به گزارش همشهری آنلاین سعید خطیب زاده تأکید کرد که پس از حمله نظامی اخیر، اعتماد به مذاکرات هستهای بسیار محدود شده و هرگونه بازگشت به گفتوگو تنها در صورتی امکانپذیر است که این مذاکرات نتیجهمحور باشند و در طول آنها خصومتها متوقف شود.
خبرنگار: آیا وزیر خارجه عراقچی هنوز با نماینده ویژه آمریکا، استیو ویتکاف، تماس مستقیم دارد؟
خطیب زاده: نمیدانم در روزهای اخیر این تماس برقرار بوده یا نه. اما آنها وقتی لازم بود، در تماس بودند. آن کانال مستقیم وجود داشت. و در صورت نیاز، هنوز هم این امکان وجود دارد.
خبرنگار: پیشنهادی مطرح شده که ایران حق غنیسازی را برای خود محفوظ بدارد اما برای مدتی معین از آن استفاده نکند. آیا این یک گزینه است؟
خطیب زاده: مهم این است که حق غنی سازی مورد استفاده قرار گیرد، هرچند سطح و نحوه اجرا و جزئیات قابل مذاکره است.
خبرنگار: ایران تأکید دارد که طبق معاهده عدم اشاعه، حق غنیسازی اورانیوم دارد. آمریکا میگوید نباید هیچ غنیسازی صورت گیرد. آیا راه خروجی از این بنبست میبینید؟
خطیب زاده: ایران نمیپذیرد که استثنای حقوق بینالملل باشد. اگر آمریکا بر «غنیسازی صفر» اصرار کند، مقاومت شدیدی خواهد بود. اما اگر میخواهند مطمئن شوند ایران هرگز سلاح هستهای تولید نخواهد کرد، در اینباره میتوان درباره خیلی چیزها گفتوگو کرد. اگر دوباره به مذاکرات بازگردیم، صرفا یک مذاکره مسلح خواهد بود. ما همه انگشتها را روی ماشه خواهیم داشت، زیرا به طرف مقابل اعتماد نداریم. ما دلایل کافی برای بدبینی به نیتهای آنها داریم.
شما پس تضمینهای امنیتی میخواهید؟
خطیب زاده: ما دو چیز میخواهیم. نخست اینکه مذاکرات باید نتیجهمحور باشند. دوم اینکه در طول مذاکرات خصومتها متوقف شوند.
چه پیامهایی هماکنون از واشنگتن دریافت میکنید؟ ترامپ آشکارا تمایلی به ادامه مذاکرات نشان نمیدهد. او میگوید تأسیسات هستهای ایران نابود شدهاند.
خطیب زاده: ما پیامها را بهصورت غیرمستقیم دریافت میکنیم. اما این حمله وضعیت را از بسیاری جهات تغییر داده است. نمیتوان بهسادگی به میز مذاکره بازگشت، بهویژه وقتی مطمئن نیستیم آنها از مذاکرات جدید بهعنوان بهانهای برای جنگ دیگر استفاده نکنند.
خبرنگار: ایران تهدید کرده که از معاهده منع اشاعه سلاحهای هستهای خارج میشود. آیا نمیترسید این کار اسرائیل را به حملهای دیگر تشویق کند؟
خطیبزاده: آمریکا و اسرائیل به مراکز اعلامشدهای حمله کردند که تحت کنترل و بازرسی دائمی بودند. پس واضح است که موضوع نگرانی آنها فعالیتهای صلحآمیز ایران یا عضویت در معاهده عدم اشاعه نبود. موضوع آینده سیاست جهانی و نظم خاورمیانه و تحقق آنها آنطور که آنها میخواهند، است. موضوع نگرانی از مذاکره هم نبود چرا که ما در میانه مذاکرات بودیم که حمله کردند. ما تا چند ساعت قبل از آغاز تجاوز، پیامهای غیرمستقیم با آقای ویتکاف (نماینده ویژه آمریکا) رد و بدل کردیم. این یعنی آنها همزمان که با ما صحبت میکردند، عملیات نظامی را از قبل برنامهریزی کرده بودند.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0