تصاویر؛ سوسک مارجیناتا؛ جذاب‌ترین سوسک دنیا شبیه خورشید که خربزه می‌خورد و مایع بدبو از شکمش ترشح می‌کند

سوسک مارجیناتا (Sun Beetle) گونه‌ای جذاب و پرجنب‌وجوش از سوسک‌هاست که بومی مناطق گرمسیری آفریقا می‌باشد. 

این سوسک به دلیل الگو‌های چشمگیر و رنگ‌های زنده‌اش محبوبیت زیادی در تجارت حیوانات عجیب و بین علاقه‌مندان به حشرات پیدا کرده است. با وجود اندازه کوچک، سوسک خورشیدی سازگاری و مقاومت شگفت‌انگیزی دارد و در زیستگاه‌های متنوعی از جنگل‌های بارانی تا ساوانا‌ها به خوبی رشد می‌کند. 

علاوه بر زیبایی ظاهری، سوسک مارجیناتا نقش مهمی در اکوسیستم ایفا می‌کند و با تغذیه از مواد گیاهی و میوه‌های در حال پوسیدگی، به بازچرخانی مواد مغذی در خاک کمک می‌کند. 

ویژگی‌های ظاهری

سوسک ماریجناتا کوچک و معمولاً بین ۲۰ تا ۳۰ میلی‌متر طول دارد. بدن آن دارای پوشش سخت و براق است که اغلب با الگو‌های برجسته زرد، نارنجی، قرمز یا قهوه‌ای و حاشیه‌های سیاه تزئین شده است. این رنگ‌های روشن نه تنها جلوه بصری دارند، بلکه به شکارچیان هشدار می‌دهند که این سوسک ممکن است غیرقابل خوردن یا سمی باشد. 

این سوسک دارای شش پای محکم است که هر کدام با قلاب‌های کوچکی پایان یافته و به آن امکان می‌دهد روی سطوح محکم بچسبد. شاخک‌های کوتاه، اما حساس آن به پیدا کردن غذا و حرکت در محیط کمک می‌کنند. بدن سوسک به شکل بیضی و کمی پهن است که به آن امکان می‌دهد هنگام تهدید، در خاک نرم یا گیاهان پوسیده حفره ایجاد کند.

رژیم غذایی و نقش اکولوژیکی

سوسک مارجیناتا عمدتاً از مواد در حال پوسیدگی تغذیه می‌کند، مانند میوه‌ها، برگ‌ها و دیگر مواد گیاهی. این رژیم نقش مهمی در اکوسیستم دارد، زیرا تجزیه مواد را سرعت می‌بخشد و خاک را غنی می‌کند که به رشد گیاهان کمک می‌کند. گاهی نیز از شهد یا گرده گل تغذیه می‌کند و نقش کوچکی در گرده‌افشانی ایفا می‌کند.

این سوسک‌ها در طول روز فعال هستند، از این رو نام Sun Beetle به آنها داده شده و محیط‌های گرم و مرطوب را ترجیح می‌دهند. در اسارت، معمولاً میوه‌های نرم مانند موز، سیب و خربزه در اختیارشان قرار می‌گیرد که با علاقه مصرف می‌کنند. دستگاه گوارش کارآمد آنها به تبدیل مواد آلی به کود غنی از مواد مغذی کمک می‌کند و اهمیت اکولوژیکی آنها را نشان می‌دهد. 

تولیدمثل و طول عمر

سوسک مارجیناتا تخم‌های خود را در خاک مرطوب یا میوه‌های پوسیده می‌گذارد. لارو‌ها به شکل کرم‌های سفید و C شکل با آرواره‌های قوی هستند که به آنها امکان می‌دهد مواد گیاهی در حال تجزیه را به خوبی مصرف کنند. رشد لارو معمولاً چند هفته تا چند ماه طول می‌کشد، بسته به دما و دسترسی به غذا. 

سوسک‌های بالغ پس از شفیره شدن، با بال‌های کامل و پوشش سخت بدن ظاهر می‌شوند. آنها می‌توانند چندین ماه در طبیعت زنده بمانند و برخی در شرایط مساعد تا یک سال نیز دوام می‌آورند. طول عمر نسبتاً کوتاه همراه با ظرفیت تولیدمثل بالا، تضمین می‌کند که جمعیت آنها در زیستگاه‌های مناسب پایدار بماند.

عجیب‌ترین ویژگی‌های سوسک مارجیناتا

سوسک مارجیناتا ویژگی‌های عجیب و شگفت‌انگیزی دارد. یکی از غریب‌ترین آنها رفتار دفاعی آن است: هنگام تهدید، ممکن است مایعی بدبو از شکم خود ترشح کند که شکارچیانی مانند پرندگان و پستانداران کوچک را دفع می‌کند. این دفاع شیمیایی همراه با رنگ روشن، آن را در بقا بسیار موفق می‌کند.

ویژگی غیرمعمول دیگر توانایی چرخش و بازگشت به حالت طبیعی است. بدن کمی پهن آن به سوسک اجازه می‌دهد اگر روی پشت خود بیفتد، خود را دوباره روی پا‌ها برگرداند که مهارتی حیاتی برای حرکت در زمین‌های ناهموار جنگل یا ساوانا است.

سوسک‌های مارجیناتا همچنین رفتار اجتماعی دارند و اغلب در گروه‌های کوچک دیده می‌شوند که تغذیه می‌کنند. این تمایل اجتماعی خطر شکار را کاهش می‌دهد، زیرا اعضای گروه می‌توانند یکدیگر را از خطر آگاه کنند. 

جالب این است که این سوسک می‌تواند در اسارت با رژیم غذایی محدود و تغییرات محیطی متوسط زنده بماند و همین امر آن را در میان حشره‌شناسان و علاقه‌مندان به حشرات محبوب کرده است. لارو‌های آنها قادر به هضم گیاهان سخت هستند، که در میان بسیاری از گونه‌های سوسک نادر است.

پوشش رنگارنگ و الگو‌های زیبای آنها آن‌قدر چشمگیر است که اغلب در نمایش‌های آموزشی و پروژه‌های هنری استفاده می‌شوند. ترکیب دفاع شیمیایی، رفتار اجتماعی و رنگ‌های زنده، سوسک مارجیناتا را به یکی از عجیب‌ترین و جذاب‌ترین سوسک‌های دنیای حشرات تبدیل کرده است.

منبع: راز بقا