاکمیتی قاعدتاً قابل توجه نبوده و شواهد آن نیز مشهود است.»

مکانیسم ماشه هیچ پیامد نظامی ندارد

ایمانی درباره احتمال وقوع جنگ مجدد بین ایران و اسرائیل گفت: «در خصوص فعال شدن مکانیسم ماشه و احتمال وقوع جنگ، باید تاکید کرد که این دو موضوع اساساً ارتباطی با یکدیگر ندارند. فعال شدن مکانیسم ماشه هیچ پیامد نظامی ندارد؛ زیرا قطعنامه‌های پنج‌گانه شورای امنیت سازمان ملل که ممکن است بازگردند، هیچ‌یک نظامی نیستند و ایران نیز ذیل فصل هفت منشور سازمان ملل نرفته است؛ فصل هفت مربوط به اقدامات نظامی علیه کشورهاست و شامل تحریم‌های اقتصادی نمی‌شود. تحریم‌های سازمان ملل، حتی اگر بازگردند، پیامد نظامی برای کشور نخواهد داشت. ایران سال‌هاست تحت تحریم‌های اقتصادی آمریکا و اروپا قرار دارد، اما هیچ حمله نظامی صورت نگرفته است.»

اسرائیل و آمریکا برای حمله به هیچ کشوری نیازی به مجوز سازمان ملل ندارند

وی ادامه داد: «از سوی دیگر، کشور‌هایی که بخواهند تجاوز کنند، مانند اسرائیل و آمریکا، نیازی به مجوز سازمان ملل ندارند؛ در صورت تصمیم به حمله، قوانین بین‌المللی برای آنها بازدارنده نیست. عوامل بازدارنده واقعی شامل مقاومت مردم ایران، قدرت دفاعی کشور و ملاحظات بین‌المللی دیگر است. همان‌طور که در گذشته مشاهده شده، اسرائیل و آمریکا بدون توجه به منشور سازمان ملل اقدام نظامی کرده‌اند و می‌کنند.»

وی در پایان تصریح کرد: «گزینه نظامی از منظر مکانیسم ماشه و قطعنامه‌های سازمان ملل منتفی است؛ اما این به معنای غیرممکن بودن حمله از سوی رژیم صهیونیستی یا ایالات متحده نیست. این کشور‌ها در صورت تصمیم، نیازی به اجازه سازمان ملل ندارند و از منظر خود، آزادانه می‌توانند اقدام کنند.»