ببینید؛ عشق به شهر؛ راز ماندگاری ترامواهای ۱۰۲ ساله نیواورلیان

منطقه گاردن در نیواورلیان، به خاطر معماری چشم‌نواز، مناظر دل‌انگیز و تراموای مشهور خیابان سنت چارلز شناخته می‌شود؛ وسیله‌ای تاریخی که هنوز هم نمادی از هویت این شهر به شمار می‌رود.

ترنس اوزبورن، نقاش شناخته‌شده، در اثر خود با نام «به سوی بالای شهر» ادای دینی به همین تراموا کرده و آن را «ماشین جادویی» نیواورلیان می‌داند. او معتقد است تراموا چیزی فراتر از یک وسیله نقلیه است و به زندگی و روح شهر معنا می‌بخشد.

ترامواها زمانی در سراسر آمریکا رایج بودند اما با گسترش اتومبیل، بیشتر آنها از رده خارج شدند. در خود نیواورلیان نیز بخش عمده‌ای از خطوط جای خود را به اتوبوس‌های معمولی داد. با این حال، صدای حرکت ترامواهای سبز و قدیمی همچنان در خیابان سنت چارلز طنین‌انداز است.

لونا ادواردز هانکینز، مدیرعامل سازمان حمل‌ونقل نیواورلیان، می‌گوید این شهر در دو دهه گذشته به بازگشت تراموا روی آورده، اما ترامواهای خیابان سنت چارلز همچنان همان نمونه‌های اورجینال هستند که شرکت پرلی ای. توماس در سال 1923 ساخته است. نگهداری این ترامواها کار ساده‌ای نیست و به گروهی از متخصصان از جمله برقکار، نجار و مکانیک نیاز دارد.

آنتونیو ماجیو، یکی از تعمیرکاران باسابقه که ۴۴ سال است در این حرفه فعالیت می‌کند، می‌گوید: «پایبندی به این سنت ۱۰۰ ساله یعنی ما عاشق شهر خودمان هستیم. وقتی چیزی را دوست دارید، از آن محافظت می‌کنید.»

به باور اوزبورن، تا زمانی که ترامواهای خیابان سنت چارلز در حرکت باشند، نیواورلیان هرگز دچار سکون نخواهد شد؛ چراکه «این شهر بدون ترامواهایش معنا ندارد».

منبع: عصر ایران