هشدار دانشمندان درباره آینده شیلات و زنجیره غذایی

به گزارش تیتر کوتاه –  نویسندگان این پژوهش که به سرپرستی فرانسوا ریباله از دانشگاه واشنگتن انجام شده، با بهره‌گیری از داده‌های گسترده میدانی جمع‌آوری‌شده طی بیش از یک دهه و بیش از صد مأموریت دریایی و ابزار سنجش لحظه‌ای SeaFlow، روند تغییرات جمعیتی پروکلروکوکوس را رصد کردند. داده‌ها حاکی است در صورت تداوم گرمایش جهانی و عبور مکرر دماها از حدود یادشده، کاهش چشمگیر در توزیع و تراکم این فیتوپلانکتون‌ها رخ خواهد داد.

به نقل از اسوشیتدپرس، ریشه اهمیت این یافته در نقش بنیادی پروکلروکوکوس در اکوسیستم‌های دریایی است. این میکروارگانیسم در حدود ۷۵ درصد آب‌های سطحی روشن حضور دارد و با انجام فتوسنتز نزدیک به یک‌پنجم از اکسیژن کره زمین را تولید می‌کند. به‌علاوه، در اقیانوس‌های گرمسیری سهم قابل‌توجهی در پایه زنجیره غذایی داشته و صدها گونه از جمله منابع صید انسانی به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم به محصولات آن وابسته‌اند.

کارشناسان مستقل مانند پل بروب از MIT مدل داده‌های این پژوهش را «داده‌های انقلابی» توصیف کرده و هشدار داده‌اند که کاهش پروکلروکوکوس می‌تواند پیامدهای زنجیره‌ای برای شیلات، تنوع زیستی و در نهایت امنیت غذایی انسان‌ها به دنبال داشته باشد. پژوهشگران تیم ریباله همچنین سناریوهایی از جمله احتمال ظهور گونه‌های مقاوم‌تر در برابر گرما را بررسی کردند، اما نتیجه‌گیری کردند حتی گونه‌های با تحمل بالاتر نیز در صورت ادامه روند انتشار گازهای گلخانه‌ای قادر به جبران کامل نخواهند بود.

نویسندگان مطالعه تأکید کرده‌اند که برآوردهای ارائه‌شده محافظه‌کارانه است و فاکتورهای افزوده‌ای مانند آلودگی پلاستیکی، تغییرات شیمیایی آب یا فشارهای زیست‌محیطی دیگر می‌تواند وضعیت را وخیم‌تر کند. استیون بیلر، استاد کالج ولزلی، کاهش پیش‌بینی‌شده را «ترسناک اما محتمل» خوانده و پروکلروکوکوس را به «جنگل‌های نامرئی اقیانوس» تشبیه کرده که برای پایداری زندگی دریایی و انسانی حیاتی‌اند.

نتایج این تحقیق پیام روشنی برای سیاست‌گذاری اقلیمی دارد: مهار انتشار گازهای گلخانه‌ای همچنان ضروری‌ترین راهکار برای کاهش ریسک‌های اکولوژیک بلندمدت است. ریباله در بیانیه پایانی خود گفت جامعه علمی درباره محرک‌های اصلی گرمایش جهانی اتفاق نظر دارد و کاهش انتشار گازها از اولویت‌های لازم برای جلوگیری از فروپاشی‌های اکوسیستم است.

پژوهشگران امیدوارند یافته‌ها توجه عمومی و سیاست‌گذاران را معطوف حفاظت و پایش بیشتر اقیانوس‌های گرمسیری کند؛ مناطقی که هم‌اکنون به‌عنوان آزمایشگاه‌های طبیعی برای بررسی سازگاری ارگانیسم‌ها با دماهای بالاتر شناخته می‌شوند و می‌توانند زنگ خطر اولیه برای تغییرات اکولوژیک گسترده باشند.