«پوکر از تخت‌خواب»؛ نیمار می‌تواند مثل رونالدو ۲۰۰۲ شود؟

بی‌بی‌سی: اواخر سپتامبر که عثمان دمبله برنده توپ طلای ۲۰۲۵ شد، نیمار روی تخت دراز کشیده بود و سومین مصدمیت امسالش را می‌گذراند و هم‌زمان در یک تورنمنت آنلاین پوکر شرکت می‌کرد. این ستاره ۳۳ ساله برزیلی در نهایت نایب‌قهرمان شد و حدود ۷۳۸۰۰ پوند برنده شد.

این موفقیت احتمالا تسکین کوچکی بود در روزی که مجبور شد تماشاگر بازیکنی باشد که جای او را در بارسلونا گرفت و حالا جایزه‌ای را به‌دست آورده بود که خودش سال‌ها در حسرتش مانده بود.

نیمار از ژانویه که به سانتوس، باشگاه دوران نوجوانی‌اش، بازگشت، نتوانسته انتظارات را برآورده کند و بیشتر به دلیل ماجراهایی مانند این تورنمنت پوکر مورد توجه قرار گرفته تا عملکرد فوتبالی‌اش.

بازگشت او به خانه پس از ۱۲ فصل دوری، قرار بود فرصتی باشد برای بازگشت به فرم ایده‌آل و مهم‌تر از آن، احیای شور و شوقی که به نظر می‌رسید پس از دوران ناامیدکننده در پاری‌سن‌ژرمن و الهلال از دست رفته است.

اما این بازگشت برای همه طرف‌ها ناامیدکننده بوده است.

وضعیت به گونه‌ای پیش رفته که الان سؤال اصلی در برزیل این است که آیا نیمار به جام جهانی ۲۰۲۶ خواهد رسید یا نه؟

آنچه می‌دانیم این است که زمان به نفع او پیش نمی‌رود.

توستائو، قهرمان جام جهانی ۱۹۷۰، در ستون خود در روزنامه فولیا ِ سائوپائولو نوشت: «حتی ستاره‌ها هم باید ثابت کنند که آماده‌اند. زمان برای او در حال تمام شدن است.»

روز چهارشنبه، کارلو آنچلوتی، سرمربی تیم ملی برزیل، فهرست بازیکنان دعوت‌شده برای بازی‌های دوستانه مقابل کره‌جنوبی و ژاپن را اعلام کرد و باز هم نامی از نیمار در میان نبود.

«شاهزاده»، لقبی که هنگام بازگشت به سانتوس به او داده شد (در اشاره‌ای به پله که به پادشاه معروف بود)، هنوز با هدایت آنچلوتی حتی یک بازی هم نکرده و دو سال است که از تیم ملی برزیل دور مانده است. آخرین بازی این ستاره شکست دو بر صفر مقابل اروگوئه در اکتبر ۲۰۲۳ بود.

با توجه به آسیب‌دیدگی نیمار بعید است که به بازی‌های نوامبر برسد و به این ترتیب در بدترین حالت، پیش از آنکه فهرست نهایی جام جهانی اعلام شود، تنها دو بازی دوستانه در مارس ۲۰۲۶ باقی می‌ماند تا خودش را به آنچلوتی ثابت کند.

کافو، کاپیتان اسبق تیم ملی برزیل، گفت: «برای ۱۵ سال، نیمار ستاره بی‌چون ‌و چرای برزیل بود، با انتظارات و مسئولیت‌های بزرگی که به تنهایی به دوش می‌کشید اما هیچ‌کس به‌تنهایی جام جهانی را نمی‌برد. الان دیگر دشوار است که همه امیدمان را به او ببندیم، چون حتی نمی‌تواند سه بازی پیاپی انجام دهد.»

«اگر نیمار به دلایل فنی کنار گذاشته شود، یعنی یک جای کار می‌لنگد»

نیمار از زمان بازگشت به فوتبال برزیل نه تنها با مشکلات متعدد فیزیکی روبه‌رو بوده (او در این فصل ۴۷ درصد از بازی‌های سانتوس را از دست داده) اما در هنگام حضور در زمین هم تنها سایه‌ای از گذشته درخشانش بوده است؛ همان ستاره‌ای که در اوج بازی در اندازه اسطوره‌هایی مانند لیونل مسی و کریستیانو رونالدو بود و باعث شد پاری‌سن‌ژرمن در سال ۲۰۱۷ با مبلغ ۲۲۲ میلیون یورو او را از بارسلونا بخرد و گران‌ترین انتقال تاریخ فوتبال رقم بخورد.

از مجموع ۹ تاثیرگذاری مستقیم روی گل او تا به امروز، ۵ مورد آن مقابل تیم‌هایی از دسته‌های پایین‌تر از لیگ برتر برزیل بوده‌اند: یک گل و یک پاس گل برابر آگوآ سانتا و سپس یک گل و دو پاس گل مقابل اینتر د لیمیرایرا که همگی در مسابقات قهرمانی ایالت سائوپائولو بوده‌اند.

در حالی که سانتوس برای بقا در لیگ برزیل می‌جنگد، شماره ۱۰ تیم دیگر آن مهره تعیین‌کننده سابق به‌نظر نمی‌رسد. طبق آمار «سوفا اسکور»، او در رتبه پنجاهم بازیکنان لیگ از نظر دریبل موفق در هر بازی قرار دارد.

با وجود این شرایط، کارلو آنچلوتی همچنان اصرار دارد که نیمار زمان کافی دارد تا آمادگی‌اش برای جام جهانی را ثابت کند.

آنچلوتی به روزنامه اکیپ گفت: «هدف او باید این باشد که برای ژوئن (تابستان ۲۰۲۶) آماده باشد. این که اکتبر، نوامبر یا مارس در ترکیب باشد، مهم نیست.»

اما گفته‌های آنچلوتی در ماه گذشته که به‌نظر می‌رسید تلاش برای حمایت از نیمار بود، جنجالی شد. او مدعی شد که نیمار به‌دلیل مشکل آمادگی جسمانی از تیم کنار گذاشته شده ولی نیمار خودش این ادعا را رد کرد و گفت: «به دلایل فنی کنار گذاشته شدم و ربطی به وضعیت بدنی‌ام ندارد.»

آنچلوتی هم بعدا تأیید کرد که تصمیمش «از نظر فنی و بر اساس عوامل مختلف» گرفته شده بود. این تناقض بجای تقویت چهره عمومی نیمار، موجب تضعیف آن شد.

کافو گفت: «اگر بازیکنی که تمام امیدمان را به او بسته‌ایم تا جام جهانی را برایمان بیاورد، به دلایل فنی کنار گذاشته شود، یعنی یک جای کار می‌لنگد.»

نیمار می‌تواند مثل رونالدو در سال ۲۰۰۲ بدرخشد؟

تحقیقات مؤسسه نظرسنجی معتبر «دیتافولها» نشان می‌دهد که مردم برزیل موضع دوگانه‌ای درباره دعوت نیمار به چهارمین جام جهانی‌اش دارند: ۴۸ درصد موافق دعوت او هستند و ۴۱ درصد مخالف‌.

نیمار با ۷۹ گل، بهترین گلزن تاریخ تیم ملی برزیل است اما رفتارش در زمین هم کمکی به جایگاهش نکرده است.

او در هفته‌های اخیر عصبی‌تر از همیشه بوده است و در سه بازی پیاپی در ژوئیه با هواداران درگیر شد. ماه بعد که سانتوس در خانه شش بر صفر به واسکو دا گاما باخت (بدترین باخت دوران حرفه‌ای نیمار) او در زمین اشک ریخت.

پس از بازی، وقتی خبرنگاری از وضعیت جسمی‌اش سؤال کرد، نیمار عصبانی شد و گفت: «باز هم همین سوال، رفیق؟ تا حالا ۵۰۰ بار جواب داده‌ام.»

این نوع پرسش‌ها حتی نیمار سینیور، پدر و مدیر برنامه‌اش، را هم هدف قرار داده‌اند. او قبلاً گفته بود: «برنامه نیمار این بود که پنج ماه در سانتوس بماند. برای چه؟ برای ریکاوری. اگر توانست بازی کند، خدا را شکر.»

این حرف، خشم هواداران را برانگیخت.

با این حال، هنوز امید اندکی باقیمانده است که روزهای خوب نیمار تمام نشده و او شاید بتواند مانند رونالدو نازاریو در سال ۲۰۰۲، پس از موجی از انتقادات و مصدومیت‌ها، دوباره اوج بگیرد و برزیل را به قهرمانی جهان برساند.

رونالدو، اسطوره سابق رئال مادرید، بارسلونا و اینتر، معتقد است که بین خودش و نیمار شباهت‌هایی وجود دارد.

«آنهایی که می‌گویند نیمار به ریکاوری‌اش بی‌توجه است، اغراق می‌کنند. هر کسی که در فوتبال بوده، خوب می‌داند که برگشتن از مصدومیت و رسیدن به فرم ایده‌آل چقدر سخت است. نیمار در مسیر کاملاً درستی قرار دارد.»

نیمار حالا چند ماه سرنوشت‌ساز پیش‌رو دارد تا نشان دهد که شاهزاده‌ای نیست که تاجش را رها کرده باشد.