همشهری آنلاین – یکتا فراهانی: از زمانی که بشر برای نخستین‌بار به شگفتی‌های فضا نگریست، همواره این سؤال مطرح بوده که آیا ما در منظومه شمسی تنها هستیم یا خیر. بنا به شبیه‌سازی‌های تازه، احتمالاً بیش از یک میلیون جرم آسمانی عظیم، از سیستم ستاره‌ای آلفا قنطورس، به قلمرو ما راه یافته‌اند؛ بی‌آنکه ما کوچک‌ترین نشانی از حضورشان داشته باشیم.
پنجره‌ای تازه به‌سوی تعاملات کیهانی
اگرچه تا امروز تنها دو جرم فرا ستاره‌ای تأیید شده وارد قلمرو ما شده‌اند، پژوهش‌های تازه حاکی از آن است که شمار زیادی از میهمانان بیگانه، به‌دوراز چشمان تلسکوپ‌های ما، در مناطق دورافتاده‌ای همچون ابر اُرت، سکونت گزیده‌اند. این کشف نه‌تنها مرزهای شناخت ما از منظومه شمسی را جابه‌جا می‌کند، بلکه پنجره‌ای تازه به‌سوی تعامل کیهانی بین ستاره‌ها می‌گشاید.
مهمانان بی‌صدا در اعماق تاریکی
بر اساس شبیه‌سازی‌های جدید که در تاریخ ۵ فوریه بر روی سرور پیش چاپ arXiv قرار گرفته و به‌زودی در ژورنال معتبر The Planetary Science Journal منتشر خواهد شد، پژوهشگران تخمین زده‌اند حدود یک میلیون شیء “ماکروسکوپی” (یعنی بزرگ‌تر از ۱۰۰ متر) که از سیستم ستاره‌ای آلفا قنطورس منشأ گرفته‌اند، هم‌اکنون درون منظومه شمسی ما سرگردان هستند.
این اجسام به دلیل دوری مسافت و قرارگرفتن در نواحی کم‌نور و سرد مانند ابر اُرت، به‌سختی قابل مشاهده‌اند و تاکنون از دید ما پنهان مانده‌اند.
دو مسافر شناخته‌شده، میلیون‌ها مهاجر ناشناس
تا امروز تنها دو جرم فراستاره‌ای تأیید شده وارد منظومه شمسی شده‌اند: اُوموآموا، جرم سیگار مانندی که در سال ۲۰۱۷ کشف شد و به دلیل شکل عجیبش شایعاتی مبنی بر منشأ فرازمینی‌اش مطرح شد. دنباله‌دار بوریسوف، که در سال ۲۰۱۹ کشف شد و ماهیتی کاملاً طبیعی از خود نشان داد.
با این حال، همواره این احتمال وجود داشته که اشیای بیگانه بیشتری، بی‌سر و صدا از این قلمرو عبور کرده یا درون آن ساکن شده باشند.
بیشتر بخوانید:
شلیک‌های کهکشانی به سوی منظومه ما
دانشمندان در مطالعه اخیر خود، فرآیندهای خروج ذرات از آلفا قنطورس طی ۱۰۰ میلیون سال گذشته را شبیه‌سازی کرده‌اند. نتایج نشان می‌دهداین سیستم ستاره‌ای، طی این مدت، حجم عظیمی از ذرات و اجرام را به فضای میان‌ستاره‌ای پرتاب کرده است.
بر اساس این شبیه‌سازی‌ها، پیش‌بینی می‌شود در حال حاضر، حدود یک میلیون شیء با ابعاد بیش از ۱۰۰ متر از این سیستم، درون مرزهای منظومه شمسی ما حضور دارند.
پناهگاه نهایی؛ ابر یخی اُرت
این اجرام عظیم، برخلاف اُوموآموا و بوریسوف که به سرعت از منظومه شمسی عبور کردند، توسط نیروی گرانشی خورشید گرفتار شده‌اند. اغلب این میهمانان، در بخش‌های بسیار دوردست ابر اُرت ساکن شده‌اند.
ابر اُرت منطقه‌ای اسرارآمیز و پوشیده از میلیاردها دنباله‌دار و جرم یخی است که در لبه‌های منظومه شمسی قرار دارد و همچون دیواری طبیعی، منظومه ما را احاطه کرده است.
بارانی از ذرات بیگانه روی زمین؟
علاوه بر اجرام بزرگ، پژوهشگران معتقدند ذرات کوچک‌تر، با اندازه‌ای بیش از ۱۰۰ میکرومتر (۰.۰۰۴ اینچ)، نیز توانسته‌اند فاصله بین آلفا قنطورس و منظومه شمسی را طی کنند.
هر ساله میلیون‌ها ذره غبار ناشناخته از فضا به جو زمین نفوذ می‌کند. بعضی از این ذرات، ممکن است منشأیی کاملاً فراستاره‌ای داشته باشند، بی‌آنکه ما حتی از حضورشان مطلع باشیم.
تحول در مرزهای منظومه شمسی
این کشف حیرت‌انگیز، دیدگاه ما نسبت به مرزهای منظومه شمسی را دگرگون می‌کند. وجود این حجم عظیم از مهاجران کیهانی، نشان‌دهنده پویایی بالای فضای میان ستاره‌ای و تعامل بی‌وقفه میان سیستم‌های ستاره‌ای مختلف است.
شاید در آینده، با ابزارهای پیشرفته‌تر، بتوانیم این میهمانان خاموش را از نزدیک بررسی کنیم و به پرسش‌های اساسی درباره منشأ و سرنوشت آن‌ها پاسخ دهیم.
تا آن زمان، این سؤال بزرگ همچنان در ذهن ما باقی می‌ماند: چه تعداد از این مسافران خاموش، رازهایی پنهان در دل خود دارند که می‌توانند داستان تازه‌ای از تاریخ کیهان را روایت کنند؟
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰