کیان و اقبال؛ چشمان عاشق و دل‌های پر تنش

به گزارش رکنا، در روزی به یاد ماندنی و به‌منظور گرامی‌داشت نخستین سالگرد درگذشت منوچهر ممی‌نژاد، دیداری خاص میان تیم‌های پیشکسوتان اقبال و کیان برگزار شد. این بازی در حضور عباس فاخری، محمود عرب‌زاده، اصغر حاج‌علیپور، مرتضی ایزدی‌فر، پرویز بهزادمهر، مهدی اکبری، محسن اصفهانی، قاسم اکبرپور، موسی میرکاظمی، رضا وظیفه، نادر میرزایی و حسین آتشی برگزار گردید. مراسم پیش از بازی با حضور سعید ممی‌نژاد، برادر زنده‌یاد منوچهر ممی‌نژاد، برگزار شد که در آن یاد و نام منوچهر ممی‌نژاد به‌ویژه در میان میهمانان گرامی داشته شد.

تیم اقبال، که تحت مربیگری مرتضی نظری قرار داشت، از بازیکنانی چون مرتضی معززی، سعید ممی‌نژاد، مجتبی خیراندیش، جعفر آزاددوست، ولی وهابی، مجید روان‌ستان، پرویز ممی‌نژاد، اکبر توکلی، احمد حسن‌زاده، عباس ریسوند، مهدی جوهری، همایون رنگانیان، فرهاد اختری، پرویز حسینی، امیران ارومچی و محمد مؤیدی بهره می‌برد. در مقابل، تیم کیان با مربیگری محمدرضا حسینیان و حضور بازیکنانی چون منصور باقری، حسین خیاط‌داریان، عباس رضاپور، مجید نقی‌زاده، قربان محبوبی، اسماعیل واسعی و پیمان قنوات به میدان آمد.

این بازی که به‌عنوان یک دیدار دوستانه در نظر گرفته می‌شد، با یک شروع قدرتمند از سوی تیم کیان همراه بود. تیم کیان در همان دقایق ابتدایی توانست با یک بازی هجومی و تهاجمی فوق‌العاده، به گل‌های متعددی دست یابد. ستاره این تیم، پیمان قنوات، توانست با «هت‌تریک» خیره‌کننده خود، تیم کیان را ۳ بر صفر پیش بیاندازد و به نظر می‌رسید که تیم کیان به راحتی کنترل بازی را در دست گرفته است. تیم اقبال که به‌طور معمول در چنین بازی‌هایی با شور و اشتیاق بسیار حاضر می‌شود، تحت فشار زیادی قرار داشت، اما هرگز تسلیم نشد.

در نیمه دوم بازی، تیم اقبال با تغییرات تاکتیکی و با انگیزه‌ای جدید وارد میدان شد. عباس ریسوند با یک گل زیبا، نخستین گل تیم اقبال را به ثمر رساند و فضای بازی را تغییر داد. سپس جعفر آزاددوست با یک شوت دقیق و فوق‌العاده، فاصله گل‌ها را به ۳ بر ۲ کاهش داد. در ادامه، فرهاد اختری نیز با زدن یک گل زیبای دیگر، نتیجه را به تساوی ۳ بر ۳ کشاند و در نهایت این بازی با نتیجه تساوی به پایان رسید. این بازگشت شگفت‌انگیز تیم اقبال، نشان از روحیه و اراده بالای بازیکنان پیشکسوت داشت و باعث شد تا تساوی در پایان بازی یک نتیجه منصفانه به نظر برسد.

این دیدار نه‌تنها از نظر ورزشی یک بازی جذاب بود، بلکه یادآور ارزش‌های انسانی و فوتبالی پیشکسوتان نیز بود. مراسم پیش از بازی و تکریم یاد منوچهر ممی‌نژاد نیز باعث شد تا این بازی از نظر فرهنگی و معنوی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار باشد. در نهایت، هر دو تیم با روحیه ورزشی و احترام به یکدیگر بازی را به پایان رساندند و خاطره‌ای زیبا از خود برجای گذاشتند. این بازی نشان داد که حتی در دوران بازنشستگی، پیشکسوتان فوتبال هنوز هم می‌توانند شور و هیجان را در زمین فوتبال زنده نگه دارند و یاد و نام منوچهر ممی‌نژاد همچنان در دل‌ها و یادها باقی خواهد ماند.