دنیای کودکان؛ بازی بی چشمداشت

به گزارش برنا، در این مطلب با اشاره ای به یکی از ابیات مولانا درباره ویژگی های دوران کودکی به بررسی نیازهای کودکان دارای ناتوانی از دیدگاه چهارچوب بین المللی طبقه بندی عملکرد و ناتوانی پرداخته می‌شود.

کودکان سازند در بازی دکان      سود نبود در آن جز تغییر زمان

این بیت شعر گویا و زیبا نشان می دهد دنیای کودکان بازی بدون هیچ گونه هدف و دستاورد خاصی است.

در چارچوب بین المللی طبقه بندی عملکرد و ناتوانی، مشارکت داشتن در اجتماع، داشتن فعالیت های مناسب برای انجام دادن، سلامتی ساختارها و عملکردهای مختلف بدن، ویژگی های فردی و ویژگی های محیطی و زمینه ای به عنوان عوامل موثر در ایجاد سلامتی مطرح هستند.

این عوامل که با اصطلاح F-words  مطرح می شود، شامل اصطلاحاتی می باشد که با حرف F شروع می شوند، بنابراین به صورت خلاصه و ساده به بیان آنها می پردازیم.

مشارکت داشتن در اجتماع برای کودکان داشتن ارتباط دوستانه با همسالان می باشد.( Freinds)

فعال بودن و داشتن فعالیت متناسب (Function)

سلامتی ساختارها و عملکردهای بدن (Fitness)

ویژگی های فردی موثر در سلامت برای کودکان داشتن تفریح، شادی و بازی است (Fun)

مهم ترین عامل زمینه ای و محیطی موثر در سلامتی، خانواده است (Family)

بنابراین کاردرمانگران با بهره گیری از رویکردهای اختصاصی کاردرمانی در کنار بهره گیری از این چارچوب، مرجع تمامی اهداف و برنامه های درمانی خود در حوزه کودکان را بر اساس اصول زیر طراحی می کنند:

کودک دارای ناتوانی مانند سایر کودکان باید در شرایطی قرار بگیرد که بتواند با همسالانش در ارتباط باشد.

مهم نیست که فعالیت‌ها به شیوه مطلوبی انجام شوند، کودک باید این اختیار را داشته باشد تا برای انجام کارهایش تلاش کند و فعال باشد.

لازم است شرایطی فراهم شود تا به کودکان دارای ناتوانی کمک شود که سالم و تندرست بمانند.

زندگی برای کودکان یعنی بازی، پس باید به فکر یافتن شیوه هایی بود که بیشتر بازی و تفریح کند و به او خوش بگذرد‌.

خانواده کودک بهترین افرادی هستند که کودک را می‌شناسند و بهترین ها را برای او انجام خواهند داد، بنابراین با رویکرد خانواده محور، گوش فرا دادن به خانواده و شنیدن صحبت های آنان همراه با احترام گذاشتن به نظراتشان بیشترین خدمت رسانی به او انجام خواهد شد.

در نهایت کودکان دارای ناتوانی مانند سایر کودکان روزی بزرگ خواهند شد، کاردرمانگران موظف هستند کودک را یاری کنند تا به عنوان عضوی از جامعه مستقل و در انتظار آینده ای روشن تر باشد.