در کشور ما سینما طرفداران بسیاری دارد که اتفاقا بسیاری از آنها فوتبال را هم عاشقانه دنبال می‌کنند. از طرف دیگر مردم ما علاقه خود را به سینمای کمدی اثبات کرده‌اند و همیشه پرفروش‌ترین فیلم‌ها این آثار بوده است.
تماشای نمایش تیم ملی در فینال کافا -والبته سه بازی دیگر- می تواند سوژه خوبی برای سناریست‌های حرفهای آثار کمدی در سینما باشد. آنجایی که فوتبالیست‌های حرفهای و با تجربه و ملی پوش و میدان دیده ما حتی با بدیهی‌ترین اصول اولیه فوتبال آشنایی ندارند!
طبق قانون اولیه فوتبال، داور حاکم زمین است و تصمیمات او غیر قابل بازگشت، حتی اگر به شکلی کاملاً مشخص اشتباه سوت بزند. ممکن است داور را برای همیشه محروم کنند اما نتیجه بازی عوض نمی‌شود. فینال جام جهانی ۱۹۶۶ لندن و داور اهل شوروی سابق -که مادام العمر محروم شد- یا بازی معروف جام جهانی ۱۹۸۶ و دست خدا که همه دنیا هند مارادونا را دیدند و داور ندید! مثالهای واضحی هستند.
حالا چطور می‌شود که در هزاره سوم، بازیکنان ملی پوش ما این قانون را نمی‌دانند؟ داور در دقیقه سوم سوت قطع بازی را زد و به سمت کمک داور ویدیویی برای چک کردن صحنه رفت. در بازگشت به زمین و بعد از نشان دادن علامت وی ای‌آر، دست به جیب عقب برد و همه دنیا می‌دانند جیب عقب داور جایی برای کارت قرمز است!
داور آریا یوسفی را اخراج کرد و او از زمین بیرون رفت، اما بازیکنان ما حاضر به شروع بازی نبودند و از کوچک تا بزرگ، همه می‌خواستند داور را مجاب به بازگرداندن تصمیمش کنند و بدتر اینکه، از آنجا به بعد در هر فرصتی داور در محاصره بازیکنان ایرانی بود!
حرفهای بعد از بازی تیمور کاپادزه -سرمربی ازبکستان- از این زاویه دردناک است که همه دنیا ما را شناخته‌اند! اما هنوز خودمان باور نداریم. او در پاسخ به سوالات خبرنگاران گفت ایرانی‌ها عادت دارند به هر تصمیم داور اعتراض کنند و این کار در لیگ خودشان بسیار رایج است!
داور کارتش را داد و ما ۱۰ نفره شدیم، اما کل مسابقه بازیکنان ما مدام مشغول صحبت با داور بودند! جالب تر اینکه فقط تعدادی از بازیکنان ما به انگلیسی مسلط و داور اهل قرقیزستان بود! معلوم نیست بقیه بازیکنان با چه زبانی با داور حرف می زدند! آن هم این همه طولانی!
در لیگ ما مربیان به بازیکنان می گویند بعد تصمیم داور تا می توانید روی مخ او بروید تا در تصمیمات بعدی ناخودآگاه به نفع شما سوت بزند. سوال اینجاست که در این سطح هم می‌خواهید روی داور تاثیر بگذارید؟ یا توقع دارید داور بگوید اشتباه کرده و بازیکن را به میدان برگرداند؟
در نیمه دوم و هر دو نیمه وقت اضافه، بازیکنان ما از هر فرصتی استفاده و برای داور دست می‌زدند. نورافکن و کنعانی باید به خاطر این کار کارت می‌گرفتند و داور چشم پوشی کرد وگرنه می توانست تعداد اخراجی های ما بیشتر باشد.
حقیقت تلخ این است که چرا بازیکنان بزرگ و ملی‌پوش ما قوانین را رعایت نمی‌کنند، چون در فوتبال داخلی هر کار دلشان خواست می‌کنند و اگر داور بخواهد قانون را اجرا کند، با یک مصاحبه روزگارش را سیاه می‌کنند! اما این تاکتیک در بیرون ایران کاربرد ندارد!
اینجا را بخوانید: فرهنگ بازندگی و بازندگی فرهنگی، کاش فوتبال هم یک «بنا» داشت!
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0