نور‌های مرموز پاتاگونیا؛ واقعیت علمی یا «نور‌های اهریمنی» افسانه‌ای؟

در ۲۱ ژانویه، ساعت ۱۲:۲۲ بامداد به وقت محلی، در سکوت و تاریکی منطقه پاتاگونیای شیلی، یک تله دوربینی که برای نظارت بر حیات وحش در پروژه‌ای توسط دانشگاه ماژلان (UMAG) استفاده می‌شود، در عرض ۲ ثانیه، سه عکس ثبت کرد که نورهای شدیدی را در حال حرکت به سمت پایین نشان می‌داد.

به گفته زیست شناسی به نام آلخاندرو کوش در UMAG، در این دوربین که لبه مرتعی دور از جاده و متمرکز بر یک افق مسطح کار گذاشته شده بود، نورهایی ظاهر شدند که توضیحی برای آن وجود ندارد؛ ظاهراً این نورها که در ابتدا دور هستند، نزدیک شده و در مقابل دوربین می‌مانند و به نظر حرکت نزولی دارند.»

کوش یکی از رهبران پروژه «the Public Baseline project» است که از ۶۵ تله دوربینی توزیع‌شده بین پاتاگونیای قاره‌ای و تیرا دل فوئگو، در نوک جنوبی شیلی، برای ثبت حیوانات خشکی‌زی، به‌ویژه گربه‌سانان، استفاده می‌کند. از زمان آغاز این پروژه در نوامبر ۲۰۲۳، حداقل ۳۶۵,۰۰۰ تصویر و ویدئو جمع‌آوری شده است؛ با این حال، تنها این سه عکس این پدیده را نشان می‌دهند. UMAG این تصاویر را با سازمان‌های مختلفی، از اداره کل هوانوردی غیرنظامی شیلی (SEFAA) گرفته تا موزه یوفو لا سرنا، و چندین نفر که پدیده‌های هوایی غیرعادی را تحلیل می‌کنند، به اشتراک گذاشته است.

دلایل متفاوتی برای این پدیده مطرح شده است با این حال همه متخصصان بر این باورند که هیچ توضیح قطعی برای آن وجود ندارد. رودریگو براوو، محقق گروه مطالعات زیست‌محیطی (GEA) در UMAG و عضو پروژه «the Public Baseline project»، گفت که این مشاهده منحصربه‌فرد است زیرا در چارچوب یک پروژه علمی ثبت شده است. این بدان معناست که هیچ امکانی برای تقلب یا دستکاری وجود ندارد، زیرا تله‌های دوربین تحت پروتکل‌های سختگیرانه‌ای عمل می‌کنند و به سیستم فروسرخ، حسگر حرکت و ویژگی‌های دیگری مجهز هستند که مانع از دستکاری می‌شود. به گفته براوو این اولین بار نیست که این پدیده‌ها در این منطقه توصیف شده‌اند، اما اولین بار است که به این شکل ثبت می‌شوند.

نورهای اهریمنی

مردم محلی از قوم ماپوچه از «نورهای اهریمنی» (malas luces) صحبت می‌کنند که معتقدند ارواحی هستند که در مزارع ظاهر می‌شوند. این موضوع این احتمال را مطرح می‌کند که تله‌های دوربین سرانجام در حال ثبت پدیده‌ای هستند که از دیرباز در این منطقه شناخته شده است. اما حتی اگر این نورهای عجیب همان «نورهای اهریمنی» باشند که ماپوچه‌ها از آن صحبت می‌کنند، واقعاً چه هستند؟

یک احتمال این است که این نورها پدیده‌های هوایی ناشناس (UAP)، احتمالاً از یک شیء پرنده مرموز باشند. براوو می‌گوید برخی از پرونده‌های از طبقه‌بندی خارج شده پنتاگون در مورد UAPها ویژگی‌های مشابهی داشتند. بیشتر مشاهدات UAP را نمی‌توان تأیید یا توضیح داد، اما توضیحات رایج شامل پهپادهای جاسوسی خارجی و بالن‌های هواشناسی است.

برای بررسی این احتمال، UMAG عکس‌ها و ویدئو برای فردی الکسیس ارسال شد که در برنامه‌های تلویزیونی خود در UCVTV، ایستگاه تلویزیونی دانشگاه کاتولیک والپارایسو، درباره یوفوها و دیگر پدیده‌های ناشناخته بحث می‌کند. الکسیس دو گزارش در مورد یافته‌های خود نوشت که شامل تحلیل‌های مسیر، طیف‌نگاری و برجستگی‌نگاری عکس‌ها و ویدئوها بود. او در گزارش دوم نوشت که تنها یک محرک نورانی واحد قابل مشاهده است، نه دوتا، و نورهای دیگر بازتاب‌های داخلی لنز هستند.

به گفته الکسیس، نور اصلی ممکن است یک پلازموید یا حبابی از گاز یونیزه شده فروزان باشد که توسط میدان مغناطیسی محلی زمین محصور شده و می‌تواند برای چند ثانیه پایدار بماند. آشناترین مثال جوی، صاعقه توپی است که معمولاً با طوفان‌ها مرتبط است. اما اینجاست که توضیح او به بن‌بست می‌رسد. الکسیس می‌گوید در تابستان با دمای ۸ درجه سانتی‌گراد و در حالی که هیچ طوفان الکتریکی وجود نداشت و هیچ شرایط جوی برای طوفان وجود نداشت، بسیار بعید است که صاعقه توپی شکل گرفته باشد.

اما همچنان گفته می‌شود که پلازمویدهای عجیب‌تری تحت شرایط خاص، مانند تغییرات گذرا و موضعی در میدان مغناطیسی زمین، ممکن است شکل گرفته باشد. به گفته اکسیس این امکان وجود دارد پلازمویدهای جوی دیگری درست مانند «نورهای مرموز» هسدالن در نروژ وجود داشته باشند. این نورها توضیحات متعارف را به چالش می‌کشند و می‌توانند شامل ساختارهای پلاسمایی باشند که هنوز به خوبی شناخته نشده‌اند. الکسیس همچنین در یکی از گزارش‌های خود محاسبه کرد که با فرض اینکه این یک شیء پرنده دوردست بوده، با سرعتی معادل ۹۴۷ کیلومتر بر ساعت (۵۹۰ مایل بر ساعت) یا تقریباً ۰.۷ برابر سرعت صوت در حال حرکت بوده است. البته ممکن است نورها یک شیء پرنده نباشند، اما باید بدانید که برخی پلازمویدها نیز می‌توانند با سرعت‌های بالا حرکت کنند.

موجودی عجیب

در گزارشی جداگانه، تکنسین‌های موزه یوفو لا سرنا پیشنهاد کردند که یک عنکبوت یا بید ممکن است به طور ناخواسته حسگر دوربین را فعال کرده باشد. این به این دلیل است که در عکس اول، چیزی که به نظر می‌رسد یک حشره یا عنکبوتی است، در امتداد یک لبه تصویر دیده می‌شود. با این حال، این حشره در عکس‌های بعدی ظاهر نمی‌شود. کریستین ریفو، مدیر موزه یوفو لا سرنا گفت: در حالی که یک احتمال این است که حشره دوربین را فعال کرده باشد، این فقط توضیح می‌دهد که عکس چگونه گرفته شده است، نه اینکه چرا یک نور درخشان و توده‌مانند ظاهر شده است.

به گفته ریفو تله‌های دوربین طوری طراحی شده‌اند که هشدارهای کاذب ناشی از حشرات، لیزرها یا سایر محرک‌ها را به حداقل برسانند. او بر این باور است که توالی سریع عکس‌ها، که در آن به نظر نور به سمت دوربین حرکت می‌کند، گیج‌کننده و توضیح آن دشوار است. اما می‌تواند دو پدیده متفاوت باشد: یکی طبیعی، که دوربین را فعال کرده، و دیگری، یک پدیده نوری، که توضیحی برای آن وجود ندارد.

محققان موزه عکس‌های قبل و بعد گرفته شده توسط همان دوربین را، در طول روز و شب، در حیات وحش و تحت شرایط جوی مختلف تحلیل کردند و کتابچه‌های راهنمای سازنده را برای رد کردن نقص‌های فنی بررسی کردند وو باز هم توضیحی پیدا نکرده‌اند. به همین دلیل، محققان موزه یوفو لا سرنا در حال برنامه‌ریزی برای انجام کارهای میدانی خود در این منطقه هستند تا داده‌های اضافی جمع‌آوری کرده و پارامترهای محلی دیگر مانند زمین، شرایط نوری و عوامل محیطی را تحلیل کنند.

براوو افزود که پروژه نظارت در این منطقه قرار است تا ۱۰ سال دیگر ادامه یابد و برنامه‌ریزی برای نصب تله‌های دوربین بیشتری در حال انجام است که احتمالا با نصب آن‌ها باز هم این پدیده ثبت شود. با این حال، این پدیده فعلا راز طبیعت باقی مانده است و دانشمندان و علاقه‌مندان به پدیده‌های هوایی غیرعادی برای درک آن با یکدیگر همکاری می‌کنند.

منبع: خبرآنلاین