خرید یک اونس طلا برای این قشر غیر ممکن شد

 اوایل دهه ۲۰۰۰ یک کارگر آمریکایی با حدود ۲۰ ساعت کار می‌توانست یک اونس طلا بخرد. در سال‌های بحران اقتصادی — مانند دهه ۱۹۳۰، سال ۱۹۸۰ و سال ۲۰۱۱ — این نسبت حدود ۸۰ ساعت بود.

اما رکورد تازهٔ ۱۱۶ ساعت کار نشان می‌دهد طلا برای نیروی کار به کالایی دست‌نیافتنی‌تر از همیشه تبدیل شده است.

پس از لغو استاندارد طلا در دهه ۱۹۷۰ و نوسانات بازارهای دهه ۱۹۸۰، این نسبت به حدود ۷۰ تا ۸۰ ساعت افزایش یافت. رکورد کنونی اما از تمام اوج‌های تاریخی پیشی گرفته است و اکنون طلا نقش شاخصی برای افت واقعی قدرت خرید درآمدها را ایفا می‌کند.

دلایل اقتصادی شکاف جدید

تحلیلگران بازارهای مالی معتقدند افزایش اخیر قیمت طلا صرفاً نتیجه تورم نیست، بلکه حاصل ترکیب چند عامل بنیادین است:

• رشد سنگین بدهی دولت آمریکا،

• نگرانی از نوسانات بازار سهام،

• تضعیف ارزش واقعی دلار و

• افزایش کم‌سابقه خرید طلا توسط بانک‌های مرکزی جهان.

در مقابل، درآمد واقعی کارگران با سرعتی بسیار کمتر افزایش یافته است. این ناهماهنگی ساختاری، فاصله بین قیمت طلا و سطح دستمزدها را به شکاف تاریخی کنونی رسانده است.

 تداوم این روند می‌تواند طلا را بیش از هر زمان دیگر به دارایی امن ثروتمندان تبدیل کند، در حالی‌که دسترسی طبقات متوسط و پایین‌تر به آن روزبه‌روز کمتر می‌شود.

در واقع، طلا از یک کالای سرمایه‌گذاری عمومی به نماد تمرکز ثروت و کاهش قدرت خرید نیروی کار در اقتصادهای پیشرفته بدل شده است.

افزایش نیاز به ۱۱۶ ساعت کار برای خرید یک اونس طلا، تنها یک آمار اقتصادی نیست؛ بلکه نشانه‌ای از دگرگونی عمیق در توزیع ثروت جهانی است. در حالی‌که بازارها به طلا به‌عنوان پناهگاه امن سرمایه نگاه می‌کنند، این فلز گران‌بها برای میلیون‌ها کارگر حتی در اقتصادهای توسعه‌یافته، به رؤیایی دور از دسترس تبدیل شده است.