ترک الکل و اعتیاد با اوزمپیک؟!

همشهری آنلاین – آرش نهاوندی: بر اساس تحقیقاتی که تحت هدایت دکتر لورنزو لگیو از موسسات ملی بهداشت آمریکا(NIH) انجام شده ، این درمان‌ها که به عنوان آگونیست‌های گیرنده GLP-۱ شناخته می‌شوند، در مطالعات حیوانی و انسانی برای کاهش مصرف مواد و الکل و هوس‌های غذایی نویدبخش بوده‌اند. مطالعات پیش‌بالینی کاهش مصرف الکل، هروئین، فنتانیل، اکسی‌کدون و نیکوتین را در جوندگان، نشان داده‌اند، در حالی که آزمایش‌های اولیه انسانی نشان‌دهنده کاهش بالقوه مصرف الکل است. کارشناسان تأکید می‌کنند که برای تأیید این یافته‌ها، تحقیقات بیشتری لازم است.

شواهد آزمایش‌های اولیه انسانی

آزمایش‌های بالینی کوچکی برای بررسی تأثیر داروهای کاهش وزن، به ویژه آگونیست‌های گیرنده GLP-۱، بر اعتیاد آغاز شده است. به عنوان مثال، یک آزمایش سماگلوتید با دوز پایین، کاهش مصرف الکل و هوس‌های غذایی را در بین شرکت‌کنندگان مبتلا به اختلال مصرف الکل نشان داد. اگرچه اکسناتید، یک داروی قبلی GLP-۱، به طور کلی اثرات محدودی بر مصرف الکل نشان داد، تجزیه و تحلیل‌های ثانویه نشان‌دهنده برخی کاهش‌ها در مصرف الکل در بین افراد خاص بود. محققان خوش‌بین هستند اما تأکید می‌کنند که برای تعیین اثربخشی و ایمنی کامل این درمان‌ها برای اعتیاد انسان، مطالعات گسترده‌تر و طولانی‌مدت‌تری مورد نیاز است.

بیشتر بخوانید:

چه کسانی باید آمپول لاغری تزریق کنند؟‌

اوزمپیک؛ داروی لاغری محبوب با بیش از ۱۸۰۰ شکایت

نحوه عملکرد

آگونیست‌های گیرنده GLP-۱، از جمله سماگلوتید (اوزمپیک و ویگووی) و اکسناتید، برای تنظیم اشتها و حمایت از کاهش وزن طراحی شده‌اند. دکتر لگیو توضیح می‌دهد که این داروها همچنین بر مسیرهای عصبی مرتبط با اعتیاد تأثیر می‌گذارند، که ممکن است به مهار هوس الکل و مواد مخدر کمک کند. چاقی و رفتارهای اعتیادآور مکانیسم‌های مدار عصبی همپوشانی دارند و به نظر می‌رسد درمان‌های GLP-۱ این مسیرها را تعدیل می‌کنند و به طور بالقوه هم پرخوری و هم سوءمصرف مواد را به طور همزمان برطرف می‌کنند. شواهد پیش‌بالینی نشان داده است که مصرف خودسرانه و رفتار شبه عود در جوندگانی که در معرض الکل، مواد افیونی و نیکوتین قرار دارند، کاهش یافته است.

خوش‌بینی برای درمان‌های اعتیاد

علیرغم نیاز به مطالعات بزرگتر، محققان همچنان در مورد پتانسیل درمان‌های GLP-۱ امیدوار هستند. آزمایش‌های پیش‌بالینی روی جوندگان، کاهش میل به نیکوتین و مواد افیونی را نشان داده‌اند و مطالعات اولیه روی انسان، مزایایی را در کاهش مصرف الکل نشان می‌دهد. دکتر لگیو بر ضرورت توسعه مداخلات مؤثرتر تأکید می‌کند و می‌گوید که درمان‌های فعلی برای اختلالات مصرف مواد محدود و اغلب ناکافی هستند. اگر آزمایش‌های آینده این یافته‌ها را تأیید کنند، داروهای کاهش وزن می‌توانند به ابزاری جدید در مبارزه با اعتیاد به مواد مخدر و الکل تبدیل شوند و به میلیون‌ها نفر کمک کنند تا زندگی سالم‌تری داشته باشند.