ماجرای سهمیه بندی آب به کجا رسید؟

عیسی بزرگ زاده، سخنگوی صنعت آب، در تحلیل وضعیت فعلی مدیریت آب کشور، به تشریح رویکرد دولت در تبدیل بحران آب به یک دغدغه اجتماعی و فنی پرداخت.

استراتژی کلیدی: اجتماعی سازی بحران و دوری از سیاست زدگی

به گفته بزرگ زاده، مهم ترین دستاورد اخیر، “اجتماعی و فنی” نگه داشتن موضوع آب بوده است. او معتقد است که خشکسالی های متمادی و حساسیت های زیست محیطی، زمینه را برای گفتگوی صادقانه با مردم فراهم کرد.

نقش رهبری: پیشگامی رئیس جمهور در بیان صریح مشکلات آب و اقلیم، راه را برای اطلاع رسانی شفاف توسط نهادهای مسئول هموار کرد.

مقابله با جنگ روانی: این رویکرد به مقابله با تلاش هایی که به دنبال “برهم زدن جامعه” از طریق شایعات بودند، کمک کرد. بزرگ زاده به دو نمونه مشخص اشاره کرد:

پیامک های جعلی: ارسال پیامک های مشکوک در یک استان مرزی با محتوای “سهمیه بندی آب” و لزوم مراجعه به ستاد بحران.

شایعه صادرات آب: انتشار اخبار کذب مبنی بر صادرات آب خوزستان به کشورهایی مانند کویت.

به گفته وی، این اقدامات با اطلاع رسانی به موقع و همکاری رسانه ها بی اثر شدند.

نتایج ملموس: کاهش مصرف و تغییر رفتار شهروندان

این استراتژی ارتباطی، نتایج قابل اندازه گیری نیز به همراه داشته است:

کاهش ۱۵.۵ درصدی مصرف در تهران: ارزیابی ها نشان می دهد مصرف آب در پایتخت نسبت به مدت مشابه سال گذشته، کاهش چشمگیری داشته است که نتیجه “مجموعه ای از اقدامات” از جمله اطلاع رسانی موثر است.

شهروندان به عنوان “مدیران مصرف”: بزرگ زاده تاکید کرد که امروز هر شهروند به “مدیر مصرف آب خود” تبدیل شده و جامعه نسبت به این موضوع حساس و آگاه است و اقدامات اصلاحی را در سطح فردی و خانوار انجام می دهد.

نقش محوری رسانه ها

سخنگوی صنعت آب از عملکرد “عالی” مجموعه رسانه های دیداری، شنیداری و مکتوب در اطلاع رسانی شفاف تقدیر کرد. او این رویکرد را در تقابل با گذشته دانست که اخبار وضعیت سدها به صورت غیررسمی در فضای مجازی منتشر می شد. در حال حاضر، با مشارکت فراگیر رسانه ها، همه مردم در فرآیند تصمیم سازی و مدیریت بحران دخیل شده اند.

تحلیل و چشم انداز: سرنوشت مشترک آبی

بزرگ زاده با استفاده از استعاره “کشتی مشترک”، تاکید کرد که آب یک مسئله زیربنایی و مرتبط با رفاه تمام جامعه است و راه حل آن نیز باید جمعی باشد. او گفت: “سرنوشت آبی همه ما مشترک است و مردم این موضوع را به خوبی درک کرده اند.”

تحلیل تکمیلی: در حالی که تمرکز بر مدیریت مصرف و آگاهی بخشی عمومی یک گام مثبت و ضروری است، منتقدان معتقدند که این رویکرد تنها یک وجه از بحران پیچیده آب در ایران را پوشش می دهد. چالش های ساختاری بزرگ تری مانند الگوی کشت ناکارآمد (که بیش از ۹۰ درصد آب را مصرف می کند)، فرونشست گسترده دشت ها، و مدیریت به هم پیوسته حوضه های آبریز همچنان به عنوان مسائل اصلی در دستور کار کارشناسان قرار دارند و نیازمند سیاست گذاری های کلان و بلندمدت هستند.