چرا «بُزهای غشی» غش می‌کنند؟

فرادید| «بزهای میوتونیک» که به آن‌ها «بز تِنسی غش‌کننده» یا «بز پاچوبی» هم گفته می‌شود، نژادی آمریکایی هستند که با داشتن بیماری ارثی «میوتونیا کونژنیتا» شناخته می‌شوند. این بیماری فقط در بزها دیده نمی‌شود و می‌تواند در گونه‌های مختلف از جمله انسان رخ دهد. این اختلال عصبی-عضلانی ارثی روی فرآیندهای الکتریکی کنترل‌کننده انقباضات عضلانی اثر می‌گذارد و سبب سفتی و اسپاسم ناگهانی عضلات می‌شود. 

به گزارش فرادید، با وجود اینکه این بزها به «بزهای غش‌کننده» معروف هستند، فرآیند پشت «میوتونیا کونژنیتا» هیچ ارتباطی با از دست دادن هوشیاری ندارد. وقتی این بزها می‌ترسند، عضلات‌شان حدود ۵ تا ۲۰ ثانیه منقبض و سفت می‌شوند؛ اما در انسان، این بیماری سبب سفتی عضلات در واکنش به ترس نمی‌شود. 

نظریه مطرح‌شده درباره علت این رفتار اینست که جهشی موجب می‌شود بزها زمان فعال شدن پاسخ «جنگ یا گریز» مواد شیمیایی لازم برای حرکت عضلات را دریافت نکنند و در نتیجه یک گزینه مخفی سوم لازمست: جنگ، گریز یا افتادن!  وقتی یک بز سالم تهدیدی احساس می‌کند، مغزش سیگنالی به عضلاتش می‌فرستد که لحظه‌ای سفت می‌شوند و سپس آزاد می‌شوند تا حیوان فرار کند. اما در این بزها، عضلاتشان برای مدت طولانی‌تری سفت باقی می‌ماند و سبب می‌شود بدنشان سفت شود و اغلب بیفتند. 

برخی بزها بیشتر تحت تأثیر این بیماری قرار می‌گیرند و بزهای جوان بیشتر از بزهای بالغ غش می‌کنند. چون این بیماری ناشی از یک ژن مغلوب است، این بیماری معمولاً هنگام تلاقی با گونه‌های دیگر منتقل نمی‌شود. 

نژاد کمیاب بز میوتونیک نخستین بار در دهه ۱۸۸۰ توسط یک کارگر مزرعه در تنسی شناسایی شد که چهار بز غش‌کننده داشت. وقتی این چهار بز اولیه خریداری و پرورش داده شدند، نژاد تثبیت شد. اگرچه داده‌های کمی درباره منشاء چهار بز اولیه وجود دارد، به نظر می‌رسد ژن خاص غش‌کننده در هیچ جای دیگری ظاهر نشده باشد و این امر نشان می‌دهد این ویژگی، منحصراً متعلق به این نژاد یگانه آمریکای شمالی است. 

برخلاف بز کوهی که در کوه‌ها مهارت بالایی دارد، بزهای میوتونیک به ضعف در بالا رفتن از ارتفاعات شناخته‌شده هستند که دلیل مهمش، تمایل‌شان به سفت شدن و افتادن تصادفی است. این ویژگی سبب شد نگهداری از آن‌ها آسان باشد و درنتیجه در دهه ۱۹۵۰ در تگزاس منبع محبوب گوشت شوند. 

امروزه در ایالات متحده حدود ۳.۰۰۰ تا ۵.۰۰۰ بز میوتونیک نگهداری می‌شوند، هم برای گوشت و هم به عنوان حیوانات خانگی عجیب و غریب. پرورش این گونه با نظارت «انجمن بین‌المللی بزهای غش‌کننده» و «ثبت نژاد بز میوتونیک» انجام می‌شود. 

اگرچه بزهای میوتونیک ظاهری نمایشی دارند، «غش کردن» آن‌ها دردناک نیست و هیچ اثر منفی روی آن‌ها ندارد.

مترجم: زهرا ذوالقدر