گل می زنیم ولی نمی توانیم از آن محافظت کنیم

گروه ورزش تیتر کوتاه – نسیم شیرازی: تیم ملی فوتسال ایران در دومین بازی خود در رقابت های همبستگی «ریاض» مقابل تیم افغانستان که از سرمربی تا بازیکنانش هر کدام به نوعی شاکله ای ایرانی دارند به تساوی دو بر دو رسید تا انگار رقابت با مراکش را با همان سبک و سیاق ارایه کرده باشند. البته به گفته پیشکسوت فوتسال ایران با بازی ضعیف تر نسبت به آنچه مقابل مراکش ارایه شد. به بهانه دومین بازی فوتسالیست های ایرانی مقابل شاگردان «مرتضایی» با «سعید عبداله نژاد» بازیکن پیشین تیم ملی فوتسال ایران که سابقه مربی، بازیکنی تیم های پرسپولیس و استقلال را هم در کارنامه خود دارد گفت و گو گرفتیم تا نظر او را درباره این روزهای تیم ملی فوتسال ایران بدانیم. «عبداله نژاد» گرچه به دست آوردن جام قهرمانی را بسیار سخت می داند ولی امیدوار است «وحید شمسایی» و شاگردانش بتوانند این جام را به ایران بیاورند.

مسابقات همبستگی برای فوتسال با تساوی مقابل دو تیم مراکش و افغانستان آغاز شد، تیم ملی را در این دو رقابت چطور دیدید؟

تیم مراکش بهترین تیم جهان است و بهترین مربی جهان را هم در اختیار دارد، با این وجود جلوی مراکش خوب بازی کردیم و تا آخرین لحظه هم آن بازی را برده بودیم ولی یک مقدار جوانی بعضی از بازیکنان برای مان مشکل ساز شد، درباره افغانستان هم حرف آقای شمسایی را قبول دارم که گفت، اسم ها در زمین بازی نمی کنند و باید تلاش کرد، امروز دیدیم افغانستان با تلاش و زحمت بسیاری که در زمین کشید نشان داد تیم شان را از یک تیم معمولی به یک تیم سطح اول حداقل در آسیا تبدیل کرده اند، متاسفانه در بازی دیروز تیم ما بد کار کرد و اگر مانند بازی با مراکش در زمین توپ می زدند این بازی را می بردیم. این را هم یادمان نرود که بازیکنان تیم افغانستان در همین ایران با بچه های ما بازی می کنند و با شناخت کامل از نوع و شگرد بازیکنان ما به زمین آمده بودند. تیم های فوتسال در حال پیشرفت هستند و ما هم به اندازه آن ها باید پیشرفت کنیم.

چرا با وجود عملکرد خیلی خوب دروازه بان، باز هم به راحتی توپ ها وارد دروازه می شود؟

این موضوع بستگی به دفاع تیمی دارد، ما یک گل را در ضربه ایستگاهی خوردیم که نوع دفاع بستن بچه ها و رو به جلو آمدن دروازه بان اشتباه بود، گل اول را هم که روی حرکت فوتسالی خوردیم و معتقدم وقتی گلی خورده می شود اشتباه یک تیم است. عملکرد «باقر محمدی» خیلی خوب بود و دروازه را از خیلی موقعیت ها نجات داد ولی ما در فوتسال باید طوری بازی کنیم که اینقدر به تیم های حریف موقعیت ندهیم.

تیم فوتسال ایران برای تقابل با تاجیکستان در حالت عادی نباید مشکل خاصی داشته باشد، ولی با این دو تساوی به راحتی می توانیم از پیروزی صحبت کنیم؟

در دنیای فوتبال و فوتسال دیگر نمی توان هیچ تیمی را دست کم گرفت، به خصوص که کشورها در حال آوردن مربیان خارجی هستند تا بتوانند جلوی تیم های بزرگ آسیا مانند ایران، تایلند و ژاپن خودی نشان دهند، آن ها مدام در حال تمرین هستند و در مسابقات آسیایی هم شاهد بازی خوب شان بودیم، ما باید فوتسال ایرانی را ارایه دهیم چرا که با سبک فوتسال ایرانی می توانیم این تیم ها را به راحتی شکست دهیم.

برای بازی با تاجیکستان چه برنامه ای برای تیم مفید تر است؟

یک مقدار فقر تاکتیکی در تیم ملی وجود دارد و کمی وابسته به فرد هستیم، اگر بتوانیم کار فردی را در تیم پیاده کنیم مشکلی مقابل این تیم ها، حتی افغانستان و ژاپن نخواهیم داشت. ما سال های قبل نشان دادیم که خیلی راحت این تیم ها  را می توانیم ببریم و امیدوارم که بازی مقابل تاجیکستان با تصمیمات خوبی که کادر فنی و وحید شمسایی می گیرند به سلامت بگذرد چون در تقابل مراکش و افغانستان بالاخره یکی جا می ماند و به امید خدا بعد از صعودمان در مورد بازی های بعدی تصمیمات بهتری می توانیم بگیریم.

نقاط ضعف و قوت تیم را در چه مواردی دیدید؟

باید کنار تیم بود تا متوجه آن ها شد، از پای تلویزیون طوری که می بینیم خیلی خوب گل می زنیم و خیلی خوب هم گل می خوریم، به تیم مقابل خیلی موقعیت می دهیم به خصوص در این دو بازی که دیدم تیم ها پشت دفاع ما خیلی راحت توپ می گیرند. در بازی با افغانستان دو سه مرتبه بازیکن تیم مقابل با دروازه بان ما تک به تک شد که این خیلی کار را سخت می کرد، در بازی با مراکش هم روی گل اول وقتی بازیکن شان پا به توپ می آمد بازیکنی که خطرناک تر بود را نگرفتیم که این اتفاق در بازی با روسیه هم افتاد و فکر می کنم مقداری ضعف دفاعی داریم. امیدوارم وحید شمسایی و کادر فنی به حل کردن این ضعف دفاعی کمک کنند چرا که ما به راحتی به دروازه حریف می رسیم ولی در نهایت از گلی که زدیم نمی توانیم محافظت کنیم. هر دو بازی مراکش و افغانستان را پیش افتادیم ولی گل تساوی را خوردیم، حتی در بازی با افغانستان خطر باخت هم داشتیم.

پیش بینی شما از عملکرد تیم در این رقابت ها چگونه است و آیا می توان امیدوار به کسب جام قهرمانی بود؟

قهرمانی، دیگر کمی سخت است و احساس می کنیم در فینال دوباره به مراکش بخوریم و آن بازی خیلی سرنوشت ساز است، ما چند سال است که مقابل مراکش مانند جام جهانی و حتی بازی های دوستانه به مشکل می خوریم و امیدوارم این بچه ها تمام توان شان را بگذارند تا به امید خدا تا فینال برویم و بهترین مورد برای ما پیشکسوتان و اهالی فوتسال قهرمانی این تیم با وحید شمسایی است که امیدوارم این اتفاق خوب در همین مسابقات بیفتد چون اگر این قهرمانی رقم نخورد دوباره انتقادات شروع و حواشی ایجاد می شود، همه ی این موارد باعث عقب ماندن دوباره فوتسال خواهد شد. امیدوارم اگر در فینال به مراکش خوردیم ببریم و به قهرمانی برسیم.

در این بازی ها آسیب دیدگی زیاد است، این دو بازی تیم، جنگ بود و من متوجه نمی شوم چطور می شود یک تیم را بدون پزشک و ماساژور اعزام کرد؟ فدراسیون فوتبال چه فکری می کند که اینطور تیم ملی فوتسال ایران را به رقابت ها اعزام می کند؟

نفراتی از جمله پزشک و ماساژور همراه تیم نتوانستند به این رویداد اعزام شوند و بازی ها هم تا حدی فشرده برگزار می شود، نبودن این افراد را در عملکرد بازیکنان چقدر تاثیر گذار می دانید؟

صد در صد تاثیر دارد، اصلا مگر می شود یک تیم بدون همراهی پزشک و ماساژور به مسابقات برود؟ بازی ها فشرده و سخت است، جلوی تیم ایران هر تیمی به میدان می آید با صد در صد توانش بازی می کند و برای همین به بازیکنان ایران فشار می آید و مگر می شود روز در میان بازی کنی و این همراهی را نداشته باشی؟ در این بازی ها آسیب دیدگی زیاد است، این دو بازی تیم، جنگ بود و من متوجه نمی شوم چطور می شود یک تیم را بدون پزشک و ماساژور اعزام کرد؟ فدراسیون فوتبال چه فکری می کند که اینطور تیم ملی فوتسال ایران را به رقابت ها اعزام می کند؟

سالار آقاپور و حسین طیبی در حد و اندازه های نام شان در این دو بازی ظاهر شدند؟

به نظر می رسد «سالار آقاپور» به خاطر گرفتن جایزه از تمرینات دور بود و تورنمنت روسیه را هم شرکت نکرد، به همین خاطر یک مقدار شرایط برایش خوب نیست، کمی هم دست «حسین طیبی» که به نظر من یکی از بزرگ ترین بازیکنان دنیا است را خوانده اند و باید کمی شگردش را تغییر دهد. این که همیشه پشت به دروازه باشد به درد ما نمی خورد، حسین باید رو به دروازه باشد که گل بزند تا از گلزنی اش کیف کنیم. سالار هم همین مشکل را دارد ضمن این که او یک حرکت منحصر به فرد خودش را دارد که مدتی است نمی بینم آن را انجام دهد. امیدوارم این دو بازیکن بزرگ به روزهای اوج شان برگردند. همینطور «مسلم اولاد قباد»، این بازیکنان ستون های تیم ملی ایران و افتخار فوتسال آسیا و جهان هستند و امیدوارم به روزهای اوج شان در همین تورنمنت برگردند تا بتوانیم با درخشش بازیکنان جام را به ایران بیاوریم.

برخی کارشناسان پوست اندازی تیم ملی را دلیل این تساوی ها و بعضی دیگر همچنان میانگین سنی بازیکنان را بالا می دانند؛ آیا می توان میانگین سن بازیکنان ایران را در خستگی آن ها به خصوص در دقایق پایانی تاثیرگذار دانست؟

نمی شود یکباره یک تیم را جوان کرد و باید پله پله پیش رفت، الان هم وحید شمسایی در حال انجام همین کار است که همین الان جوان های خوبی به تیم کمک می کنند. چند بازیکن با تجربه باید باشند چون ما نزدیک جام جهانی و جام ملت های آسیا هستیم باید از تجربه بازیکنان با تجربه مان استفاده کنیم. در هر صورت نمی توانیم یکهو تیم را جوان کنیم چون با صرفا جوانگرایی تیم که ببازد دوباره انتقادها طرف کادر فنی می آید که چرا تیم را جوان کردید. باید در همین مسابقات یواش یواش نقاط ضعف را پیدا کنیم و جوان ها در همین رقابت ها بازی کنند و با تجربه شوند. میانگین سنی تیم ممکن است بالا باشد ولی یک سری از بازیکنان باید باشند. همین دروازه بان تیم ممکن است سنش بالا هم باشد ولی با تجربه و بسیار کمک دهنده است. جوان ترها ممکن است در شرایطی نتوانند هیجانات و تکنیک شان را کنترل کنند و بازی از دست شان در می رود و با تجربه ها باید با توپ زدن کنارشان کمک شان کنند. آقای شمسایی برای تمام بچه ها اسطوره است و خود از همه بهتر می تواند به جوان ترهای تیم برای پیشرفت کمک کند تا کم کم پروسه جوان شدن تیم شکل بگیرد.

تیم افغانستان دیگر یک جرقه و پدیده نیست بلکه یکی از مدعیان حداقل در آسیا است و این ها بازیکنان ۲۳، ۲۴ ساله ای دارند که جام جهانی را دیده و از گروه شان هم صعود کردند که این خیلی برای این تیم پیشرفت بوده است

از تیم افغانستان هم که بیشتر ترکیب آن را می توان اهل ایران دانست بگویید؟

تمام این بچه ها در ایران زندگی و بازی می کنند. حالا یکی دو سطح از بچه های ما پایین تر هستند ولی به هر حال با بازیکنان ما بازی می کنند و تنه به تنه می شوند. همیشه تیم افغانستان بازی تدارکاتی دارد، یعنی هر هفته به دلیل بازی بازیکنانش مقابل بازیکنان ایران برای شان بازی تدارکاتی محسوب می شود. لیگ ایران هم جزو لیگ های سخت دنیا است که بچه های افغانستان در آن بازی و حسابی برای ارتقای فوتسال خودشان تلاش می کنند. تیم افغانستان دیگر یک جرقه و پدیده نیست بلکه یکی از مدعیان حداقل در آسیا است و این ها بازیکنان ۲۳، ۲۴ ساله ای دارند که جام جهانی را دیده و از گروه شان هم صعود کردند که این خیلی برای این تیم پیشرفت بوده است. سرمربی این تیم آقای مرتضایی یکی از دوستان خوب من و مربی بسیار با شخصیت و باکلاسی است و با زحمت زیاد کار می کند و ثمره زحمتش را در تیم افغانستان می بینیم، آن ها در رده سنی جوانان هم تیم ما را بردند و این نشان دهنده سرمایه گذاری و تلاش کردن آن ها است. من هم برای شان به عنوان پیشکسوت تیم ملی فوتسال ایران آرزوی موفقیت می کنم و امیدوارم به هدفی که می خواهند برسد و تیم فوتسال ایران هم پیشرفت خودش را ادامه دهد و از آسیا تیم های بیشتری در مسابقات شرکت کنند.