کریم انصاری‌فرد؛ وارث علی دایی که نتوانست جانشین شایسته‌ای باشد

به گزارش رکنا، کمتر فوتبالیستی مثل کریم انصاری‌فرد بوده که در مسیر افتخارآمیز خود، داستانی از موفقیت و حسرت جاودانه را رقم بزند. او وارث شماره ۱۰ علی دایی شد، اما با وجود تلاش‌هایش، آیا توانست سایه‌ای از افتخارات این اسطوره فوتبال ایران باشد؟

فوتبالیست‌ها؛ از زمین چمن تا مسند مدیریت

در دنیای فوتبال ایران، اکثریت فوتبالیست‌ها یک مسیر تکراری را طی می‌کنند: مربی‌گری. اما آیا همه‌شان به همان اندازه موفق می‌شوند؟ علی‌رغم ظرفیت‌های فراوان، محدودیت‌های عرصه مربی‌گری باعث می‌شود بسیاری از آن‌ها از دنیای فوتبال دور شوند. همین جا نقطه‌ای است که فوتبال ایران می‌تواند از شکاف مدیریتی پررنج خود نجات پیدا کند؛ اگر فوتبالیست‌ها، همچون کریم انصاری‌فرد، به مدیریت قدم بگذارند.

شخصیت‌هایی نظیر نیما نکیسا و محمدجواد رحیمی نشان داده‌اند که این مسیر غیرممکن نیست. کریم حالا یکی از چهره‌هایی است که می‌خواهد این چالش را قبول کند و امید به الگوشدن در این مسیر دارد.

قانونی که راه را به روی انصاری‌فرد باز کرد

تا مدت‌ها، اساسنامه فدراسیون فوتبال ایران ورود فوتبالیست‌ها را به مدیریت مسدود کرده بود. اما قانون جدیدی که شرط ۱۰۰ بازی ملی را تعیین کرد، راه برای نسل بازیکنان ملی هموارتر شد. کریم انصاری‌فرد با ۱۰۲ بازی در تیم ملی، یکی از همین افراد بود که حالا می‌تواند قدم به عرصه انتخابات مدیریت بگذارد و نقشی جدید برای خود در فوتبال ایران ایفا کند.

حسرتی از جنس علی دایی

علی دایی، اسطوره‌ای که می‌توانست مسیری درخشان در مدیریت فوتبال باز کند، اما هرگز وارد این عرصه نشد! حسرتی عجیب که هنوز دل بسیاری را به درد می‌آورد، چراکه اگر دایی قدم در مدیریت می‌گذاشت، دیگران شاید به پشتوانه او مسیرشان روشن‌تر می‌بودند. حالا اما وارث شماره ۱۰ او، کریم انصاری‌فرد، تصمیم گرفته مسیری متفاوت را برود.

خداحافظی‌ای در سکوت؛ سنتی به‌جا مانده از بزرگان

علی دایی به شکلی ساده و بدون هیچ هیاهویی با فوتبال خداحافظی کرد. رفتنی آرام و بدون بازی خداحافظی که الگوی بسیاری از بزرگان بعد او شد. کریم انصاری‌فرد نیز این سنت را دنبال کرد؛ بدون مراسم خاصی کفش‌ها را آویخت و با زمین چمن خداحافظی کرد.

سرعین، نقطه آغاز داستانی بزرگ

داستان وارث شماره ۱۰ تیم ملی از تابستان سال ۱۳۸۶ در کمپ سایپا و تمرینات علی دایی آغاز شد. در آن زمان دایی جوانی به نام کریم انصاری‌فرد را در اولین جلسه تمرین شناسایی کرد و دستور داد با او قراردادی امضا شود. از همان جا بود که کریم اولین قدم‌هایش برای رسیدن به تیم ملی را برداشت.

افتخاراتی که جاودانه شدند

کریم انصاری‌فرد چه در باشگاه‌های ایران چه در تیم‌های اروپایی، کارنامه‌ای پرافتخار ساخته است. او توانست در لیگ برتر ایران عنوان آقای گلی را کسب کند، در چهار دوره جام ملت‌های آسیا و سه دوره جام جهانی برای ایران بدرخشد و بازوبند کاپیتانی تیم ملی را ۲۳ بار بر دست ببندد. اما شاید دستاورد بزرگ‌تر او، تبدیل‌شدن به الگویی برای ستاره‌های جوان مثل سردار آزمون بود؛ کسی که حالا خودش به رکوردهای کریم دست‌یافته و او را پشت‌سر گذاشته است.

پول یا افتخار؟ انصاری‌فرد کدام را انتخاب کرد؟

در سال‌هایی که برخی تیم‌های ایرانی پیشنهادهای مالی بزرگ به انصاری‌فرد دادند تا به کشور بازگردد، کریم راه دیگری انتخاب کرد. او تصمیم گرفت به جای این پیشنهادات، در اروپا بماند و آخرین روزهای فوتبالش را همان‌جا سپری کند. این مسیر مشابه استادش علی دایی بود؛ انتخاب پیشرفت به‌جای هیاهوی داخلی.

زندگی شخصی و ازدواج

کریم انصاری‌فرد که در ۱۴ فروردین ۱۳۶۹ در اردبیل به دنیا آمد، از خانواده‌ای پرجمعیت به‌همراه چهار برادر و سه خواهر برخاست. مدرک دانشگاهی خود را از دانشگاه آزاد تهران غرب اخذ کرد. اما زندگی شخصی کریم، پیوندش با الکساندرا صوفیا، رئیس یک شرکت بزرگ در یونان، با ازدواجی رسمی و باشکوه همراه شد. این زوج موفق حالا یک دختر دارند و زندگی‌شان فراتر از فوتبال ادامه دارد.