قتل زهرا قائمی، کارمند دانشکده حقوق خانواده دانشگاه تهران

امروز خبری در شبکه‌های اجتماعی پیچید که حکایت از یک زن‌کشی دیگر به دست همسر در تهران داشت؛ زنی به نام «زهرا قائمی»، که در خبرهای اولیه از او به عنوان مدرس و از اعضای گروه آموزشی مطالعات زنان دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران یاد شده بود اما بررسی‌های «هم‌میهن» در گفت‌وگو با اساتید و کارکنان دانشکده علوم اجتماعی نشان می‌دهد «زهرا قائمی»، پیش از این کارشناس امور اداری «دانشکده حقوق خانواده» بوده که چون هفته پیش این بخش منحل شده و به دانشکده حقوق دانشگاه تهران رفته بود، او در گروه مطالعات زنان و خانواده در دانشکده علوم خانواده کار می‌کرده و قرار بوده به زودی محل کارش به دانشکده علوم اجتماعی منتقل شود. بنابراین به گفته این افراد، او کارمند بوده و نه هیات علمی. آنها می‌گویند او یک دختربچه ۱۲ ساله از همسر سابقش  داشته، همسر دومش او را کشته و فرزند زهرا آن شب در خانه آنها نبوده است.

 

 

 

درحالی امروز خبر قتل زهرا قائمی در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده که دو روز پیش اداره کل رفاه و سلامت کارکنان دانشگاه تهران در اعلامیه‌ای که روی سایت این دانشگاه قرار گرفته، درگذشت او را به خانواده‌اش تسلیت گفته بود.

«اعظم راوردراد»، استاد گروه ارتباطات دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران درباره زهرا قائمی به «هم‌میهن» می‌گوید: «دیروز از معاونت آموزشی دانشکده علوم اجتماعی درباره گروه مطالعات زنان سوال می‌کردم، دیدم معاون آموزشی خیلی ناراحت شد و گفت که دیروز یکی از اعضای آموزش این گروه با دانشکده علوم اجتماعی نامه‌نگاری کرده بود و امروز شنیدیم که همسرش او را خفه کرده است. ما در همین حد در این‌باره می‌دانیم. او عضو هیات علمی آموزشی نبوده و کارشناس مرکز مطالعات زنان دانشگاه تهران بوده است.»

طبق شنیده‌های کارکنان  دانشگاه تهران، زهرا شب حادثه در خانه‌اش با همسرش دعوایشان شده و وقتی شب او به خواب رفته همسرش در خواب خفه‌اش کرده است.

«زهرا فرضی‌زاده»، رئیس دانشکده علوم خانواده که گفته می‌شود زهرا اخیرا منشی دفتر او بوده، به «هم‌میهن» می‌گوید باید تحقیقاتش در این‌باره کامل باشد که بتواند صحبت کند: «تحقیقات از نظر من یعنی با خانواده زهرا شامل خواهرانش، فرزندش و حتی قاتلش که همسرش باشد صحبت کنیم تا بتوانیم اطلاعات کاملی درباره او بدهیم. زهرا قائمی 10 سال سابقه کار در دانشگاه تهران داشت و بیشتر از این نمی‌توانم اطلاعاتی بدهم.»

یکی از کارشناسان آموزشی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران هم که پیش از این چندین بار زهرا را دیده و با او صحبت کرده به «هم‌میهن» می‌گوید قرار بوده زهرا این هفته به دانشکده علوم اجتماعی منتقل شود و بشود همکار او: «من هم به همراه کارمندان آموزش روز شنبه از این قتل خبردار شدیم و همه بسیار متاثر و ناراحتیم.»

«اعظم آهنگر»، استادیار گروه جامعه‌شناسی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران که زهرا قائمی را می‌شناخته هم به «هم‌میهن» از مایل نبودن خانواده زهرا برای ارائه اطلاعات درباره او می‌گوید: «خانواده زهرا قائمی نمی‌خواهند اطلاعاتی در این باره منتشر کنند و من هم چون آنها راضی نیستند نمیتوانم درباره ایشان صحبتی کنم. فقط می‌توانم بگویم زهرا انسان بسیار خوش اخلاق و مهربانی بود.»

درحالی اساتید دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران و کارمندان آموزش از به قتل رسیدن زهرا قائمی به دست همسرش می‌گویند که یک افسر پلیس اداره 10 پلیس آگاهی تهران به «هم‌میهن» می‌گوید تا این لحظه حتی چنین پرونده‌ای به دست اداره آنها نرسیده و اگر قتلی اتفاق افتاده بود حتما به این اداره ارجاع می‌شد: «من حتی نمی‌دانم چنین قتلی کجا اتفاق افتاده است؟ اگر چنین پرونده‌ای از دادسرای بخواهد ارجاع شود باید به اداره ما بیاید. حتما چنین چیزی مبنی بر قتل این خانم صحت نداشته که به اداره ما نیامده است.»

او می‌گوید اگر قتلی اتفاق افتاده باشد امکان ندارد که به اداره آنها ارجاع نشود: «امکان دارد چنین موضوعی ادعای خود خانواده باشد که دخترشان خفه و به قتل رسیده است و ممکت است صحت نداشته باشد. با توجه به شغل ایشان هم اگر قتلی اتفاق افتاده باشد حتما پرونده قتلش باید به دست ما می رسید. من قطعا می گویم که چنین اتفاقی نیفتاده است و این خبر صحت ندارد. ممکن است ایشان به دلیل دیگری فوت شده باشد.»

«محمد شهریاری»، سرپرست دادسرای امور جنایی تهران هم به «هم میهن» می گوید در جریان چنین پرونده ای نیست و خبری به او در این باره تا این لحظه نداده اند.

مدت هاست که کارشناسان اجتماعی و فعالان حقوق زنان درباره روند رو به صعود زن کشی در ایران هشدار می دهند.  آمار دقیقی از تعداد زن کشی و خشونت های خانگی در کشور وجود ندارد و حتی بنابرگزارش ها بسیاری از این قتل ها رسانه ای هم نمی شوند. لایحه خشونت علیه زنان سال‌هاست در مجلس خاک می خورد و قانون بازدارنده ای در این باره وجود ندارد.