تمام تیم‌ها یک دروازه‌بان اول و اصلی دارند و نفر دوم، فقط در مواقع مصدومیت یا محرومیت و غیبت او فرصت بازی پیدا می‌کند. هر چقدر دروازه‌بان اول و اصلی یک تیم قوی‌تر، نامدارتر و با کارنامه پربارتری باشد، سایه او روی نفر دوم سنگین‌تر است!
در یک دهه اخیر علیرضا بیرانوند با فاصله بهترین دروازه‌بان ایران بوده و در هر تیمی -چه ملی و چه باشگاهی- نفر دوم پشت سر او کمتر فرصت بازی داشته است. بیرانوند کم مصدوم می‌شود و کم اشتباه می‌کند و به همین دلیل اغلب بازی‌های هر فصل را حضور دارد.
اما این فصل که تکلیف پرونده بیرانوند مشخص نبود، تراکتور مدام به فکر انتخاب یک گلر مطمئن بود. از لحظه‌ای که حکم محرومیت چهار ماهه او آمد، این نیاز تراکتور جدی‌تر و قطعی شد. آن روزها صحبت از حضور گلر سابق رئال مادرید در تراکتور می‌شد که بعداً مسیرش را به سمت استقلال کج کرد!
به یاد داریم اسکوچیچ با کنایه به آدان گفته بود: «گلری می‌آورم که هم جوان باشد و هم آماده تا از همین حالا بتواند به تیم کمک کند» و سرانجام حاصل تمام فعل و انفعالات حضور مارکو یوهانسون گلر سوئدی در تراکتور بود. تراکتور برای آنکه بتواند از مارکو استفاده کند، مجبور به مصالحه در پرونده آلوز شد تا جا برای یک خارجی دیگر در لیست باز شود!
مارکو فقط یک بازی برای تراکتور بازی کرد که در تبریز و در هفته سوم، آلومینیوم را ۴-۱ بردند. تیم راهی آسیا شد تا در گام اول لیگ نخبگان مقابل شباب الاهلی بازی کند و در آستانه این بازی محرومیت بیرانوند کان لم یکن شد! از آن روز تا امروز، در ایران و آسیا فقط بیرو بازی می‌کند که البته طبیعی هم هست اما…
این همه دوری از میدان و شرایط مسابقه، باعث افت هر بازیکنی می‌شود. دیدیم که خود بیرانوند چقدر در مدت محرومیت افت کرده بود. حالا سوال اینجاست که به فرض مشکلی برای بیرانوند پیش بیاید، این مارکو می‌تواند طبق گفته اسکوچیچ به تیمش کمک کند؟ یا او هم می‌شود مثل آدان و در این صورت تکلیف حرف های اسکوچیچ چه می شود؟
اینجا را بخوانید: گلری که قرار بود جانشین بیرانوند شود چطور جای حسینی را گرفت؟
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0