یک پدیده فضایی انتظارات علمی ناسا را به چالش کشید

باشگاه خبرنگاران جوان؛ جواد فراهانی– در یک پیشرفت خیره‌کننده در علم نجوم، تحقیقات جدید نشان داده است که یک شیء مرموز که از منظومه شمسی ما عبور می‌کند، ممکن است حتی عجیب‌تر از آن چیزی باشد که دانشمندان قبلاً تصور می‌کردند.

این بازدیدکننده بین ستاره‌ای، که ۳I/ATLAS نامیده می‌شود، به نظر می‌رسد یک دنباله‌دار استثنایی با ویژگی‌های منحصر‌به‌فرد است که توضیحات متعارف را به چالش می‌کشد.

مشاهدات پیشرفته نشان داده است که این شیء کیهانی بسیار کوچکتر از آن چیزی است که در ابتدا تصور می‌شد، اکنون قطر آن تنها ۲.۷ کیلومتر تخمین زده می‌شود، که از تخمین اولیه بیش از ۱۹ کیلومتر کمتر است. اما بزرگترین شگفتی، مقادیر عظیم دی اکسید کربنی بود که از خود ساطع می‌کرد و به ۹۴۰ تریلیون مولکول در هر ثانیه می‌رسید.

این انتشار گاز‌های غیرمعمول نشان می‌دهد که این دنباله‌دار در یک سیستم ستاره‌ای کاملاً متفاوت از سیستم ستاره‌ای ما تشکیل شده است، به گونه‌ای که ترکیب دنباله‌دار‌ها اساساً با آنچه ما می‌شناسیم متفاوت است. تنها منبع نوری که در ابتدا مشاهده شد، از ابر عظیم گرد و غبار و گاز اطراف هسته جامد دنباله‌دار، به نام گیسوی دنباله‌دار، می‌آمد.

یافته‌های جدید همچنین وجود یخ آب را بر روی سطح این جرم فضایی عجیب نشان داد، اما به طرز عجیبی، هیچ مقدار قابل تشخیصی از بخار آب یا مونوکسید کربن منتشر نشد، پدیده‌ای نادر برای دنباله‌دار‌هایی که تا این حد به خورشید نزدیک می‌شوند.

این جرم برای اولین بار در ژوئیه ۲۰۲۵ توسط شبکه تلسکوپ‌های ATLAS مشاهده شد. بعداً مشخص شد که رصدخانه ورا روبین در شیلی تصاویری از این جرم را بدون اطلاع دانشمندان در آن زمان از وجود آن ثبت کرده است.

این جرم در ابتدا برای دانشمندان یک راز بود، برخی از آنها معتقد بودند که ممکن است یک جرم مصنوعی متعلق به یک تمدن بیگانه باشد، به خصوص از آنجایی که مسیر آن نشان می‌داد که از خارج از منظومه شمسی آمده است. با این حال، داده‌های جدید تأیید می‌کنند که این یک دنباله‌دار نادر است که از ترکیبی منحصر‌به‌فرد از دی اکسید کربن منجمد و یخ آب تشکیل شده است.

یکی از ویژگی‌های منحصر‌به‌فرد این دنباله‌دار این است که از مسیر‌های معمول دنباله‌دار‌ها در منظومه شمسی ما پیروی نمی‌کند. در عوض، این دنباله‌دار مسیری آزاد را طی می‌کند که پس از عبور از نزدیکی زمین و سایر سیارات، آن را به فضای میان‌ستاره‌ای بازمی‌گرداند. انتظار می‌رود در ۱۷ دسامبر به نزدیکترین نقطه خود به زمین برسد، زمانی که ۳۵۹ میلیون کیلومتر از آن فاصله خواهد داشت.

این جرم سومین جرم میان‌ستاره‌ای است که تاکنون کشف شده است و به دانشمندان فرصتی بی‌نظیر برای مطالعه موادی که سایر منظومه‌های ستاره‌ای را تشکیل می‌دهند، ارائه می‌دهد. دانشمندان امیدوارند با تجزیه و تحلیل گرد و غبار، گاز و یخ آن، اسرار تشکیل منظومه‌های سیاره‌ای در کهکشان ما را کشف کنند.

تخمین زده می‌شود که این دنباله‌دار مرموز از خورشید که ۴.۶ میلیارد سال قدمت دارد، مسن‌تر باشد و از متراکم‌ترین منطقه دیسک کهکشان راه شیری، جایی که قدیمی‌ترین ستارگان کهکشان ما در آن قرار دارند، آمده باشد.

منبع: دیلی میل