مقصر این پایان‌های تلخ برای ستاره‌های محبوب پرسپولیس کیست؟

هنوز لیگ برتر به پایان ثلث اول خود نرسیده و تنها ۶ هفته از مسابقات گذشته است. با این وجود وحید امیری پس از عیسی آل کثیر و محمد کریمی، سومین بازیکن مشهور و با سابقه ملی است که با پارگی رباط صلیبی، به احتمال زیاد فصل را از دست می‌دهد.

البته کریمی سن پایین تری دارد و می‌تواند دوباره برگردد اما برای وحید امیری در آستانه ۳۸ سالگی و عیسی آل کثیر در آستانه ۳۶ سالگی، با توجه به تحلیل قوای جسمانی و نیروی جوانی، احتمال بازگشت دوباره به سطح قبلی بسیار ضعیف به نظر می‌رسد.

این یعنی یک پایان تلخ برای ستاره‌های بزرگ که خاطرات بسیار خوبی برای فوتبال دوستان رقم زده و هیچکس دلش نمی‌خواست اینگونه آنها از فوتبال خداحافظی کنند. البته که امیری و آل کثیر تلاش خواهند کرد به میدان برگردند و ما هم امیدواریم این اتفاق بیفتد، اما حقیقت چیز دیگری می‌گوید.

قطعاً این دو ستاره بزرگ، نه اولین فوتبالیست‌هایی هستند که با چنین مصدومیت سنگینی روبرو می‌شوند و نه آخرین آنها، خود امیری و آل کثیر قبلاً رباط صلیبی پاره کرده و با جراحی به سطح قبلی برگشتند. اما بعد از ۳۵ سالگی، دیگر این کار بسیار سخت است.

بیشتر بخوانید: چند بازیکن جدید به تمرین پرسپولیس اضافه شدند/ شکاری همچنان مصدوم

به همین دلیل باید دلایل با این مصدومیت سنگین آنها واکاوی و فکری برای حل آن کنیم تا دیگر سرمایه‌های باشگاه‌ها و تیم ملی چنین از دست نروند. هر کدام این بازیکنان چند ۱۰ میلیارد سالیانه دستمزد می‌گیرند اما دیگر نمی‌توانند برای تیمشان بازی کنند.

زمین های خراب، مقصر همیشگی

معمولا اولین متهم در چنین مصدومیت‌هایی، کیفیت خراب زمین‌های ماست و این سوال همیشگی که چرا باشگاه‌ها با وجود صرف هزینه‌های چند صد میلیاردی در هر سال، حاضر نیستند یک بار برای همیشه ورزشگاهی استاندارد و خوب بسازند و از آن بهره ببرند؟

همان رقمی که هر سال تیم‌ها برای اردوهای پیش فصل و نیم فصل در ترکیه یا کشورهای دیگر هزینه می‌کنند، به راحتی می‌تواند برای ساختن یک کمپ جمع و جور در داخل خود کشور هزینه شود تا هم باشگاه از آن استفاده و هم با اجاره دادن آن، درآمدزایی شود. اما اینجا کسی برای این کارهای درازمدت وقت ندارد!

باز هم تو بدنساز!

عامل بعدی این مصدومیت‌ها معمولاً به نحوه تمرینات بدنسازی برمی‌گردد. متاسفانه سال‌هاست ستاره‌های بزرگ با حاشیه امنیتی که اسمشان برای آنها می‌آورد، در تمرینات پیش فصل و بدنسازی تیم‌ها شرکت نکرده و درگیر نقل و انتقالات می‌شوند. به همین دلیل بعد از امضای قرارداد، زمان لازم دارند و البته که باشگاه با هزینه کلانی که برای آنها کرده، به آنها زمان نداده و می‌خواهد از همان هفته اول از ایشان استفاده کند. نتیجه هم معلوم است.

این وسط گاهی اوقات تمرینات خود مربیان هم دلیلی برای مصدومیت می‌شود. یعنی علاوه بر فشار مسابقات رسمی روی بازیکن ناآماده، گاه مثل استقلال فصل قبل به دلیل غیبت مربی تخصصی بدنساز -یا اشتباهات سرمربی وقت- تمرینات بدنسازی باعث مصدومیت بازیکنان می‌شود.

سهم پرسپولیس در این ماجرا

ولی اگر از همه این‌ها بگذریم، یک دلیل دیگر هم بسیار مهم است. بازیکنی که درگیر مشکلات روحی – روانی شده، تمرکز معمولی خود را روی تمرین و مسابقات از دست می‌دهد. بیشتر از دیگران در معرض خطر مصدومیت قرار گرفته و گاه به پایانی تلخ سلام می‌کند.

آل کثیر و امیری هر دو این فصل می‌خواستند در پرسپولیس بمانند. آنها با دلخوری و به شکلی که حداقل از نظر خودشان جالب نبود، از این تیم جدا شده و به ترتیب راهی ملوان و فولاد شدند. آن هم در حالی که لیگ شروع شده بود.

مشخص است که این بازیکنان نه از نظر جسمی آماده بازی بودند و نه از نظر روحی – روانی تحمل این همه فشار را داشتند و نتیجه‌اش این مصدومیت تلخ و شدید شد که می تواند به قیمت پایان فوتبال آنها تمام شود…

اینجا را هم بخوانید: آخرین خبر از مصدومیت وحید امیری/ ستاره سابق پرسپولیس رباط داد؟