خروج نظامیان ، تصمیم آمریکا یا دستاورد عراق؟

حجت‌الاسلام محمد هادی ملکی پژوهشگر و فعال عرصه بین‌الملل نوشت : 

سؤال اساسی این است که آیا این خروج نتیجه استراتژی آزاد آمریکا بوده یا محصول فشارهای داخلی عراق؟

 شواهد نشان می‌دهد که واشنگتن تمایلی جدی به ادامه حضور در عراق داشت، اما فشارهای سیاسی مجلس، مخالفت افکار عمومی و اقدامات میدانی نیروهای مقاومت اسلامی، آمریکا را به پذیرش جدول زمان‌بندی شده خروج واداشت. بنابراین، این عقب‌نشینی بیش از آنکه نشانه اراده آمریکایی باشد، انعکاس قدرت و هزینه مقاومت داخلی است.

واقعیت حضور آمریکا؛ از حمایت تا خدمت به منافع رژیم صهیونسیتی 

حضور آمریکا در عراق همواره با عنوان «حمایت از ثبات کشور» توجیه می‌شد، اما تجربه دو دهه گذشته نشان داده است که این نیروها نه تنها امنیت پایدار ایجاد نکردند، بلکه زمینه ظهور گروه‌های تروریستی و ناامنی گسترده را نیز فراهم کردند. در مقابل، نیروهای عراقی از ارتش گرفته تا حشدالشعبی، بار اصلی دفاع از کشور را بر دوش کشیدند.

تحلیل موقعیت کنونی نیز نشان می‌دهد منافع آمریکا عمدتاً با تأمین اهداف امنیتی و سیاسی اسرائیل گره خورده است. انتقال بخشی از نیروها به شرق سوریه و اقلیم کردستان نمونه‌ای از تداوم همین الگو است.

تجربه داعش و ابزار فشار آمریکا : 

تجربه خروج نیروهای آمریکایی در سال ۲۰۱۱ و همزمانی آن با قدرت‌گیری داعش، نشان داد که واشنگتن از ابزار گروه‌های تروریستی برای بازگشت دوباره به عراق بهره می‌برد. اذعان برخی مقامات پیشین آمریکایی به نقش واشنگتن در شکل‌گیری داعش، مؤید این واقعیت است که ناامنی در عراق ابزار فشار و اهرم چانه‌زنی برای آمریکا بوده است.

رژیم صهیونیستی و محدودیت‌های رویارویی:

برخی نگرانی‌ها درباره احتمال اقدام مستقیم رژیم اشغالگر قدس علیه عراق یا نیروهای حشدالشعبی مطرح شده است، اما واقعیت‌های میدانی و معادلات منطقه‌ای نشان می‌دهد که تل‌آویو در صورت اقدام، با واکنش گسترده منطقه‌ای مواجه خواهد شد. حمایت نیروهای منطقه‌ای، از جمله ایران، عملاً مانع هرگونه ماجراجویی اسرائیل شده و احتمال حمله مستقیم را کاهش داده است.

چالش‌های داخلی پس از خروج: 

با خروج نیروهای آمریکایی، چالش اصلی عراق نه تهدید خارجی، بلکه مدیریت فضای داخلی است. سال‌ها حضور قدرت‌های خارجی شکاف‌ها و رقابت‌های داخلی را تشدید کرده است. تقویت انسجام ملی، مدیریت نهادهای امنیتی و جلوگیری از اختلافات داخلی، اکنون مهم‌ترین وظیفه نیروهای سیاسی و اجتماعی عراق است تا از فرصت استقلال و حاکمیت ملی به‌خوبی بهره برد.

سخن پایانی

خروج آمریکا از عراق را می‌توان پیروزی سیاسی و میدانی برای مردم و نیروهای مقاومت دانست. این تحول بیش از آنکه بازتاب تصمیم داوطلبانه واشنگتن باشد، نتیجه مقاومت داخلی و فشارهای مستمر بر حضور نظامی آمریکا است. هرچند تهدیدات بالقوه و سناریوهای ناامنی همچنان وجود دارد، اما معادلات منطقه‌ای و توان نیروهای ملی عراق مانع تحقق آن خواهد شد. اکنون فرصت طلایی است تا عراق فصل تازه‌ای از استقلال و حاکمیت ملی خود را رقم بزند.