سفر در زمان؛ یادداشت‌های علم، دوشنبه ۱۰ اردیبهشت ۱۳۵۲: شاه من را خیط کرد

اسدالله علم (۱ مرداد ۱۲۹۸ بیرجند – ۲۵ فروردین ۱۳۵۷ نیویورک)، یکی از مهم‌ترین چهره‌های سیاسی دوران محمدرضا شاه، وزیر دربار از ۱۳۴۵ تا ۱۳۵۶ و نخست‌وزیر ایران از سال ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۲ بود.  

 

در ادامه بخشی از یادداشت های او را بخوانید.

 

دوشنبه ۱۰ اردیبهشت ۱۳۵۲: صبح شرفیاب شدم. مذاکرات با مولای عبدالله را به عرض رساندم. فرمودند: این آقا خودش که از ملک حسن بدنام تر است! با وصف این او را امشب خواهیم دید؛ بگو شام بیاید. ملک حسین تلگرافی عرض کرده بود که هر وقت بفرمایند، خواهم آمد. فرمودند: بسته به میل خودش می‌باشد، قبل یا بعد از سفر آمریکا. فرمودند: جواب نامه کنستانتین پادشاه [یونان] را بنویس و به او برای تبریک عید پاک، از طرف من و شهبانو، خیلی گرم تلگراف کن. کارهای جاری را نیم ساعتی عرض کردم. آخر کار فرمودند: مهمانی دیشب چه خبر بود؟ عرض کردم: نخست وزیر مست شده بود، حرکات ناشایست می‌کرد، ولی عرض نکردم چه می‌کرد. عرض کردم: سفیر آمریکا مدتی با من صحبت داشت. تمام تملّق می‌گفت و از اعلیحضرت همایونی تعریف می‌کرد، حتی میگفت خوب است اعلیحضرت همایونی ولیعهد بحرین و پادشاه مسقط و شیخ نشینها را تربیت بفرمایند. فرمودند: تملّق نیست! من قدری خیط شدم. فرمودند: دیروز که اعضاء دانشگاه جنگ آمریکا را پذیرفته بودم و دو ساعت شرفیاب بودند، حرف آنها هم همین بود، سفیر هم حضور داشت….

 

امشب امیر متقی معاون من که مرد بسیار زیرک و باهوش و کارآمدی است، مهمانی مفصل داده است. اتفاقاً سر شب علیا حضرت شهبانو که از مشهد برگشته اند به محض ورود به کاخ به من تلفن فرمودند که شام بیا این جا. عرض کردم: مدتی است معاون من برای من مهمانی کرده، اگر اجازه فرمائید نیایم. اجازه دادند. بسیار خانم احساساتی خوبی است و مطلب را درک فرمودند.