چشمه هایی که بوی شکوفه می دهند

مهلا داریان- همشهری آنلاین : دره‌ای پیچیده در شکوفه و سایه‌ی کوه، جایی که کوچه‌های خاکی‌اش به رود می‌رسند و خانه‌های کاه‌گلی‌اش به آسمان نزدیک‌ترند؛ این جا آهار است. روستایی پنهان در منطقه‌ی رودبار قصران، در شمال‌شرقی تهران، که هنوز لهجه‌ شمرونی در کوچه‌هایش شنیده می شود و باد، بوی نان داغ و برگ درختان آلبالو را با خود می‌برد.

در اواخر بهار و اوایل تابستان، میوه‌ها را با دقت از درخت می‌چینند، با دست‌مال پاک می‌کنند و روی بام‌های روستا پهن می‌کنند تا آفتاب کوهستانی، آهسته و طبیعی، طعم‌شان را ماندگار کند. آلبالو و گیلاس خشکه آهار که شیرینی و ترشی اش طعم خوش قاقالی‌لی های مادربزرگ را تداعی می‌کند.

نگهبان خاموش آهار

در بالادست روستا، بر تپه‌ای صخره‌ای، ویرانه‌هایی دیده می‌شود که بر فراز آن‌ها، هنوز غرور و شکوهی خاموش ایستاده: قلعه دختر. بنایی که به باور مردم محلی، به دوره‌ی پیش از اسلام برمی‌گردد و به الهه‌ی ناهید (ایزدبانوی آب و باروری) تقدیم شده بود. نامش در بسیاری از مناطق ایران تکرار شده، اما قلعه‌ی دختر آهار، یکی از خاص‌ترین آن‌هاست.

دسترسی به قلعه از میان باغ‌ها و شیب‌های سنگلاخی ممکن است، و باید حدود ۳ ساعت از داخل روستا به بالا بروی. در روزهای صاف، از آن بالا، روستای آهار مثل قالی سبز زیر پا پهن است و رشته‌کوه البرز، دست‌نیافتنی و نزدیک، روبه‌رویت می‌نشیند. بنای قلعه سنگی‌ست، با دیوارهای نیم‌فروپاشیده، اما هنوز هم جای دروازه و برجک‌ها دیده می‌شود.

اگر مسیر شمالی روستا را در پیش بگیری، همراه با صدای رود، و از میان درخت‌های چنار و گردو بگذری، پس از حدود دو ساعت کوه‌پیمایی، به آبشار شکراب می‌رسی. آبی زلال از دل کوه پایین می‌ریزد، از بلندی حدود ۲۰ متری، و حوضچه‌ای خنک در پایش می‌سازد. جایی برای نشستن، نوشیدن آب چشمه و بستن چشم‌ها.

نکته: مسیر شکراب کوهستانی و پرفرازو نشیب است، برای افراد ناآشنا یا کم‌توان فیزیکی نیاز به راهنما یا همراه دارد.

امام‌زاده طاهر و زاهد در سایه‌سار آرامش کوهستان

در مسیر آبشار، به گنبدی سبزرنگ می‌رسی، با درختانی که گرداگردش سایه انداخته‌اند. این‌جا امام‌زاده طاهر و زاهد است؛ مکانی مقدس برای اهالی و زائران کوه. فضای اطراف آن‌جا پر از سکوت، نسیم، و آرامشی‌ست که انگار از قلب تاریخ آمده. خیلی از کوهنوردها آن‌جا استراحت می‌کنند، نذر می‌برند، یا فقط چند دقیقه در سکوت می‌نشینند.

اطلاعات کاربردی:

موقعیت جغرافیایی: استان تهران – بخش رودبار قصران – حوالی اوشان و فشم

فاصله از تهران: حدود ۳۵ کیلومتر – حدود ۱ ساعت با ماشین

ارتفاع روستا: حدود ۲۴۰۰ متر از سطح دریا

محصول شاخص: آلبالو، گیلاس، آلبالو خشکه، گیلاس خشک‌شده سنتی

ویژگی‌های برجسته: طبیعت کوهستانی، شکوفه‌ها، رودخانه، قلعه دختر، آبشار، فضای بومی

اقامت: اقامتگاه بوم‌گردی محدود – اما بیشتر بازدیدها به صورت روزانه‌ست

پیشنهاد عکاسی: بام قلعه دختر، مسیر رود، بام‌هایی پر از میوه خشک، شکوفه‌های بهاری

نکته مهم: احترام به باغ‌های شخصی و مسیرهای محلی، همراه داشتن آب، کفش مناسب و ترجیحاً کلاه آفتاب‌گیر در تابستان