عراقچی: ایران و بلاروس آماده گشودن افق‌های جدید همکاری هستند

عراقچی در خبرگزاری بلتا بلاروس، در خصوص سفر پزشکیان به بلاروس و همکاری های مشترک یادداشتی را نوشت.

با نگاهی به آینده، تجربه مشترک ما در مقابله با دخالت‌های خارجی، پیوندی ناگسستنی میان دو ملت ایجاد کرده است. خردمندی رهبران و مقاومت مردم، زمینه‌ساز سطح کنونی همکاری‌ها گردیده است. با برخورداری از ظرفیت‌های مکمل و دیدگاه‌های همسو، شراکت ایران و بلاروس آمادگی دارد تا به سمت افق‌های جدیدی گام نهد.

ایران و بلاروس در طول ۳۳ سال روابط دیپلماتیک، همکاری‌های نزدیکی در حوزه‌های مختلف ایجاد کرده‌اند، همکاری اقتصادی ما همچنان در حال تقویت است؛ تنها در سال گذشته حجم تجارت دوجانبه بیش از ۱۴ درصد افزایش یافته است. برگزاری هفدهمین دوره کمیسیون مشترک اقتصادی، پایه‌ای محکم برای تعمیق همکاری‌ها فراهم کرده و در حال حاضر برنامه‌ریزی برای هجدهمین دوره در جریان است.

در حوزه‌های علمی و آموزشی مسیرهای جدیدی برای تعامل شکل گرفته است، از جمله تشکیل کمیسیون مشترک همکاری‌های علمی و آموزشی که به نسل‌های آینده سود خواهد رساند. در عرصه بین‌المللی نیز ما در سازمان‌هایی مانند آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، جنبش عدم تعهد، اتحادیه اقتصادی اوراسیا و سازمان همکاری شانگهای همکاری داریم و جبهه‌ای متحد در برابر یکجانبه‌گرایی تشکیل داده‌ایم و از اصول احترام متقابل و حکمرانی جهانی عادلانه حمایت می‌کنیم.

فاجعه هسته‌ای چرنوبیل که در ۲۶ آوریل ۱۹۸۶ رخ داد، به عنوان یکی از شوک‌آورترین رویدادهای تاریخ، هشداری جدی نسبت به پیامدهای مخرب نقض ایمنی هسته‌ای به جهانیان داد. انفجار راکتور هسته‌ای در نزدیکی شهر پریپیات منجر به آزادسازی میزان تشعشعاتی شد که قدرت آن ۴۰۰ برابر بمباران هیروشیما برآورد می‌شود. بلاروس بیشترین آسیب را متحمل گردید، به طوری که حدود ۷۰ درصد از رسوبات رادیواکتیو خاک این کشور را آلوده ساخت. این سانحه جان و سلامتی بیش از ۲.۲ میلیون تن از شهروندان بلاروس، از جمله ۵۰۰ هزار کودک را تحت تأثیر قرار داد و پیامدهای سلامت آن تا به امروز و نسل‌های بعدی نیز احساس می‌شود. 

ایران، همراه با جامعه بین‌المللی و با همدلی نسبت به رنج مردم بلاروس، با اندوه عمیق شاهد این آزمون طاقت فرسا بود و بار دیگر بر اهمیت ایمنی هسته‌ای و همکاری‌های بین‌المللی برای پیشگیری از فجایع مشابه تأکید ورزید.

پس از گذشت دهه‌ها، ایران نیز دچار جراحت هسته‌ای شده است؛ زمانی که تأسیسات صلح‌آمیز هسته‌ای کشور – شامل فوردو، نطنز و اراک – هدف حملاتی بی‌رحمانه و بی دلیل قرار گرفتند. این حملات بی‌ملاحظه به تأسیسات تحت نظارت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نه تنها نقض قوانین بین‌المللی بود، بلکه نشان‌دهنده بی‌توجهی خطرناک به جان انسان‌ها و محیط زیست است. تهدید آلودگی رادیواکتیو، خاطرات دردناک چرنوبیل را زنده کرد و تفاهم عمیق و مشترکی را میان دو ملت در خصوص خسارات ناشی از انرژی هسته‌ای و ضرورت حمایت از برنامه‌های صلح‌آمیز هسته‌ای پایه گذرای کرد.

مردم دو کشور همچنین با تعهد عمیق نسبت به مقابله با دخالت‌های خارجی متحد هستند. تلاش برای ایجاد انقلاب رنگی در بلاروس در سال ۲۰۲۰، که مشابه تلاش‌های برخی کشورهای غربی برای تغییر رژیم در دیگر نقاط جهان بود، با مقاومت قاطع و مشابه آنچه ایران طی دهه‌ها در برابر فشارهای خارجی نشان داده است، مواجه گردید. تاریخ بارها ثابت کرده که چنین مداخلاتی، در سوریه، لیبی و دیگر مناطق، نه موجب دموکراسی بلکه منجر به ویرانی شده است.

ایران و بلاروس با وجود همه چالش‌ها، استقلال مسیر خود را حفظ کرده‌اند، زیرا به خوبی واقف هستند که ثبات واقعی نه در الگوهای تحمیلی بلکه در همبستگی و وحدت ملی ریشه دارد. تاریخ مشترک دو ملت، زیربنای مستحکمی برای تقویت و تعمیق همکاری‌های فزاینده میان ایران و بلاروس فراهم آورده است.