باید عضو کنوانسیون آلودگی ریزگردها و آب و هوا باشیم

گروه تیترکوتاه –نسیم شیرازی: «شن سیاه» گرد تیرگی اش را بر آسمان شمال و شمال شرق ایران می پاشد بی آن که دلش، برای تنگ شدن و تیرگی هوای ایران به خصوص سه استان گلستان، خراسان شمالی و خراسان رضوی به درد آید. دست های یکی از بزرگ ترین بیابان های جهان روی گلوی بخشی از کشور فشرده می شود و انگار قدرت چندانی برای کم فشار کردن این دست هایی که از میان گودال جهنم بر می خیزند و هوای ایران را می بلعند هنوز به میان نیامده است و اگر هم به میان آمده در حد لبخند و شاید تعارفات دیپلماتیک روی میز مسئولان کشور همسایه، ترکمنستان، باقی مانده است. تعارفاتی که نامش تعامل است تا مشکلی که روز به روز بیشتر یقه استان های کشورمان را می گیرد برطرف شود ولی انگار اراده ی چندانی از سوی هم مرز کشورمان برای حل آن وجود ندارد، حل موضوعی که اگر چه برای این سوی مرز مشکل جدی محسوب می شود ولی برای خودشان جاذبه و افتخاری که برای ثبت جهانی اش هم جنگیده اند. شکی نیست که صحرای «قره قوم» یکی از بزرگ ترین بیابان های شنی جذاب جهان است که باید هم برای حفظ گونه های گیاهی، جانوری و جاذبه های طبیعی و غیر طبیعی اش قدم های بزرگی بردارند ولی مشکل این جاست که خیال همسایه آنقدر راحت است که شاید! حواسش نیست بادهای مخالف سر ناسازگاری با نفس مردم ایران گرفته اند و هیچ دستی هم یک تنه از پس ریزگردهای این صحرا که از دریاچه آرال تا کوه های کپه داغ پهنا گزیده و حدود ۷۰ درصد ترکمنستان را در بر گرفته است، بر نخواهد آمد.

جهنم ریزگردها

بارندگی بسیار کم و دمای بسیار زیاد به خودی خود اقلیمی خشک و گرم برای این صحرا به بار آورده و البته که منبع غنی نفت و گاز این کشور هم محسوب می شود ولی همین بهشت ترکمنستان تبدیل به جهنم مردم شهرهای مختلف ایران شده است، انگار این ایران است که باید بهای بیابان های عراق در جنوب و ترکمنستان در شمال و شمال شرق کشور را بدهد!

حتی با وجود پیگیری مسئولان ایرانی طی چند سال اخیر باز هم هیچ اقدامی از سوی ترکمنستان انجام نگرفته است در حالی که تا کنون حداقل دو نشست بین المللی میان ایران و ترکمنستان در این خصوص برگزار شده و دیدارهای جداگانه ای هم نمایندگان دو کشور با یکدیگر داشته اند ولی با وجود ابراز همکاری و حتی عقد تفاهم نامه از سوی دو دولت از سال ۱۴۰۱ تا کنون اتفاقی در جهت مهار این ریزگردها صورت نگرفته است.

موضوعی دو جانبه و منطقه ای

نماینده مردم بجنورد، جاجرم و مانه و سملقان در مجلس شورای اسلامی نیز در این خصوص به ورود دولت ترکمنستان به حل این مشکل تاکید و بیان کرد: ما باید عضو کنوانسیون آلودگی ریزگردها و آب و هوا باشیم تا از طریق مجامع بین المللی بتوانیم برای حل این مشکل فشار بیاوریم چرا که این موضوع، دو جانبه و منطقه ای است که باید با رایزنی لازم از طریق وزارت خارجه حل شود.

محمد مهدی شهریاری با تاکید برای این که به طور حتم از طریق وزارت خارجه موضوع آلودگی ریزگردها را پیگیری خواهد کرد، گفت: همان طور که می دانید ترکمنستان دشت وسیعی به نام صحرای قره قوم دارد که منشا ریزگردها از همان منطقه است و به خاطر وسعت آن هزینه بسیار زیادی برای مهار ریزگردها از طریق درخت کاری نیاز است که ورود وزارت خارجه به این مساله امری مهم است.

مراقبت ترکمنستان برای آتش سوزی های مرز

وی که همین چند روز پیش برای آتش سوزی های مرز ترکمنستان هم پیگیری هایی را انجام داده بود، اظهار کرد: خوشبختانه پیگیری برای آتش سوزی نتیجه داد و مقامات و مرزبانان دو کشور با یکدیگر ملاقات و در نهایت قرار شد دولت ترکمنستان بیشتر مراقبت کند که در مرز آتش سوزی انجام نگیرد تا این آتش به سمت ایران سرایت نکند و حالا وارد بحث ریزگردها هم خواهیم شد و در این خصوص هم به طور حتم پیگیری های لازم را انجام می دهیم.

سدی برای ورود ریزگردها

حال باید دید مسئولان و نمایندگان سه استان و وزارت امورخارجه این بار می توانند سدی برای ورود ریزگردها به کشور بسازند یا حالا حالاها باید با این مهمان ناخوانده و تحفه همسایه ساخت و سوخت!