چرا برگزاری کنسرت خیابانی همایون شجریان مهم است؟

نواندیش: سمیه توحیدلو، جامعه شناس در فضای مجازی نوشت:

 سالیان زیادی است که درباره امکان‌های شادی جمعی سخن گفته شده است. امکان‌هایی برای ایجاد همدلی و همراهی. سالیان زیادی است که مدام تلاش شده عرصه خیابان و فضای عمومی در اختیار مردم قرار گیرد؛ اما همیشه دغدغه‌های سیاسی و امنیتی مانع از آن شده که پذیرش گسترده‌ای در این زمینه ایجاد شود. آرزوی برگزاری برنامه‌های جمعی در استادیوم آزادی و مکان‌های عمومی تنها در زمان‌های انتخابات و کمپین‌های سیاسی ممکن بوده و کمتر برای یک برنامه فرهنگی – اجتماعی بدون هرگونه رویکرد سیاسی و فراگیر برنامه‌ریزی شده بوده است. قطعا با کلی هماهنگی و حتما با بسیاری از مخالفت‌ها و بیم دادن‌ها قرار است میدان آزادی تهران شاهد یکی از تجمعات اجتماعی – فرهنگی باشد. تجربه خوب و ارزشمند زمان جنگ در میدان آزادی شاید مقدمه‌ای بوده باشد برای این شروع فرهنگی. دست همه برگزارکنندگان خصوصا معاونت هنری وزارت فرهنگ و همه همراهان و حتی آنها که ریسک پذیرفتن این رویداد مهم را کرده‌اند هم درد نکند.

 
از سویی دیگر درباره وضعیت اقتصادی مردم نیازی به سخن گفتن نیست. با مرور سبد مصرفی خانوارهای ایرانی به راحتی شاهد حذف مصارف فرهنگی در سبد هزینه‌کرد ایشان هستیم. متاسفانه کتاب، کنسرت، نمایش و سینما دیگر متعلق به همه دهک‌های اجتماعی نیست. نمی‌شود خانوادگی هزینه سنگین این برنامه‌ها را تقبل کرد. این خود زنگ خطری جدی برای ایرانیست که به فرهنگ و تمدنش مفتخریم. رسانه‌های رسمی و صدا و سیمای ما هم هنوز گرفتار محذوریت‌های خودخوانده‌ای چون نشان ندادن ساز و عدم استفاده از افراد مقبول است. از همین‌روست که دغدغه فرهنگ می‌تواند دغدغه مهمی باشد که متاسفانه در شرایط بحران و بی‌ثباتی اقتصادی گم می‌شود. اما نباید فراموش کرد که فرهنگ ایرانی و ملی ما به درد همین روزها می‌خورد. این برنامه کمی و البته کمی می‌تواند این شکاف عظیم فرهنگی را جبران کند و فرهنگ را در بهترین شکلش به میان مردم بکشاند.
 

هنوز خبر درز نکرده دو گروهند که چون همیشه هم‌صدا و متحد با هم علیه آن اعلام موضع کردند. گروه کوچکی از اهل پایداریِ! اصولگرایان و اپوزیسیون بیرونی و جماعت سلطنت طلب. حجم فحاشی‌ها به همایون شجریان بخاطر برگزاری کنسرت! بی‌سابقه است. اما واقعیت اینجاست که مردمان ما خسته از دسته‌ها به دنبال زندگی‌ هستند. به دنبال امکان‌های زندگی خوب و انتخاب‌های خوب هستند. خسته از مداخلات نه راضی به اینند و نه دلخوش به آن. هردوی این گروه‌ها زندگی کردن و شادی این مردم را نمی‌خواهند و حتی تحقیر می‌کنند. در این میان جمع بزرگتر و متنوع‌تری هستند که خشنود از این اوضاع و این امکان هستند.
 

 به همه این دلایل است که این برنامه می‌تواند یک شروع خوبی در عرصه فرهنگ باشد. امیدوارم که این برنامه به خوبی و در آرامش برگزار شود و برای همه ما یک روز خاطره‌انگیز و به یادماندنی فرهنگی – ایرانی رقم بخورد.