داد و هوار هاشمیان در آخرین بازی پرسپولیس + تصاویر

دقیقه ۷۱ تراکم بازیکنان در گوشه محوطه جریمه و فرار برق آسای احسان پهلوان از جمع و پاس ارسالی او به دهانه دروازه و ضربه نهایی زایموویچ، مهاجم بوسنیایی و برخورد توپ به تیر دروازه به تیر دروازه پرسپولیس.

این لحظه ای بود که می توانست به سختی بازی شاگردان وحید هاشمیان مقابل ذوب آهن اضافه کند و به دوران دشوار امتداد بدهد اما شاید موج امیدی که در ورزشگاه حاکم شده و هواداری که لحظه ای از تشویق دست نمی کشید، مانع از این شد که توپ به تور دروازه پرسپولیس بوسه بزند و فقط چند دقیقه بعد، علی علیپور سانتر میلاد محمدی را با یک پرش کوتاه و ضربه سری با پیشانی به داخل دروازه حریف فرستاد تا همه چیز در این مسابقه به پایان برسد.

پیش از این محمد عمری در نیمه اول در حمله به محوطه جریمه ذوب آهن با ضربه تماشایی فیوز را روشن کرده و ورزشگاه را به وجد آورده بود. با این حال شکل بازی پرسپولیس در نیمه دوم پر از هرج و مرج و احتیاط بی دلیل مقابل تیمی بود که اگرچه سه گل به استقلال زده بود اما وضعیتش در جدول و همچنین کیفیت اسکوادش طوری نبود که بتواند پرسپولیس را بترساند. 

دیروز در شهر قدس برای وحید هاشمیان هیچ چیز مهمتر از پیروزی نبود و با وجود چند تکانه، در نهایت با تعویضی که کمربند میانه را محکم کرد و اطمینان دفاعی را بالا برد، بازی به سود پرسپولیس به پایان رسید، حتی اگر اوستون اورونوف، ستاره ملی پوش ازبک، عصبانیت و حیرتش از تعویض شدن به عنوان بازیکن تعویضی را به نحوی بروز بدهد.

این مسابقه ای بود که به وحید هاشمیان تعلق داشت؛ سرمربی پرسپولیس پس از شش روز جهنمی و در حالی که در یک مصاحبه تلویزیونی و یک نشست مطبوعاتی سعی داشت از اینکه قصد ندارد به پر و پای مدیران یا باشگاهش بپیچد برای خود کلاسی ایجاد کند اما بعضی دیگر روی نیمکت پرسپولیس مثل افشین پیروانی و شاید برادرش امیرحسین نظر دیگری داشتند و می خواستند به وحید هاشمیان این مسئله را القا کنند که به عنوان سرمربی پرسپولیس باید بیش از این احساس مهم بودن کند و شاید همین تلنگر و اصرار بود که وحید دیگری را کنار زمین دیدیم؛ مربی ای که انفعال رها کرده و سعی داشت اثری از خود در بازی بگذارد.

لابد تغییر سیستم پرسپولیس در بازی ای که قرار بود آخر مسابقه او باشد هم به همین دلیل بود. هاشمیان می خواست سه امتیاز را به اسم خودش بنویسد، بنابراین به جز جست و خیز و سر و صدا و فریادهای بلند و ژستهای جدید لب خط آنچنان که در تصاویر می بینید، حتی اقدام به تعویضی کرد که کمی غیرمعمول بود؛ او دو بازیکن گران قیمت تیمش، اوستون اورونوف و سرژ اوریه، را از زمین بیرون کشید تا نتیجه را حفظ کند.

او سپس با سوت پایان بازی، عرض زمین را طی کرد و برای تماشاگران دست تکان داد و سپس در نشست مطبوعاتی خطاب به خبرنگاران اینطور گفت که نه تنها از پرسپولیس خداحافظی نکرده، که شاید این دوره تازه او و تیمش دلیل برتر فوتبال ایران باشد. به این ترتیب ساعتی از شب هم نگذشته بود که خبر آمد تمرین فردا با حضور هواداران برگزار خواهد شد؛ جایی که قرار است هاشمیان و تیم مورد توجه هواداران قرار بگیرند و همه از حالتی که تیم هفته گذشته درگیرش بود، بیرون بیاید و آن سایه ناکامی، در غریو فریاد هواداران جوان و پرشور پرسپولیس دفن بشود.

اگرچه پرسپولیس امروز به خصوص در نیمه دوم باز هم تیمی نبود چندان امیدوار کننده باشد اما به هر حال انگار با تیم و شاید سرمربی تازه ای مواجه شده ایم: آدم خوب بودن کافیست، بعنوان سرمربی پرسپولیس باید مهم باشی.