همشهری آنلاین – سیدسروش طباطباییپور: شاید دانستن چند نکته برای این گروه از آیندهسازان ضروری است. اول اینکه باید دانست تنها راه رسیدن به اهداف بلند زندگی مسیر درس و دانشگاه نیست. بسیاری از فارغالتحصیلان دانشگاههای ریز و درشت کشور با بهترین نمرهها و معدلها مسیر دانشگاه را سپری کردهاند اما چون در طول سالهای تحصیل هیچ مهارتی نیاموختهاند عالمان بیعمل شدهاند و بعید است زندگی روی پر از سعادت و خوشبختی را به آنها نشان دهد.
بیشتر بخوانید:
البته بسیار بسیار جوانانی هم در این سرزمین نفس کشیدهاند که بهجای دانشگاه راههای دیگری را برای زندگی انتخاب کردهاند و در کارگاههای گوناگون، مهارتهایی را از استادکارها آموختهاند و در مسیر خوشبختی قرار گرفتهاند. پس باید دانست اگر به هر دلیلی مسیر دانشگاه میسر نشد و سد کنکور همچنان برای کسی سد ماند نباید غمگین شد، زیرا راههای رسیدن به خوشبختی زیاد است.
و دیگر اینکه در این روزها کاش نوجوانان و جوانان پشتکنکوری برای انتخاب رشته به علایق و تواناییهای خودشان توجهی ویژه داشته باشند و بدانند علاقه، بنزین و سوخت یا همان ماده محرک آدمی است که باعث میشود کسی با انگیزه و سرعت بیشتری بهسوی هدف برود. حالا اگر انتخاب رشته دانشگاهی تنها براساس نظر والدین، درآمدزایی، فشار روانی مدرسه و مشاورانش، جو جامعه و خلاصه انگیزههایی مثل علاقه پسرخاله و دخترعمو باشد بعید است شما را به جایی که باید برساند.
و در آخر بد نیست در انتخاب رشته نیمنگاهی به نیاز جامعه هم داشته باشیم. البته که این سخن شعاری بهنظر میرسد اما واقعیت این است که چه بخواهیم و چه نخواهیم این گروه از نوجوانان که اکنون قرار است برای ادامه زندگی خود تصمیم بگیرند فردا و آینده این کشور را هم خواهند ساخت و سرنوشت آینده آنها با سرنوشت کشورشان گره خورده است و اگر براساس علاقه خود و نیاز جامعه رشتهای مناسب را انتخاب کنند در آینده، هم حال خودشان خوب خواهد بود و هم حال کشورشان.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0