چشم انداز صنایع در عصر هوش مصنوعی

به گزارش تیتر کوتاه – هوش مصنوعی عاملیت‌دار ابزارهایی را توصیف می‌کند که از داده‌های گذشته می‌آموزند، برنامه‌ریزی می‌کنند و با حداقل فرمان انسانی در محیط‌های دیجیتال عمل می‌کنند. در مقابل هوش مصنوعی مولد واکنشی است و معمولاً به ورودی مستقیم انسان نیاز دارد. این نوآوری امکان اتوماسیون پیچیده‌تری را فراهم می‌سازد که می‌تواند فرایندهای بازاریابی، تولید محتوا و تصمیم‌گیری در زنجیره تأمین را خودکار کند. نتیجه کوتاه‌مدت برای شرکت‌ها کاهش هزینه‌های عملیاتی و افزایش سرعت اجرای وظایف است.

افزایش بهره‌وری و پیامدهای کلان اقتصادی

به نقل از ceritypartners، در اقتصادهای توسعه‌یافته که رشد جمعیت نیروی کار کند شده است، افزایش بهره‌وری یکی از معدود مسیرهای پایدار برای رشد اقتصادی بلندمدت است. هوش مصنوعی می‌تواند خروجی هر کارگر را افزایش دهد و به شرکت‌ها امکان دهد بدون انتقال هزینه‌ها به مصرف‌کننده، حاشیه سود خود را حفظ کنند. اگر این رشد بهره‌وری در سطح کلان به همراه کنترل تورم باقی بماند، فشار بر سیاست‌های پولی کاهش می‌یابد.

برندگان و بازندگان بازار کار

همانند هر موج فناوری بزرگ، هوش مصنوعی برندگان و بازندگانی خواهد داشت. وظایف تکراری و دستی در تولید و خدمات بیش از همه در معرض اتوماسیون قرار دارند. در مقابل، نقش‌هایی با نیاز به خلاقیت، حل مسئله و مدیریت سامانه‌ها ارزش بیشتری پیدا می‌کنند. نتیجه ممکن است افزایش شکاف درآمدی باشد زیرا پست‌های جدید دستمزد بالاتری می‌پردازند و سهم نیروی کار سنتی از درآمد کاهش می‌یابد. با این حال در دوره‌های تاریخی مشابه فناوری نهایتاً فرصت‌های شغلی جدیدی پدید آمده است که ترکیب مهارت‌ها را تغییر داده است.

تأثیر صنعتی و ساختاری

صنایع فناوری و ارتباطات از تحول هوش مصنوعی بهره‌مند خواهند شد و شرکت‌های متخصص در تراشه‌ها، مراکز داده و نرم‌افزار زیرساخت در خط مقدم رشد قرار می‌گیرند. بخش سلامت از کاربردهای تشخیصی و تحلیلی هوش مصنوعی بهره خواهد برد و صنایع خدمات مالی، بیمه و انرژی نیز تغییرات ساختاری را تجربه خواهند کرد. از سوی دیگر صنایعی که وابستگی بالایی به نیروی کار انسانی یکنواخت دارند، با چالش تعدیل نیروی کار روبه‌رو خواهند شد.

نیاز به زیرساخت و سرمایه‌گذاری

گسترش کاربردهای هوش مصنوعی تقاضا برای مراکز داده و مصرف برق را افزایش می‌دهد. این واقعیت باعث شده برخی کارشناسان برق را «منبع حیاتی جدید» بخوانند زیرا رشد یادگیری ماشینی به زیرساخت‌های انرژی باثبات و شبکه‌های انتقال توان نیازمند است. در فصل‌های اخیر شرکت‌های بزرگ فناوری سرمایه‌گذاری گسترده‌ای در مراکز داده انجام داده‌اند و انتظار می‌رود بازده این سرمایه‌گذاری‌ها در گزارش‌های آتی شرکت‌ها دیده شود.

اثر بر تولید ناخالص داخلی و تجارت بین‌الملل

سرمایه‌گذاری در هوش مصنوعی در سطح اقتصاد می‌تواند به افزایش رشد GDP کمک کند و تخمین‌هایی وجود دارد که این مشارکت چند دهم درصد تا چند درصد را به رشد اقتصادی کشورها افزوده است. همچنین رقابت در زنجیره تأمین نیمه‌هادی‌ها و تراشه‌ها، تاثیری مستقیم بر تولید صنعتی و صادرات برخی کشورها داشته و می‌تواند موقعیت رقابتی دولت‌ها را تغییر دهد. این امر سبب شده کشورها به دنبال توسعه راهبردهای ملی در حوزه هوش مصنوعی برای حفظ فرهنگ و مزیت رقابتی خود باشند.

پیامدهای سیاسی و مقرراتی

ترس از از دست رفتن کنترل بر سامانه‌های هوش مصنوعی و پیامدهای اجتماعی آن باعث شکل‌گیری درخواست‌های گسترده برای تنظیم بازار شده است. سیاستگذاران باید تعادلی میان حمایت از نوآوری و تضمین حقوق کارگران و امنیت عمومی برقرار کنند. ابزارهای سیاستی شامل آموزش مجدد نیروی کار، مشوق‌های سرمایه‌گذاری در مناطق آسیب‌پذیر و چارچوب‌های مقرراتی برای شفافیت الگوریتمی است.

چشم‌انداز و جمع‌بندی

هوش مصنوعی، مانند فناوری‌های پیشین، نیرویی تخریب‌گر و خلاق است. با به‌کارگیری صحیح می‌تواند میانگین استاندارد زندگی را افزایش دهد و فرصت‌های تازه‌ای برای کارآفرینی و تولید ثروت ایجاد کند. در عین حال نیاز به سیاستگذاری آگاهانه، سرمایه‌گذاری زیرساختی و برنامه‌های آموزشی گسترده برای مدیریت توزیع منافع محسوس است. آینده تا حد زیادی بستگی به تصمیم‌های سرمایه‌گذاران خصوصی و دولت‌ها درباره سرمایه‌گذاری در زیرساخت، آموزش و مقررات خواهد داشت.

عناوین کوتاه پیشنهادی برای انتشار در دیسکاور گوگل

اقتصاد هوش مصنوعانی محرک رشد بهره وری افزایش بهره وری راه حل رشد بلندمدت اقتصادهای توسعه یافته هوش مصنوعی و بازتوزیع فرصت های شغلی چشم انداز صنایع در عصر هوش مصنوعی زیرساخت انرژی و مراکز داده نیاز جدید اقتصاد دیجیتال هوش مصنوعی و تاثیر آن بر تولید ناخالص داخلی سیاست گذاری و مقررات در برابر توسعه هوش مصنوعی سرمایه گذاری در تراشه و رقابت بین المللی