سفر در زمان؛ یادداشت‌های علم، چهارشنبه ۱۷ آبان ۱۳۵۱: پیش بینی‌ای که شاه از دوران نیکسون کرد

اسدالله علم (۱ مرداد ۱۲۹۸ بیرجند – ۲۵ فروردین ۱۳۵۷ نیویورک)، یکی از مهم‌ترین چهره‌های سیاسی دوران محمدرضا شاه، وزیر دربار از ۱۳۴۵ تا ۱۳۵۶ و نخست‌وزیر ایران از سال ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۲ بود.  

 

 

در ادامه بخشی از یادداشت های او را بخوانید.

 

چهارشنبه ۱۷ آبان ۱۳۵۱: صبح خیلی زود برخاستم، ساعت ۷ صبح پرواز کردیم. ساعت ۸ به شیراز رسیدیم. ۸/۳۰ وارد باغ ارم شدم. شاهنشاه در باغ گردش می‌کردند و عازم شاه چراغ بودند. خیلی تعجب کردند که مرا دیدند به این زودی رسیده‌ام. فرمودند: البته از نتیجه انتخابات آمریکا آگاهی. عرض کردم: بلی نیکسون با اکثریت بی سابقه برد، یعنی به نسبت ۳ بر ۱. فرمودند: تلگراف گرمی باید برای او بفرستی. فوری دستور بده تهران حاضر کند. عرض کردم: تلگراف را همراه آورده ام. خیلی از این پیش بینی من خوششان آمد. تلگراف را با دقت ملاحظه فرمودند. چند کلمه اضافه کردند. دستور مخابره آن را با تلفن به تهران دادم…. 

 

چون صبح عید فطر بود، به شاه چراغ رفتیم. آن جا اتمسفر خوبی بود. آخوندها خوب حرف زدند. از آن جا به دانشکده کشاورزی در باجگاه رفتیم. شاهنشاه از تأسیسات علمی خیلی پیشرفته دانشگاه پهلوی خوشحال شدند.

 

از آن جا به سد داریوش رفتیم، که دوازدهمین سد بزرگ ایران است که به دست شاهنشاه افتتاح شد. واقعاً کارهای بزرگ به دست این شاه برای این کشور شده است. به این جهت است که او را می پرستم، یعنی اگر یک قدرت مطلق می باشد، این قدرت مطلق، مطلقاً محو در ترقی و پیشرفت کشور است و اعتلای ایران. حال اگر دموکراسی نداریم، به جهنم که نداریم مگر دموکراسی‌های غربی چه می‌کنند و چه گلی به سر مردم خود زده اند؟ جز آن که یک عده معتاد و بلاتکلیف و بی علاقه و بی تفاوت دارد در کشورهای غربی بار می آید……

 

ناهار در تخت جمشید خوردیم. من سر ناهار باز هم پهلوی شاهنشاه نشسته بودم. عرض کردم: برنامۀ مالی پنج ساله را که دارید مشخص و معین می‌فرمایید؛ فکر می‌کنم برنامه سیاسی چهار سالۀ آینده هم با انتخاب مجدد نیکسون روشن شد. شاهنشاه از این [ یادآوری] remark من خوششان آمد. فرمودند: همین طور است. وضع دنیا هـم فـرق می‌کند و خواهد کرد. فرمودند: به نظر من دنیا به طرف یک تعادل و صلح جهانی پیش خواهد رفت، چون نیکسون هم قوی است و هم وارد به امور دنیا می‌باشد و هم می‌داند با جبهۀ کمونیست میتوان فقط با اسلحه قدرت کنار آمد و او هم این کار را کرده و می‌کند. بعد از ناهار آخرین جلسهٔ بحث در برنامۀ پنجم بود که تقریباً با سردی و خموشی همگی پایان یافت. بعد هم عکس به یادگار گرفتیم…. 

 

شب شیراز آمدیم……