هدف اصلی مدال قاره آسیا است

گروه ورزش تیترکوتاه – نسیم شیرازی: «فریبا سلیمانی» پیشکسوت والیبال کشورمان مانند دیگر کارشناسان این رشته معتقد است تیم ملی دختران مان سطح بسیار بالاتری از رقابت های «کاوا» دارد و مسئولان نباید زیر سایه طلای به دست آمده، توان دختران والیبالیست مان را ندیده بگیرند. او که معتقد است در تمام دنیا فقط یک مربی زن چینی عملکرد فوق العاده ای را ثبت کرده، از مربیان داخلی بعد از او به عنوان مربیان با کیفیت تری یاد کرد و خواستار حضور یک مربی مطرح و با کیفیت مرد در تیم ملی والیبال زنان ایران شد تا ظرفیت بالقوه بلند قامتان والیبال ایران هدر نرود و بتوانند آرزوی همیشگی والیبال زنان ایران یعنی طلای آسیا را برآورده کنند تا بعد بتوان به پله های بزرگ تر اندیشید. گفت و گوی تیترکوتاه با «فریبا سلیمانی» که قلبش برای دختران والیبالی ایران می تپد را در ادامه خواهید خواند.

مسابقات قهرمانی والیبال زنان آسیای مرکزی و اولین طلای رسمی تیم ملی بعد از ۶۲ سال برای شما که سال ها در بطن والیبال بودید و هستید چه معنا و احساسی دارد؟

مسلم است که همگی از این مدال خوشحال هستیم، شاید مدال دختران مان باعث توجه بیشتر مسئولان مانند توجهی که به تیم پسران مان دارند، شود. مانند آوردن مربیان بزرگی که برای پسران می آوردند و تورنمنت های بزرگی که قبل از مسابقات رسمی می روند. این قهرمانی برای ما ارزشمند است و شکی در آن نیست ولی از طرفی همه می دانیم که تیم های کشورهایی که در این مسابقات حاضر بودند سطح شان خیلی خیلی پایین تر از ما بود. انتظار داریم که بچه ها با این طلا و شادی قهرمانی به خودباوری برسند و مسئولان نیز تورنمنت مثلا ۴ جانبه با تیم های قدرتمند آسیای شرقی بگذارند، برگزاری بازی های دوستانه حتی با تایلند و ویتنام باعث بالا رفتن بیشتر سطح والیبال دختران مان خواهد شد. دختران والیبالی ما بدون حضور تیم های قوی تر از خود و بدون حریفان اصلی شان در آسیا طبیعی است که میدان کم تری نسبت به آن ها می بینند و معتقدم قبل از برگزاری مسابقات رسمی باید با تیم های قوی تورنمنت برگزار شود تا برای رسیدن به نقطه ای که سال ها آرزوی مان است یعنی کسب مدال آسیا کمک کند.

گرچه تیم های «کاوا» از همان ابتدا هم در مقابل ایران حرفی برای گفتن نداشتند ولی قهرمانی حتی بدون یک ست باخت را پیش بینی می کردید؟

بله، نتیجه از قبل مشخص بود. باز هم می گویم ما باید در کشوری مانند ترکیه که تیمش همیشه قهرمان اروپا است اردو و تورنمنت داشته باشیم. تیم دختران ترکیه خیلی قدرتمند تر از پسرانش است، گرچه امسال دیدیم حتی تیم پسران این کشور هم رشد کرده بودند. پس با برنامه ریزی دلسوزانه تر و نگاه مادرانه یا پدرانه باید از این دختران حمایت کرد که بدون امکانات نمی شود انتظار عجیب و غریبی داشت و هدف های مان میسر نخواهد شد.

«لی دو هی» را چقدر تاثیرگذار می دانید و آیا می توان گفت او راه ولاسکوی والیبال مردان را برای والیبال زنان می رود؟

مربی کره ای، مربی خوبی است ولی ما می دانیم فدراسیون جهانی این مربیان را برای کشورهای جهان سوم که والیبال شان در حال توسعه است می فرستد. ما در دنیا به جز سرمربی سابق تیم ملی چین که در آمریکا هم سرمربی گری کرده بود و مقام آور المپیک و جهان بود، مربی زن خیلی برتر از مربیان زن ایرانی نداریم، چه بسا که مربیان خودمان خیلی بهتر هستند. در دیگر تیم های والیبال دختران کادر فنی را مربیان مرد تشکیل می دهند، البته این دلیل بر دانش بیشتر شان نیست و اصلا قصد این گونه مقایسه را ندارم.

پس معتقدید این تیم برای رقابت های بزرگ و ثابت کردن خودش به حضور مربیان آقا در کادرفنی نیاز دارد؟

 تیم والیبال زنان ایران که در گذشته مدال برنز آسیا را کسب کرد و دیگر هم تکرار نشد کادرشان آقا بود، مانند خیلی از رشته های ورزشی که آقایان هدایت تیم های خانم ها را بر عهده دارند و کنار این ها می توان از قدرت مربیان خانم هم بهره گرفت. باید کادر فنی هماهنگ با یکدیگر ترکیبی از مربیان خوب آقا و خانم به این دختران که پتانسیل بالایی دارند کمک کنند. ما باید با توجه بیشتر به این بچه ها انگیزه بدهیم تا به هدف اصلی مان برسیم، به هر حال کادر فنی و تیم تا همین حالا هم زحمت کشیدند و این گونه پیشرفت کردند.

یکی دیگر از چالش های والیبال دختران مان از نگاه شما چیست؟

پشتوانه سازی که مورد بی توجهی قرار گرفته است، ما باید پشتوانه سازی تیم های ملی مان را قوی تر کنیم و پست هایی مانند پاسور را که مهره و حیاتی هستند تقویت کنیم تا جایگزین شایسته ای برای امثال شبنم علیخانی، نگین شیرتری، فرانک بابلیان داشته باشیم، ما هنوز نزدیک به شبنم علیخانی نداریم که امیدوارم فکر جدی برای این مساله شود. باید به فکر سازندگی میان مربیان و بچه ها بود. موضوع دیگر این است که مدام نگوییم مربیان ایرانی حساب شان را پس دادند! ما سال ها بعد از انقلاب در بخش زنان بدون تیم ملی بودیم و تشکیل تیم ملی مان حدود ۱۵ سال از پسران مان عقب تر است، اگر این مقایسه ها را کنار بگذاریم خیلی دلسوزانه تر و بهتر می توانیم به بچه ها کمک کنیم.

قراردادهای والیبال زنان ایران نسبت به سال های گذشته بهتره شده و آیا جوابگوی نیاز قهرمانان ما است؟

امسال خیلی در جریان لیگ نیستم و فقط می شنوم که این تیم حضور دارد و دیگری نه، ولی فکر می کنم که امسال اسپانسرها بهتر شده اند، با این حال نباید این نکته را فراموش کنیم اسپانسرهایی که ماندنی باشند مهم و تاثیرگذار هستند، اسپانسرهایی که یک دوره بیایند، قرارداد بالا ببندند و سال بعد بروند و تیم های دیگر هم به همین خاطر اسپانسرهای شان را از دست بدهند نه، حضورشان فایده ای ندارد چرا که بچه ها هم قراردادهای شان را با یکدیگر مقایسه می کنند که چرا تیم ما اینقدر هزینه نمی کند. این مشکلات را داریم و البته که تیم های برند مان بچه ها را در پرداخت قرارداد ها اذیت می کنند و این جای تاسف دارد. باید تدابیری اندیشیده شود که از این اذیت ها دست بردارند، اسپانسرها اگر برای مطرح شدن خودشان یا برای کسر مالیات می آیند به هر حال امتیازاتی می گیرند، پس باید امتیاز هم بدهند. یعنی ملزم به پرداخت قانونی باشند نه این که بعد از یک سال بگویند اصلا مهم نیست، تیم نمی دهیم! این ها درد بچه های مان است، اصلا برای اسپانسرها مهم نیست و بارها شنیده ام که گفته اند سال دیگر در لیگ دختران تیم نمی دهیم. دختران مان ارزشمندند و اگر عاشق والیبال هستیم در هر شرایطی باید حمایت شان کنیم .

بازیکنان با کیفیت به تعداد مساوی در تیم ها تقسیم نشوند و یک تیم از همان ابتدا خیلی قدر و تکلیف قهرمانی اش مشخص باشد، آن لیگ جذابیتی نخواهد داشت و کمکی هم نمی کند

لیگ والیبال زنان ایران چقدر پشتوانه تیم ملی بوده و آیا برای بهتر شدن کیفیت لیگ پیشنهادی دارید؟

لیگ تا وقتی که خیلی پویا نباشد، بازیکنان با کیفیت به تعداد مساوی در تیم ها تقسیم نشوند و یک تیم از همان ابتدا خیلی قدر و تکلیف قهرمانی اش مشخص باشد، آن لیگ جذابیتی نخواهد داشت و کمکی هم نمی کند. بعد از این که بازیکنان در تیم های مختلف پخش شوند می توانیم شاهد یک لیگ زیبا باشیم چرا که آن جا بازیکنان خوب مقابل هم می ایستند؛ ما باید هر سال در لیگ منتظر ظهور بازیکنان جدید و جوان باشیم. به هر حال امیدوارم کیفیت لیگ امسال هر چه بیشتر و زودتر بهتر شود. مثلا ۸ تیم باکیفیت باشند بهتر از این است که ۱۲ تا ۱۴ تیم بی کیفیت در لیگ فقط حضور داشته باشند.

حرف پایانی شما برای این گفت و گو؟

باز هم برای کسب این مدال تبریک می گویم ولی ما مدال آسیا را می خواهیم، باید به آن فکر برسیم و برایش برنامه ریزی دقیق، هدفمند و اجرایی داشته باشیم نه فقط در حرف و روی کاغذ و شعار! برای تحقق این امر همه حتی مربیان داخلی باید دست به دست هم بدهیم. از همه همکارانم ممنونم، تیم هایی که تیم ملی در اختیار دارد همه دست پرورده همین مربیان داخلی هستند و برای همه شان احترام قایلم و می خواهم همه این درس را به بچه ها بدهند که هر چه دارند بیشتر از مربیان داخلی شان هست، یکی دو ماهه نمی شود بازیکن ساخت، فقط می شود یک سری نکات را اصلاح کرد و هماهنگی ها را به وجود آورد. باز هم ممنونم از توجهی که به دختران می شود ولی اگر مدال می خواهیم توجه بیش تر از این نیاز است، با جرات و دوباره می گویم که مربی زن با دانش و کاربلد در دنیا همان مربی چین بود و بعد از آن دیگر قوی تر از مربی های ما وجود ندارد. الان کاوا رسمیت پیدا کرده وگرنه قبلا هم که بچه ها با مربی ایرانی قهرمان همین مسابقات شدند fivb به رسمیت نشناخت که حالا به واسطه قدرت هایی که آسیایی ها دارند این اتفاق خوب افتاده، طلای کاوا رسمی شده و ما هم به فال نیک می گیریم ولی به دنبال هدف اصلی یعنی کسب مدال در قاره بزرگ آسیا هستیم، امیدوارم مقابل ژاپن، چین و … بجنگیم و به مدال برسیم، این امکان پذیر نیست مگر با برگزاری تورنمنت ها و بازی های دوستانه خوب و متعدد و در پایان امیدوارم شاهد موفقیت و درخشش تمام رده های سنی والیبال دختران و پسران مان در جهان باشیم.