تصاویر؛ اینها بزرگترین کمپانی های سازنده هواپیما در جهان هستند

با ظهور فناوری‌های پیشرفته، صنعت هوانوردی توسط تعداد معدودی از شرکت‌های قدرتمند هدایت می‌شود. در این مقاله به معرفی بزرگترین سازندگان هواپیما در جهان می‌پردازیم که ناوگان تجاری هوایی را شکل داده‌اند.

بر اساس داده‌های انجمن بین‌المللی حمل‌ونقل هوایی (IATA) در سال ۲۰۲۵، حدود ۹۲ درصد از ناوگان فعال هواپیماهای تجاری جهانی توسط تنها پنج شرکت ساخته شده‌اند. این شرکت های هواپیماسازی برتر جهان، نقش حیاتی در اتصال قاره‌ها و شهرها ایفا می‌کنند و غول‌هایی مانند بوئینگ و ایرباس، حدود ۸۰ درصد از ناوگان کنونی را در اختیار دارند.

بوئینگ: پیشرو با چالش‌ها

بر اساس داده‌های IATA، شرکت  بوئینگ (Boeing)  با ۴۰ درصد سهم از ناوگان فعال هواپیماهای تجاری، همچنان بزرگترین سهم را در اختیار دارد. این شرکت که در سال ۱۹۱۶ تاسیس شد، در ابتدا برای نیروی دریایی آمریکا هواپیما می‌ساخت و سپس به ساخت هواپیماهای غیرنظامی روی آورد.

مدل‌های نمادینی مانند  ۷۴۷  و  ۷۸۷ دریم‌لاینر (Dreamliner)  از بهترین جت‌های آن هستند. با این حال، بوئینگ در سال‌های اخیر با چالش‌های متعددی مواجه بوده؛ از جمله مسائل مربوط به هواپیمای  ۷۳۷ مکس (737 MAX)  که به زمین‌گیر شدن موقت آن در سال‌های ۲۰۱۸، ۲۰۱۹ و همچنین ۲۰۲۴ منجر شد. علیرغم این مشکلات، کتاب سفارشات بوئینگ همچنان پر است و این شرکت نرخ تحویل هواپیماهای خود را در سال ۲۰۲۵ افزایش داده است.

ایرباس: رقیب اروپایی با انبوه سفارشات

ایرباس (Airbus) ، رقیب دیرینه اروپایی بوئینگ که در سال ۱۹۷۰ تاسیس شد، دومین سازنده بزرگ هواپیما در جهان است. ۳۹ درصد از هواپیماهای تجاری فعال در آسمان توسط ایرباس ساخته شده‌اند. اولین هواپیمای تجاری آن  A300  بود و امروزه ناوگان مدرن آن شامل پنج خانواده  A220، A320، A330، A350 و A380  است.

هرچند تولید  A380  متوقف شده، اما همچنان بخش کلیدی ناوگان برخی خطوط هوایی است. ایرباس با ۸۶۶۵ سفارش محقق‌نشده تا سپتامبر ۲۰۲۵، حجم سفارشات بسیار بالاتری نسبت به بوئینگ دارد که تا نوامبر ۲۰۲۵، ۵۹۱۱ سفارش ثبت کرده است.

امبرائر: غول برزیلی در بازار منطقه‌ای

امبرائر (Embraer) ، سازنده برزیلی، با حدود ۷ درصد از ناوگان تجاری فعال جهانی، سومین  بزرگترین سازنده هواپیما  به شمار می‌رود. این شرکت که در سال ۱۹۶۹ توسط دولت برزیل تاسیس شد، با محبوبیت هواپیماهای کوچک‌ترش در دهه ۸۰ میلادی، به مالکیت خصوصی درآمد.

ترکیب فعلی هواپیماهای امبرائر شامل جت‌های منطقه‌ای و جت‌های باریک‌پیکر کوچک، از جمله خانواده‌های  E-Jet  و  ERJ  است. امبرائر به جای رقابت مستقیم با ایرباس و بوئینگ، بر فروش جت‌های کوچک‌تر به مناطقی با اتصال بین‌شهری محدود، مانند خاورمیانه، تمرکز دارد.

ATR: متخصص هواپیماهای توربوپراپ

با حدود ۳ درصد از ناوگان تجاری فعال جهانی، شرکت  ای‌تی‌آر (ATR)  چهارمین  سازنده بزرگ هواپیما  است. این شرکت که در سال ۱۹۸۱ تشکیل شد، یک سرمایه‌گذاری مشترک بین ایرباس و غول دفاعی  لئوناردو (Leonardo)  است. 

ATR  هواپیماهای منطقه‌ای توربوپراپ  ۴۲  و  ۷۲  را می‌سازد که می‌توانند در انواع زمین‌ها عملیات کرده و هزینه‌های عملیاتی کمتری برای مسیرهای کوتاه‌تر و کم‌تقاضا داشته باشند. مدل  ATR 72-600  تا ۷۸ مسافر و  ATR 42-600  تا ۵۰ مسافر را حمل می‌کند. این شرکت در سال ۲۰۲۴، شاهد ۴۰ درصد افزایش فروش هواپیما بود و در ابتدای سال ۲۰۲۵ حدود ۱۵۰ هواپیما در دست سفارش داشت.

بمباردیر: بازگشت به جت‌های تجاری

بمباردیر (Bombardier) ، یکی از بزرگترین سازندگان جت‌های خصوصی، با حدود ۳ درصد از ناوگان تجاری فعال جهانی، رتبه پنجم را به خود اختصاص داده است. این شرکت کانادایی که در سال ۱۹۳۷ با ساخت ماشین‌های برف‌رو شهرت یافت، در سال ۱۹۸۶ با خرید  کانادایر (Canadair)  وارد صنعت هوانوردی شد.

بمباردیر در سال ۲۰۰۸ وارد بازار هواپیماهای تجاری با  C Series  شد، اما این ریسک موفق نبود و در نهایت سهام آن را به ایرباس فروخت که با نام  A220  بازاریابی شد. پس از فروش سایر بخش‌های هواپیماهای تجاری خود، بمباردیر به ساخت جت‌های تجاری بازگشته و برنامه‌ای برای تولید مجدد هواپیماهای مسافربری ندارد.

منبع: عصر ایران