زندگی اجباری با بدنی که از آن متنفریم!

باشگاه خبرنگاران جوان – صبح‌ها قبل از آنکه نور، پنجره اتاقش را رد کند و به چشم‌هایش برسد، بیدار می‌شود. نه با صدای زنگ، که با اضطرابی مبهم؛ حسی عجیب که در سینه‌اش جا خوش کرده و جز در روبه‌رو شدن با آینه، آرام نمی‌گیرد. آینه همان جاست؛ بی‌حرکت و بی‌قضاوت؛ درست روبه‌روی تختش و چسبیده به دیوار؛ اما او می‌داند که نگاه کردن همیشه به معنای دیدن نیست.برای او، تصویر بدنش چیزی فراتر از پوست و استخوان است؛ روایتی است که ذهنش، هر روز با اغراق و ترس، بازنویسی‌اش می‌کند. و آنچه که از خودش در آینه می‌بیند، الزاما آنچه که هست نیست! در نتیجه همین جاست که «اختلال بدشکلی بدن» آغاز می‌شود؛ جایی دقیقا میان واقعیت و ادراک.

اختلال بدشکلی بدن چیست؟

اختلال بدشکلی بدن (Body Dysmorphic Disorder)، نوعی اختلال روان‌شناختی است که در آن فرد به‌ طور وسواس‌گونه‌ای درگیر نقصی ظاهری می‌شود؛ نقصی که یا وجود ندارد یا آن‌قدر جزئی است که دیگران متوجه آن نمی‌شوند.بر اساس راهنمای تشخیصی DSM-5، این اشتغال ذهنی به‌ صورت افکار تکرارشونده، مزاحم و ناخواسته ظاهر می‌شود و معمولا با رفتارهای اجباری همراه است؛ رفتارهایی که قرار است اضطراب را کم کنند، اما آن را عمیق‌تر می‌سازند، تا جایی که دست فرد را می‌گیرند و او را با خودشان به جاهایی می‌برند که زندگی روزمره و عادی‌اش را مختل می‌کنند.