عارف غلامی؛ همان همیشگی، پول بگیر و بگو فوتبالیستم!

به گزارش پارسینه،  خیلی شغل‌ها هستند که امتیاز مخفی ماندن را دارند. در این شغل‌ها شما می‌توانید خیلی راحت هر کسی را دعوت به همکاری کرده و به او حقوق‌های بالا بدهید و هیچکس نه از حضور این فرد مطلع شود و نه از میزان دریافتی او و تازه در صورت لو رفتن ماجرا هم همیشه می‌توانید بگویید او توانمندی‌هایی دارد که دیگران نمی‌دانند!

اما فرق فوتبال یا سینما یا سیاست یا رسانه با سایر شغل‌ها در همین نکته است. شما در یک اتاقک شیشه‌ای زندگی می‌کنید و تقریبا هیچ چیز زندگی شما از چشم مردم پنهان نیست. از میزان کارایی و کیفیت فنی شما تا میزان دریافتی تان، همه چیز را همه می‌دانند و می‌بینند!

درست به همین دلیل است که در هیچ کجای دنیا شما نمی‌توانید با هیچ قدرت و ثروتی یک باشگاه حتی کوچک را وادار کنید با بازیکنی که شما می‌خواهید، قرارداد ببندد. اما این حقیقت را همه می‌دانیم و به آن معترفیم که فوتبال ایران با همه جای دنیا فرق دارد. در پاسخ هر مشکلی مسئولان می‌گویند ایران را با دنیا مقایسه نکنید و انصافاً که راست می‌گویند! چون هیچ چیز ما شبیه هیچ جای دنیا نیست و شما می‌توانید در بزرگترین و پرطرفدارترین تیم‌ها با بازیکنی قرارداد ببندید و به او میلیاردی از بیت المال پرداخت کنید و هیچکس او را ثانیه‌ای در میدان نبیند!

از سه سال قبل که در دربی آل کثیر آنطور سر توپ زد، عارف غلامی به کلی از فوتبال ایران محو شد. تلاش او بعد از عدم تمدید قراردادش برای پنهان کردن ضعف فنی و وصل کردن این موضوع به اتفاقات سیاسی و اجتماعی نتیجه نداد. یک نیم فصل خانه نشست و بعد به لیگ بوسنی رفت و آنجا هم در یک تیم انتهای جدولی به او میدان ندادند و قراردادش تمدید نشد و در کمال تعجب فوتبالی‌ها فصل قبل سر از تراکتور درآورد.

ولی فقط قرارداد بست و پول گرفت! کل حضور او در لیگ برتر، جام حذفی و لیگ قهرمانان آسیا به یک بازی ختم شد و آنچنان ضعیف که حتی وقتی شجاع خلیل‌زاده و عارف آغاسی همزمان غایب بودند، باز جناب ایشان روی سکوها بود!

و گل سرسبد ماجرا که امسال رخ داد. در حالی که تیم‌های بزرگ برای هر سهمیه خود روزهای مختلف تبلیغ می‌کنند و با مراسم پر زرق و برق، از امضای قرارداد با ستاره‌های جدید پرده برداری می‌کنند، عارف غلامی یواشکی به باشگاه رفت و موقع خروج یکی او را دید و گفت بله با استقلال بستم! اما بستن و پول گرفتن یک چیز است و بازی کردن یک چیز دیگر!

امسال ساپینتو همان کار اسکوچیچ را کرد و دیدیم که حتی در جام حذفی برابر تیم لیگ دویی هم به او اعتماد نکرد! آن هم در شرایطی که عارف آغاسی و آرمین سهرابیان دیگر در مدار ذهنی ساپینتو نیستند و در بازی قبل، سامان فلاح مرتکب اشتباهات عجیب و غریبی شد. اینجا بود که همان سوال همیشگی دوباره تکرار شد؛ چرا باید از پول بیت المال با بازیکنی قرارداد ببندند و به درد تیم نخورد؟

چه کسی پشت این بازیکن است که همیشه هست و تیم دارد، ولی هیچ وقت بازی نمی‌کند؟ لطمه غلامی تنها پول گرفتن و پر کردن یک جا در لیست هم نیست، همنامی با او آغاسی را هم که به عنوان ملی‌پوش از تیم قهرمان به استقلال آمد، خانه نشین کرد!