موشکِ گیرکرده در اقتصاد ایران!

استرس، اضطراب و نگرانی از جنگِ آینده، وضعِ موجودِ بازار اقتصاد ایران است. از سوی دیگر، با بالا و پایین شدنِ قیمت طلا و ارز، قلب‌های بسیاری از کسبه و فعالان حوزهٔ اقتصادی بالا و پایین میشود. بالاخره جنگ می شود؟ اسرائیل کی حمله میکند و کجا را می زند؟

مقولهٔ جنگ از مباحث درون پادگانها و اتاق‌های جنگی به میان جامعه کشیده شده است. حالا باید پرسید که مسبب این وضعیت چه کسی یا کسانی هستند؟ دستگاهها و بنگاه‌های خبرسازی و خبرپراکنی دشمن، یا دستگاههای خبررسانی خودی به اضافهٔ تحلیلگران فضای سیاسی کشور؟

اگر بخواهیم سهم هرکدام از این مجموعه‌ها را در شکل‌گیری این وضعیت – که منجر به بحرانی تر شدنِ وضعیت اقتصادی جامعه شده است – مشخص کنیم، باید بزرگترین سهم را به دشمن بدهیم یا به خودی ها؟ گاهی مواقع، ناخواسته (و شاید در مورد برخی افراد و مجموعه ها، خواسته) وارد بازیِ طراحی شده توسط دشمن می‌شویم.

وضعیت به گونه ای شده است که باید گفت: «موشکِ عمل نکردهٔ دشمن در قلب اقتصاد ایران گیر کرده و دارد با فشار به امحاء و احشاء و جداره‌های آن آسیب می‌زند تا نهایتاً آن را از کار بیندازد.»

اگر کسبه احساس امنیت اقتصادی نکنند، در نتیجه، این حس ناامنی از طریق آنها وارد جامعه و نهایتاً خانه‌های ایرانی‌ها می‌شود که نتیجه‌ای جز ایجاد نارضایتی – که خواستهٔ دشمن است – در بر نخواهد داشت. در واقع، دشمن بدون شلیک گلوله ای به خواستهٔ خود، که بر هم زدنِ جو روانی جامعه است، خواهد رسید و آن وقت است که شاید به خود اجازه دهد وارد جنگ دیگری شود.

رسانه‌ها و صاحبان قلم و بیان باید «آتش به اختیار» با این جنگ روانی دشمن وارد نبرد شوند. ما نباید دفاع نظامی برُده را به جنگ تبلیغاتی و روانی دشمن ببازیم. دشمن به خوبی میداند که نیروهای مسلح ایران در آمادگی کامل برای دفاع قرار دارند و ریسک هرگونه تجاوزی برای آنها بسیار بالاست؛ پس در تلاش است که با عملیات روانی، ریسک اقدامات خود را پایین بیاورد. والسلام .