همشهری آنلاین: انتقادها از «موبی» از زمانی شدت گرفت که این شرکت اعلام کرد ۱۰۰ میلیون دلار سرمایه از «سکویا کپیتال» (یک شرکت سرمایه‌گذاری خطرپذیر در سیلیکون‌ولی) جذب کرده است. این شرکت در یک استارت‌آپ فناوری دفاعی نیز سرمایه‌گذاری کرده که توسط اعضای واحدهای اطلاعاتی اسرائیل و در واکنش به حملات تروریستی ۷ اکتبر تأسیس شد. شماری از هنرمندان مرتبط با «موبی» نامه‌ای سرگشاده امضا کرده‌اند که در آن از این شرکت خواسته‌اند نه‌تنها همکاری با «سکویا» را بازنگری کند بلکه آشکارا این سرمایه‌گذاری را به دلیل آنچه «سودجویی از نسل‌کشی» توصیف کرده‌اند محکوم کند.
به گزارش ورایتی، جارموش در نشست مطبوعاتی فیلم گفت: «رابطۀ من با موبی خیلی پیش‌تر از این شروع شد و همکاری با آنها روی فیلم عالی بود. از این رابطه (میان موبی و سکویا) مأیوس و نگران شدم. اگر می‌خواهید درباره‌اش صحبت کنید باید از خود موبی بپرسید. من سخنگو نیستم. بله، نگران بودم. همچنین قرارداد پخش برای برخی فیلم‌ها با موبی دارم که قبل از این توافق آنها با سکویا بسته شده بود.»
او در ادامه از زاویۀ شخصی گفت: «من فیلمسازی مستقل هستم و برای تأمین بودجۀ فیلم‌هایم از منابع مختلف پول گرفته‌ام. همۀ پول‌های شرکتی آلوده‌اند. اگر شروع کنید به بررسی هر شرکت فیلمسازی و ساختار مالی‌شان، کلی چیز کثیف پیدا می‌کنید. می‌توانید از همه اجتناب کنید و اصلاً فیلم نسازید. اما فیلم‌ها راه من برای گفتن آن چیزی است که می‌خواهم. نگرانم، اما چیزی که دوست ندارم این است که بار توضیح‌ها روی دوش ما هنرمندان گذاشته شود. این ما نیستیم.»
ایندیا مور، یکی از بازیگران فیلم نیز، به چیزی که آن را «جنگ‌افروزی عظیم خلاقانه و جنگ بر سر منابع در پشت‌صحنه هالیوود» توصیف کرد، واکنش نشان داد. او گفت: «مردم دارند تلاش می‌کنند بفهمند چطور می‌توان به‌گونه‌ای کار کرد که هم اخلاقی باشد و هم به کارهای نادرست دامن نزند. فکر می‌کنم این نوع دقت‌ورزی فرآیندی در حال شکل‌گیری است.»
«پدر مادر خواهر برادر» نخستین حضور جارموش در ونیز پس از فیلم «قهوه و سیگار» (۲۰۰۳) است. این اثر معاصر که در قالب سه‌گانه روایت می‌شود، درباره روابط میان فرزندان بزرگسال و والدین آنهاست. فیلم که یکشنبه شب در بخش مسابقه به نمایش درمی‌آید، بازیگرانی چون کیت بلانشت، ویکی کریپس، ماییم بیالیک، شارلوت رمپلینگ، ایندیا مور و لوکا سابات را در خود دارد. همه آنها همراه با بلانشت روی صحنه آمدند، اما آدام درایور که او هم در فیلم حضور دارد، در نشست مطبوعاتی عصر یکشنبه غایب بود.
هر اپیزود داستانی مستقل دارد: در «پدر» خواهر و برادری به نام جف و امیلی (درایور و بیالیک) به دیدار پدر منزوی‌شان (تام ویتس) در نیوجرسی روستایی می‌روند؛ در «مادر» خواهرانی به نام لیلیت و تیموتیا (کریپس و بلانشت) با مادر نویسندۀ محتاطشان (رمپلینگ) در دوبلین دیدار می‌کنند؛ و در «خواهر برادر» دوقلوهایی به نام اسکای و بیلی (مور و سابات) به آپارتمانشان در پاریس بازمی‌گردند تا با یک تراژدی خانوادگی روبه‌رو شوند.
جارموش که با عینک آفتابی تیره در نشست حاضر شده بود، دلیل خاص انتخاب هر شهر را توضیح داد: «دوبلین مهم بود چون شخصیت شارلوت نویسنده است و ایرلند خیلی به نویسنده‌ها خوشامد می‌گوید. نویسنده‌ها مالیات نمی‌دهند. آنها نویسنده‌ها را گرامی می‌دارند.» دربارۀ پاریس گفت: «پاریس انگار خانه دوم من است. من آنجا را عمیقاً دوست دارم.»
اما پاسخ او دربارۀ نیوجرسی رمانتیک نبود: «نیوجرسی مسئلۀ اتحادیه‌ای بود. باید مکانی در فاصله ۳۰ مایلی نیویورک پیدا می‌کردم تا با قوانین اتحادیه سازگار باشد وگرنه بودجه‌ام منفجر می‌شد. این مکان ۲۹.۵ مایل با نیویورک فاصله داشت.»
سؤالی که بارها در نشست پرسیده شد این بود که ایدۀ «پدر مادر خواهر برادر» از کجا آمده است. حتی خود کارگردان هم مطمئن نیست: «واقعاً نمی‌دانم از کجا آمده. معمولاً ایده‌ها را یک سال یا بیشتر، گاهی سال‌ها با خودم حمل می‌کنم تا اینکه خیلی سریع بنویسم. این یکی را در سه هفته نوشتم. فیلم خیلی نزدیک به دیدگاه اولیۀ من باقی ماند.»
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0