تیم ملی و مشکلات نسل تازه فوتبال ایران

باشگاه خبرنگاران جوان – آنچه امروز در تیم ملی فوتبال ایران مشاهده می‌شود، صرفاً محدود به نتایج نه‌چندان مطلوب در رقابت‌هایی نظیر کافا یا دیدارهای دوستانه با تیم‌هایی چون افغانستان، تاجیکستان و ازبکستان نیست، بلکه ریشه در ساختار و روندی عمیق‌تر دارد. واقعیت این است که هرچند بخشی از انتقادات متوجه کادر فنی و سرمربی تیم، امیر قلعه‌نویی، و تصمیمات تاکتیکی اوست، اما مشکل اساسی فراتر از دایره مربیگری قرار دارد و باید آن را در فقدان نسل جدیدی از بازیکنان تأثیرگذار و باکیفیت در فوتبال ایران جست‌وجو کرد.

نسل طلایی پیشین فوتبال ایران، که سال‌ها بار اصلی تیم ملی را بر دوش می‌کشید، اکنون پا به سن گذاشته و بخش عمده‌ای از توان فنی و فیزیکی خود را از دست داده است. در مقابل، روند جایگزینی این نسل با بازیکنانی در همان سطح و یا حتی نزدیک به آن، در فوتبال باشگاهی کشور به‌درستی شکل نگرفته است. خروجی آکادمی‌ها و باشگاه‌های داخلی طی سال‌های اخیر نشان می‌دهد که استعدادهای تازه با سرعت و کیفیتی که بتوانند خلأ بازیکنان باتجربه را پر کنند، معرفی و پرورش نیافته‌اند.

به همین دلیل، تیم ملی ایران امروز با ترکیبی مواجه است که نه از تجربه کامل نسل گذشته برخوردار است و نه از شادابی و خلاقیت نسل تازه. این نقطه ضعف ساختاری، حتی در صورت تغییر کادر فنی نیز همچنان پابرجا خواهد ماند، مگر آنکه بازنگری اساسی در نظام استعدادپروری و لیگ داخلی صورت گیرد تا بازیکنانی با توانایی‌های فنی، ذهنی و تاکتیکی در سطح بین‌المللی تربیت شوند.

در یک کلام، مشکل امروز تیم ملی بیش از آنکه صرفاً مسئله‌ای فنی و در حیطه سرمربی باشد که البته بخشی از آن هست، ناشی از فقدان نسل تازه‌ای است که بتواند پرچم‌دار فوتبال ایران در عرصه‌های بین‌المللی باشد؛ نسلی که هنوز به‌درستی متولد نشده است.اگر باشگاه‌های ما به سمت خارجی های گرانقیمت رفته و سازندگی را فراموش کرده اند باید منتظر چنین روزهایی در تیم ملی هم بود.