باجو روی فرش ایرانی عبادت می‌کرد/ دیدار اینتر مقابل تیم ملی ایران غیرعادی بود!

محمد شیروانی، مشاور اسبق لوچانو موجی در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری برنا، در خصوص فعالیت خود در دوران حضورش در ایتالیا گفت: متولد تهران هستم. سال ۱۹۷۱ به قصد تحصیل به ایتالیا رفتیم. در تیم تاج فوتبال بازی می‌کردم اما به ایتالیا و شهر بولونیا رفتم تا درس بخوانم. در باشگاه بولونیا رخنه کردم و به‌عنوان استعدادیاب کارم را آغاز کردم. کار حرفه‌ای را هم از سال ۱۹۸۵ آغاز کردم.

وی افزود: پس از مدتی به اینتر رفتم. آن زمان عباس ترابیان با موراتی ارتباط داشت و از وی خواست که من در اینتر بمانم اما موراتی به من گفت که ترابیان علاقه‌ای به حضور تو ندارد. به یوونتوس برو. من هم سفارش تو را به لوچانو موجی کرده‌ام. در نتیجه من با وجود اینکه از کودکی رنگ آبی را دوست داشتم و هوادار اینتر هم بودم، به یوونتوس رفتم.

استعدادیاب اسبق تیم اینتر و یووه درباره حضورش در یوونتوس توضیح داد: هیچ‌وقت یوونتوس را دوست نداشتم اما به استخدام موجی در یوونتوس درآمدم. اواخر دهه ۸۰ بود. آن زمان من به سرتاسر دنیا در سفر می‌کردم تا استعدادیابی کنم اما موجی به من گفت دستیار من باش و کنار من بمان. یعنی حتی کیفش را هم من جابه‌جا می‌کردم. صمیمیت زیادی با او داشتم. من در جریان خرید زیدان هم بودم. به موجی می‌گفتند مافیای فوتبال اما این‌گونه نبود. او هیچ‌وقت بازیکن فوتبال نبود و در راه‌آهن و قطار کار می‌کرد اما انسانی به هوشمندی وی در فوتبال ندیده‌ام.

شیروانی درباره اینکه در خرید کدام بازیکنان برای یوونتوس نقش داشته است توضیح داد: من در اوایل هزاره جدید در استان لاتزیو بودم و بازیکنان را زیر نظر داشتم. به موجی گفتم یک بازیکن چون ندود حضور دارد و هیچ‌کس مثل او نیست. هیچ‌وقت در تمرینات غیبت نمی‌کند و سر به زیر است. اهل شب‌گردی نیست و تمریناتش را عالی انجام می‌دهد. باید این بازیکن خرید شود. با فرانچسکو کولونزه، مدافع چپ اینتر و لاتزیو هم در ارتباط بودم و به نوعی مدیر برنامه‌های او بودم.

وی افزود: شرکتی با نام «جه‌آ» با حضور موجی تشکیل شده بود که از آن طریق بازیکنان جابه‌جا می‌شدند. موجی در هر شهری می‌رفت، روی هوادارانش نفوذ داشت. او انسان‌های زیادی را می‌شناخت که به این کار شاید خیلی‌ها بگویند باندبازی! اما می‌خواهم بگویم ارتباطات او بی‌نهایت قوی بود.

مشاور اسبق لوچانو موجی درباره اتفاقات کالچوپولی توضیح داد: یک دوره مسابقات با حضور میلان، اینتر و یوونتوس برگزار می‌شد که پس از اتمام آن، از وزارت دارایی و اقتصاد به ما گفتند دیگر حق کار ندارید. باید به اداره پلیس بیایید. آن‌جا موجی فریاد زد: «روح فوتبال کشته شد». از همان‌جا فوتبال ایتالیا افت کرد و می‌بینید که دیگر به چه سطحی درآمده است.

طرفداران یوونتوس و موجی می‌گویند به ناحق یوونتوس محروم شده اما رقبایشان این مسأله را تکذیب می‌کنند. شیروانی در پاسخ به این سؤال گفت: سرمایه‌گذار راست می‌گوید. هرجا در فوتبال سرمایه‌گذاری شود، فوتبال برنده می‌شود. موجی کارهایی را که رئال مادرید انجام می‌داد، یوونتوس انجام می‌داد. هیچ باشگاهی نمی‌توانست سرمایه‌گذاری‌های آنیلی را انجام دهد و این حرف‌ها پیش می‌آمد.

وی افزود: موجی از آنیلی دستور داشت هر کاری انجام دهد تا یوونتوس قهرمان شود. برلوسکونی هم مدتی این کار را انجام داد و هلندی‌ها را به میلان آورد اما موجی سرمایه‌گذاری‌های اصلی را انجام داد و موفق شد. البته این نفرات در عین رقابت با هم هیچ‌وقت تقابل توهین‌آمیز نداشتند و بحث کری نبود.

مشاور اسبق موجی درباره محرومیتش توضیح داد: وقتی به اداره پلیس رفتم، رسانه‌ها خبردار شدند. من ۷ سال محروم شدم. من ۵ خط تلفن داشتم اما تمام تلفن‌ها تحت شنود بود. موراتی تمام خط‌ها را شنود کرده بود و کار او بود. ماجرا جنگ قدرت بود. فوراً زندگی‌ام را جمع کردم، تمام سرمایه‌ها را برداشتم، وسایلم را به قیمت‌های کم فروختم و به ایران آمدم. من دکترای عمران را از شهر میلان گرفته بودم و در ایران شرکت ساختمانی زدیم. در اواخر دهه هشتاد یکی از پروژه‌هایمان هم همین پروژه رضوان‌مال بود. عرق جنوب‌شهر را داشتم. روز اول تعداد بسیار زیادی سرنگ از این‌جا جمع کردیم و حالا خوشحالم که این پروژه سرانجام پیدا کرده است.

شیروانی درباره اینکه چرا از ارتباطاتش در ایران استفاده نمی‌کند گفت: خیلی‌ها به من گفتند از ارتباطاتم در ایران استفاده کنم. در زمان احمدی‌نژاد از من درخواست کردند اما نخواستم در ایران کار فوتبالی انجام دهم چون این‌جا پر از حاشیه است. من شبیه بوکسوری بودم که مشت خورده و گیج است. بهترین سمت را در ایتالیا داشتم و بهترین زمان زندگی‌ام بود. اگر دوباره زندگی کنم هم همان مسیر را می‌روم.

وی افزود: من انسانی وطن‌دوست هستم و تمام خانواده‌مان هم عاشق ایران هستند. من در خانواده‌ای مذهبی بزرگ شدم و در ایتالیا زیارت عاشورایم ترک نمی‌شد. سال ۹۰ تا ۹۴ تمام کارهای بازسازی امامزاده صالح تجریش را انجام دادم.

استعدادیاب اسبق اینتر و یوونتوس درباره علاقه ایتالیایی‌ها به فرهنگ ایرانی عنوان کرد: موجی غذاهای ایرانی را خیلی دوست داشت. همسرم برای او قورمه‌سبزی می‌پخت و او عاشق فرش ایرانی بود. به بازیکنان ایتالیایی فرش هدیه می‌دادم. به فرانکو باره‌سی فرش هدیه دادم، به باجو هم همین‌طور. او به رنگ سبز علاقه داشت، بودایی بود و روی همان فرش عبادت می‌کرد.

شیروانی درباره باجو گفت: به باجو یک فرش دادم و منتظر دریافت پولش بودم. ۸ ماه پول من را نداد. به او گفتم پول چه شد؟ باجو گفت سگم می‌گوید وقتی روی آن می‌خوابم احساس سرما می‌کنم. من هم به او گفتم این سگت درباره قیمتش حرفی نمی‌زند، فقط بگو پولش را داری؟ آن فرش را بعداً از باجو، در حالی که پشتش را امضا کرده بود، گرفتم و به یکی از هواداران پر و پا قرصش فروختم.

وی درباره حضور بازیکنان ایرانی در ایتالیا اظهار داشت: رحمان رضایی و سامره را آقای هاشمیان به ایتالیا آوردند. یک بار هم به رحمان بابت خشونت بازیکن حریف تذکر دادم که او گوش نکرد. علی سامره عمر طولانی در ایتالیا نداشت. علی کریمی در تمرین پروجا حضور پیدا کرد. به کریمی گفتم کوزمی (سرمربی پروجا) با دریبلینگ موافق نیست. اگر در همین تمرینات هم دومین بازیکن را دریبل کنی، تو را کنار می‌گذارند. همین‌طور هم شد و او را نخواستند.

مشاور اسبق موجی در ایران درباره اتفاقات بازی تیم ملی مقابل رم که منجر به اخراج ایویچ شد تصریح کرد: در یک دیدار تدارکاتی مقابل رم، ایران ۷ گل دریافت کرد و مربی عوض شد. چند روز بعد در بازی با اینتر اما با ۴ گل پیروز شدیم. فرانچسکو کولونزه آن زمان بازیکن اینتر بود و به من گفت دستور داده‌اند خیلی بازی را جدی نگیریم. من هم آن زمان در آن بازی بودم و از نزدیک دیدم چه اتفاقی افتاد. انگار معجزه شد و تیمی که ۷ گل از رم خورده بود ناگهان با ۴ گل اینتر را شکست داد.

شیروانی ادامه داد: در فوتبال خیلی پول وجود دارد، مخصوصاً در حاشیه فوتبال. بازیکنان نباید خودشان را بفروشند اما متأسفانه این اتفاقات رخ می‌دهد. من خیلی چیزها در این فوتبال دیده‌ام. ناراحت می‌شوم که خیلی وقت‌ها دیده‌ام بازیکنان هزینه می‌کنند تا دیده شوند. فوتبال ۵۰ درصد شانس هم تأثیر دارد.

وی افزود: هنوز هم در ارتباط هستم. هنوز با موجی در ارتباطم. ما فاصله زیادی با ایتالیایی‌ها داریم اما به‌طور کلی مشکل استعداد زیادی نداریم و مسأله اصلی سخت‌افزار است. بچه‌های ما انگیزه‌های فراوانی دارند اما زیرساخت‌هایمان خوب نیستند. در حال حاضر آنتونیو مانیکونه در تیم ملی خوب کار می‌کند و اگر به او بها دهند می‌تواند کارهای بزرگی انجام دهد.

استعدادیاب فوتبال ایتالیا در دهه ۸۰ و ۹۰ میلادی در خصوص استراماچونی توضیح داد: استراماچونی مربی خوبی بود. شبی که او می‌خواست برود، در خانه مدیر مدرسه ایتالیایی‌ها او را دیدم. می‌خواستم از او بپرسم چه می‌کند؟ او گفت تصمیمی نگرفته‌ام اما همان شب به ایتالیا رفت. هیچ‌وقت ارتباط دیگری با او پیدا نکردم که بپرسم چرا. یک بار با او تماس گرفتم اما پاسخی نداد.

شیروانی درباره اینکه چرا تیم ملی ایتالیا بین فوتبال‌دوستان ایرانی محبوب است توضیح داد: ایتالیا محبوب است چون مثل خود ما هستند. من ابتدا رفتم آمریکا تا درس بخوانم اما نتوانستم. به مادر و خانواده‌ام علاقه داشتم. به ایران برگشتم اما در ادامه به ایتالیا رفتم. دیدم دقیقاً مانند خود ما هستند. طبع غذایی‌شان شبیه ماست و خیلی هم سخت‌گیر نیستند. از نظر فرهنگی هم شبیه به هم هستیم.

وی درباره محبوبیت بازیکنان ایتالیا بین مردم این کشور گفت: هر دهه‌ای یک بازیکن محبوب‌تر بود. مالدینی، باجو، باره‌سی همواره محبوب بوده‌اند. آن‌جا هم این بازیکنان با هجوم هواداران مواجه می‌شوند. یک بار یک دختر دسته‌گلی می‌خواست به باجو هدیه دهد. از نگهبانان ورزشگاه رد شده بود و می‌خواست آن را به باجو هدیه دهد. من هم سعی کردم مشکلش را حل کنم. باجو هم برخورد خوبی داشت. می‌خواهم شدت محبوبیت باجو را توضیح دهم.

مشاور اسبق موجی در یوونتوس درباره الکس دل‌پیرو گفت: دل‌پیرو یکی از بازیکنانی است که صبور و بااخلاق است. هیچ‌وقت ندیدم او عصبانی شود. در زمان بازی، هر زمان مورد خطا قرار می‌گرفت، می‌خندید. آنیلی او را بسیار دوست داشت. آنیلی هیچ‌وقت دستمزدی برایش تعیین نمی‌کرد و می‌گفت دل‌پیرو هرچقدر خواست به او بدهید.

شیروانی درباره بدترین و بهترین روز زندگی کاری‌اش عنوان کرد: تلخ‌ترین روز من محرومیتم بود. بهترین روز زندگی‌ام اما سال ۱۹۸۲ بود. انزو بیرزوت سرمربی ایتالیا بود. او به من قول داد که اگر در فینال پیروز شدیم، به زمین بروم و گلزن را ببوسم. من هم در سانتیاگو برنابئو پائولو روسی را بوسیدم.

وی در پایان گفت: به تاج پیشنهاد دادم که به جوان‌گرایی بیشتر بها بدهد. تیم ملی ما نیاز به تغییر نسل دارد. احساس خوبی به سن بازیکنان ندارم. همچنین باید زیرساخت‌هایمان هم بهتر شود. دبیر دوست من است و کارهای بسیار خوبی در کشتی انجام داده. کارهای او فوق‌العاده بوده و باید از این مسأله استفاده کنیم. باید استعدادیاب‌هایمان را به شهرها بفرستیم و جوان‌ها را کشف کنیم. باید از مدیران متخصص استفاده کنیم تا هم از جوانان استفاده شود و هم فوتبال‌مان رشد کند.

انتهای پیام/