با پایان فیفادی آبان قطار لیگ از ایستگاه یازدهم دوباره به حرکت درآمد و روز جمعه ۷ آذر ماه ۴ بازی در شهرهای مختلف برگزار شد. در حالی که همه نگاه‌ها به قزوین و تقابل شمس آذر و پرسپولیس بود، در بازی ذوب آهن و خیبر اتفاقی افتاد که می‌تواند مثل یک سخنگو فوتبال ما را به دنیا معرفی کند.
این بازی با نتیجه ۱-۱ مساوی تمام شد، پرتکرارترین نتیجه در فوتبال ما در سال‌های اخیر مساوی بوده و آنقدر مساوی بدون گل داشتیم که به یک – یک و صرف داشتن دو گل در یک مسابقه و گلزنی یک تیم در هر هفته -آن هم یک بار- راضی هستیم!
هر دو گل این مسابقه را مدافعان میانی دو تیم زدند. ارش قادری و مسعود محبی و جالب اینکه پاس گل ها را هم بازیکنان کناری، نادر محمدی و مهرداد قنبری -که هر دو به عنوان بازیکن با تجربه سابقه بستن بازوبند کاپیتانی دو تیم در همین فصل را دارند- دادند، یکی اوت و یکی کرنر که پرتکرارترین راه رسیدن به گل در فوتبال ماست!
نادر محمدی در فوتبال ما به خاطر پرتاب‌های اوت منحصر به فردش مشهور است. او به هر تیمی می‌رود، به واسطه پرتاب اوت تبدیل به مهمترین عنصر برای زدن گل می‌شود و در این بازی هم گل ذوب آهن روی پرتاب اوت او به دست آمد. مهرداد قنبری هم ارسال‌های خوبی با پای چپ دارد و در فوتبال ما کماکان روش سنتی انگلیسی -یعنی ارسال از کناره‌ها و بازی هوایی- هنوز کاربرد دارد!
البته گل زدن از ضربات ایستگاهی -کاشته، کرنر یا پنالتی- در تمام دنیا مرسوم است اما مسئله اینجاست که ما در فوتبال حرفه‌ای ایران راه دیگری برای گلزنی و برتری نمی‌شناسیم! یعنی تمام انتظارات ما برای رسیدن به گل و پیروزی فقط بر پایه همین توانایی فردی بازیکنان و احتمالات و اتفاقات استوار است!
اگر فکر می‌کنید اینطور نیست، به سایر بازی‌های این هفته، هفته‌های قبل و هفته‌های بعد با دقت بیشتری نگاه کنید! با یادآوری این نکته که استثنا در هیچ کجای دنیا قاعده نیست! اینکه یک تیم یا یک بازیکن در یک بازی با روش دیگر به گل برسند، استثناست!
اینجا را بخوانید: مشکل گلزنی در فوتبال ایران از نگاه مهدی رحمتی
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0