پیروزی زهران ممدانی و قدرت دموکراسی در آمریکا

نواندیش- اکبر مختاری (تحلیلگر سیاست خارجی و کارشناس آمریکا): اگر درسال ۱۹۸۰ به مردم نیویورک میگفتیم که روزی شهرداری مسلمان و سوسیالیست را تجربه خواهید کرد پاسخ بی تردید همراه با خنده ای بلند همراه می شد.

چگونه میشود پرجمعیت ترین شهر آمریکا با جمعیتی حدود بیست میلیون نفر و بزرگترین بازار بورس آمریکا و سرزمینی با بلندترین آسمان خراش های جهان پس از هنگ کنگ حالا جوانسال ترین شهردار را به خود بیند شهرداری که از تحولات ساختاری درون شهری از کنترل اجاره بهای خانه تا حمل و نقل مجانی و از بهای بیشتر به مهاجران فعال در امر اقتصادی از یمنی تا مکزیکی آنهم در مهاجرپذیرترین شهر آمریکا سخن میگوید.

پیش از این نیویورک با نام قلب اقتصاد جهان و شهری با دو نماد مهم سیاسی اقتصادی جهان یکی مجسمه آزادی و دیگری برج های دوقلو سازمان تجارت جهانی شناخته می شد.

زهران ممدانی مسلمانی شیعه شهردار پیروز نیویورک شده است همان شهری که بهنگام حمله یازده سپتامبر رودی جولیانی جمهوریخواه تندرو را بعنوان شهردار در کنار خود داشت.

اکبرمختاری

از همان روز پیروزی ممدانی جریانهای مخالف نگرش سوسیالیستی به نقد و حتی حمله کلامی به او پرداختند اما آنها توجه نمیکنند که پیش تر در ساختار دموکراتیک آمریکا استثنایی چون دونالد ترامپ بعنوان جمهوریخواهی از بخش انزوا گرای حزب جمهوریخواه و بعنوان یک ناسیونالیست اقتصادی توانسته بود فردی از درون ساختار یعنی هیلاری کلینتون را شکست دهد و فضای سیاسی ایالات متحده را در بالاترین سطح تغییر دهد.

شهرداری نیویورک در برابر قدرت رییس جمهور در آمریکا عدد بزرگی محسوب نمیشود اما پیروزی در این شهر بهنگام بودن فردی چون ترامپ در کاخ سفید معناهای بسیاری دارد.

پیروزی ممدانی از طیف چپ حزب دموکرات بعنوان شهردار پرجمعیت ترین شهر آمریکا و موفقیت دوباره دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری نشان دهنده قدرت دموکراسی در ایالات متحده است.

بسیاری با آمدن دونالد ترامپ به ضعفهای سیستم دموکراسی و در سطح بالاتر الکترال کالج در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا اشاره کردند چرا که دونالد ترامپ در دور اول با رای مردمی کمتر ولی با رای های الکترال بیشتر موفق شد به کاخ سفید راه یابد اما پیروزی دور دوم او و کسب هم ارای مردمی و هم اکترال بیشتر، نشان داد که تفکر ترامپ و ترامپیسم در درون جامعه آمریکا دارای پایگاه سیاسی اجتماعی و اقتصادی می باشد.

پیروزی ممدانی هم اتفاقی رخ نداد چراکه او توانست نه تنها نامزد حزب جمهوریخواه بلکه بر نامزد راست میانه حزب دموکرات هم پیروز شود.

دو انتخاب ترامپ و ممدانی برخی تحلیلگران را متوجه ضعف های دموکراسی و افول آن در آمریکا ساخته است اما در بعد پررنگ تر باید به «قدرت دموکراسی» در ساختار سیاسی آمریکا اشاره کرد همان دموکراسی که روزی چرچیل گفت که بدترین شکل حکومت است اما در مقایسه با حکومتهای مشابه از برتری و کارآمدی بیشتری برخوردار است.