تصاویر؛ اثر ارزشمند معماری به سبک گوتیک؛ یک دیوار کاذب روی تپه!

این کلیسا که به عنوان یک برداشت مدرنیستی از یک مجموعه معماری گوتیک توصیف می‌شود، ارزش معماری خود را در جزئیات نیز نشان می‌دهد. پوشش نما از کاشی‌های سرامیکی و در کناره‌ها از آجرهای قرمز ساخته شده که نشان از توجه پونتی به ترکیب مواد و نوآوری در سبک مدرنیسم دارد.

 

معماری گوتیک سبکی از معماری اروپای قرون وسطی است که از حدود قرن ۱۲ تا قرن ۱۵ میلادی رواج داشت و از دل معماری رمانسک بیرون آمد. این سبک در ابتدا در فرانسه شکل گرفت و سپس در سراسر اروپا گسترش یافت.

ویژگی‌های اصلی معماری گوتیک:

قوس تیز یا نوک‌دار 
بر خلاف قوس‌های نیم‌دایره‌ی رمانسک، قوس‌های گوتیک به سمت بالا کشیده و نوک‌دار هستند؛ این فرم باعث می‌شود نیرو بهتر پخش شود و ساختمان بتواند بلندتر ساخته شود.

طاق‌بندی متقاطع 
این نوع سقف با استفاده از رگه‌های سنگی تقویت‌شده ساخته می‌شود و هم سبک‌تر است، هم محکم‌تر.

پشتیبان‌های پره‌ای
ستون‌ها یا پشت‌بندهایی در بیرون ساختمان که وزن سقف و دیوارها را منتقل می‌کنند؛ به همین دلیل، دیوارها می‌توانند نازک‌تر و دارای پنجره‌های بزرگ باشند.

پنجره‌های بزرگ با شیشه‌های رنگی 
نور از میان این شیشه‌ها عبور می‌کند و فضای درون کلیسا را روحانی و اسرارآمیز می‌سازد. این نور نماد حضور الهی بود.

ارتفاع و شکوه عمودی
همه‌چیز در معماری گوتیک به سمت بالا کشیده می‌شود — از ستون‌ها تا مناره‌ها — تا نگاه و ذهن بیننده به آسمان، یعنی به سوی خدا، هدایت شود.

تزئینات فراوان و ظریف
پر از مجسمه‌های سنگی، طرح‌های گیاهی، حیوانات خیالی و صحنه‌های مذهبی است که هم زیبایی دارد و هم جنبه‌ی آموزشی برای مردم آن دوران.

منبع: عصر ایران