سرمایه‌گذاری در شهرهای پایدار و زیست‌پذیر، تضمین عدالت بین‌نسلی است

در متن پیام شینا انصاری آمده است: این روز فرصتی است برای تأمل در رابطه میان انسان، محیط زیست و فضا‌های زیستی که ما در آنها زندگی می‌کنیم.

وی افزود: روز جهانی اسکان بشر دهه هاست که در نخستین دوشنبه ماه اکتبر با ابتکار سازمان ملل متحد گرامی داشته می‌شود و این فرصت در حقیقت یادآور این نکته بنیادین است که مسکن، نه تنها یک نیاز فیزیکی، بلکه یک حق انسانی و اجتماعی است. سازه‌ای که بیش و پیش از یک سازه فیزیکی، باید تامین کننده نیاز‌های معنوی انسان به مامن و محل آرامش باشد.

انصاری در این پیام آورده است: حق بر سکونتگاه مناسب و ایمن در بستر شهر‌ها تنها زمانی تحقق می‌یابد که محیط زیست پیرامون آن پایدار، ایمن و سالم باشد. سه گانه آب، خاک و هوا چونان مثلثی تاثیرگذار بر همه وجوه زیست شهری سایه می‌افکند و تصور شهر‌ها مستقل از سپهر محیط زیستی حاکم بر آن هرگز ممکن نیست.

وی افزود: شهر‌ها به عنوان مرکز زندگی انسانی، امروزه بیش از هر زمان دیگری با چالش‌های چندوجهی روبه‌رو هستند؛ رشد شتابان جمعیت شهری، مصرف فزاینده انرژی، آلودگی هوا، بحران پسماند، کمبود منابع آب، فرسایش خاک، فرونشست زمین و پدیده‌ی تغییر اقلیم، تنها بخشی از این تهدیدات‌اند.

معاون رئیس‌جمهور ادامه‌داد: در چنین شرایطی، اگر توسعه شهری بدون رویکرد محیط زیستی ادامه یابد، سکونتگاه‌های انسانی نه مظهر رفاه و آرامش، بلکه منشأ بحران خواهند شد. بازتاب این معنا حتی در انتخاب عنوان امسال روز جهانی هبیتات یعنی ” پاسخ به بحران‌های شهری” نیز به وضوح لمس می‌شود.

وی اضافه‌کرد: مطالعات نشان می‌دهد که بیش از ۷۰ درصد انتشار گاز‌های گلخانه‌ای به طور مستقیم از فعالیت‌های شهری ناشی می‌شود. بارگذاری نامناسب جمعیتی در شهرها، بحران خشکسالی و بهره برداری بی رویه از منابع آبی منتج به فرونشست و تولید فزاینده پسماند این واقعیت را که بحران‌های شهری و محیط زیستی در هم تنیده‌اند، مسئولیت ما را در برنامه ریزی و عمل مشترک دوچندان می‌کند تا در افقی مشخص و با درنظر گرفتن ابعاد مختلف بحران ها، با جدیت به سوی کاهش آلاینده ها، افزایش بهره‌وری انرژی، و گسترش فضا‌های سبز حرکت کنیم.

انصاری گفت: در این میان، مفهوم «شهر پایدار و مقاوم» می‌تواند محوری منطقی در سیاست‌گذاری‌ها قرار گیرد. افق دستیابی به شهر‌هایی که بتوانند در برابر تهدیدات اقلیمی تاب‌آور باشند و در عین حال، عدالت اجتماعی، سلامت عمومی و کیفیت زیست را برای شهروندان تضمین کنند.

انتهای پیام/