نشست کارگروه ورزش حزب موتلفه با موضوع حق پخش تلویزیونی

به گزارش روزپلاس، نشست هفته جاری اعضای کارگروه ورزش حزب موتلفه اسلامی به موضوع حق پخش تلویزیونی اختصاص داشت. در این نشست هوشنگ نصیرزاده و صادق درودگر دو چهره شناخته‌شده فوتبال کشورمان به‌عنوان میهمان حضور داشتند. ابتدا محمدرضا تهرانی رئیس کارگروه ورزش با اشاره به نقش و اهمیت ورزش در جهان امروز بر ضرورت حمایت دولت‌ها از این مهم تأکید کرد. وی در این مورد خاطر نشان کرد: حق پخش، حق فوتبال و باشگاه‌هاست و یکی از مسیرهای حمایت از رشته‌های مختلف ورزشی خصوصاً فوتبال، پرداخت قانونی و شفاف همراه با نظارت حق پخش است. بی‌گمان اگر این مسئله در سایه تفاهم و اتفاق‌نظر طرفین به سرانجام برسد، نه تنها فوتبال بلکه کل ورزش از آن منتفع خواهد شد.

در ادامه جلسه و مطابق معمول، جمعی از اعضای کارگروه، نقطه‌نظرات، دیدگاه‌ها و پیشنهادات خود را در باب موضوع جلسه از جمله موانع و راهکارهای عملی پرداخت حق پخش بیان کردند.

هوشنگ نصیرزاده حقوقدان، مدیر و کارشناس باسابقه ورزش سخنران بعدی این نشست بود که راجع به موضوع حق پخش گفت: دولت‌ها به‌عنوان متولی اداره کشور باید مصالح جامعه را در نظر بگیرند. یکی از این موارد، توجه به نشاط افراد جامعه است. این نشاط با گسترش ورزش خصوصاً فوتبال رو به افزایش می‌گذارد. وقتی 30 میلیون نفر از طریق گیرنده‌ها یک بازی را تماشا می‌کنند نشان از اهمیت فوتبال دارد. امروزه فوتبال چهار مسیر برای تأمین هزینه‌ها دارد؛ فروش بلیت، ارائه انواع محصولات باشگاه که 101 کالا را شامل می‌شود، جذب اسپانسر و حق پخش تلویزیونی. فوتبال ما از سه مورد نخست درآمد چندانی ندارد. رقم دریافتی از فروش بلیت قابل توجه نیست، محصول قابل عرضه چندانی هم وجود ندارد و اسپانسرها رغبت زیادی برای سرمایه‌گذاری از خود نشان نمی‌دهند. در نتیجه تنها حق پخش می‌ماند که اگر پرداخت شود رقم قابل توجهی خواهد بود.

این مدیر ورزشی ادامه داد: با یک حساب سرانگشتی، صداوسیما تنها از یک فصل بازی استقلال و پرسپولیس، رقمی معادل 17 هزار میلیارد درآمد داشته و از کل فوتبال نیز بیش از 31 هزار میلیارد آگهی جذب کرده است. طبیعتاً باید بخشی از این پول به تیم‌ها داده شود، اما آنها با این استدلال که تبلیغات محیطی را تیم‌ها می‌گیرند و تلویزیون خصوصی و کابلی نیست، از پرداخت حق پخش خودداری می‌کنند. حرف ما این است که از این مبلغ حداقل 15 الی 20 درصد را به فوتبال بپردازید. فدراسیون 17 تیم ملی دارد و معمولاً در اعزام آنها با مشکل مالی مواجه است. ما باید این نکته را در نظر داشته باشیم که خرج کردن در ورزش و فوتبال هزینه نیست بلکه این کار منافع زیادی برای جامعه خصوصاً نسل جوان دارد. به‌عنوان مثال در مسابقات جام جهانی با هر برد تیم فوتبال کره جنوبی سهام این کشور در بازار بالا می‌رفت؛ این یعنی اهمیت و تأثیرگذاری ورزش و فوتبال در دنیای امروز.

نصیرزاده همچنین تصریح کرد: در جهان امروز رویدادهای ورزشی جای جنگ‌های کلاسیک سابق را گرفته‌اند و اقتدار کشورها با موفقیت تیم‌ها و قهرمانان سنجیده می‌شود به همین دلیل دولت‌ها نباید از هزینه کردن در ورزش خودداری کنند. با این وجود به نظر می‌رسد ورزش در ایران توانایی دفاع از خود در مراکز تصمیم‌گیری را ندارد. به عبارت دیگر، مسئولان ورزش فاقد مهارت‌های گفتاری برای جا انداختن خواسته‌های این حوزه هستند به همین دلیل اعتقاد دارم باید زمام امور ورزش به دست کسانی سپرده شود که به حاکمیت نزدیک هستند و امکان رایزنی و جذب منابع را دارند. نکته مهم دیگر اینکه باید نگاه دولتمردان فرامرزی باشد و افق‌های دورتر را ببینند. اغلب کشورهایی که هزینه‌های زیادی برای میزبانی مسابقات مهم انجام می‌دهند، همین تفکر را دارند. آنها از طریق تبلیغات، حق پخش، بلیت‌فروشی و اقتصاد ورزش، نه تنها بیش از هزینه‌ها درآمد کسب می‌کنند بلکه اماکن ورزشی را که ساخته‌اند رایگان در اختیار می‌گیرند، فرهنگ کشورشان را صادر می‌کنند و منافع بسیار دیگر از این طریق به دست می‌آورند. 

وی در پایان تأکید کرد: اینکه گفته می‌شود باید اتحادیه باشگاه‌ها تشکیل شود حرف درستی است. ما هم رفتیم دنبالش، اما مجوز ندادند. این سؤال که فوتبال با پول حق پخش چه کاری می‌خواهد انجام دهد، منطقی نیست. بگذارید اول حق پخش را بگیریم بعد در مورد چگونگی هزینه آن تصمیم گرفته می‌شود. اقداماتی از جمله استعدادیابی و ساخت ورزشگاه کار فدراسیون نیست. الان در بسیاری از کشورها شهرداری‌ها نقش مؤثری در ساخت زمین‌های ورزشی ایفا می‌کنند. به هر حال امیدوارم موضوع حق پخش با تفاهم و همدلی حل شود بعداً در مورد چگونگی هزینه‌کرد مبالغ آن بهترین تصمیم گرفته می‌شود. این مسئله در کشورهای دیگر جا افتاده است و تنها ما هستیم که سال‌ها در این باره جلسه می‌گذاریم و حرف می‌زنیم، اما هنوز به نتیجه نرسیده‌ایم، در حالی که حل مسئله خیلی دشوار نیست.

صادق درودگر دیگر مدیر نام‌آشنای فوتبال آخرین سخنران این نشست بود که در ارتباط با حق پخش گفت: مسئولان بارها وعده  می‌دهند که مشکل حق پخش حل شده و به مرحله اجرا درخواهد آمد، اما در عمل هیچ اتفاقی رخ نمی‌دهد. طی جلسات متعددی  که در گذشته با مسئولین ذیربط برگزار کردیم کارشناسان خودشان تأیید کردند که باید حق پخش فوتبال پرداخت شود، اما باز هم به نتیجه لازم نرسیدیم. الان مسئله کپی رایت و تی وی رایت در همه جای دنیا رعایت می‌شود به جز ایران که ما آن را رعایت نمی‌کنیم.

این مدیر فوتبالی افزود: فوتبال و ورزش با شاد کردن مردم، ایجاد غرور ملی و همبستگی، جامعه را منسجم و همدل می‌کند بنابراین لازم است بیش از پیش مورد حمایت واقع شود تا موفقیت‌ها و گسترش آن در میان مردم فراگیر شود. کشورها با موفقیت در عرصه ورزش و مدال‌آوری قهرمانان خود در میان ملل دیگر احترام و اقتدار کسب می‌کنند. نباید با ندانم کاری شرایطی فراهم کنیم تا فدراسیون‌های جهانی بهانه دخالت در امور داخلی ورزش را پیدا کنند. صداوسیما هزینه ساخت سریال‌ها و بازیگران را می‌پردازد، چون می‌خواهد مردم سرگرم شوند و در عین حال مخاطبین از دست نروند، اما حاضر نیست برای پخش فوتبال و ورزش که به مراتب تعداد بیشتری از مردم را پای گیرنده‌ها می‌کشاند و تبلیغات زیادی هم دارد، اندکی هزینه کند. ما نمی‌گوییم صداوسیما از بودجه خودش حق پخش را بپردازد بلکه حرف ما این است که بخشی از درآمد ناشی از آگهی‌ها را به ورزش اختصاص دهد.

درودگر در ادامه خاطر نشان کرد: ما باید برخی بودجه‌های غیرضروری را به ورزش اختصاص دهیم. تردیدی نیست که کمک به ورزش و گسترش آن در سراسر کشور موجب سلامت، شادابی جامعه و پایین آمدن آسیب‌های اجتماعی می‌شود. 

وی در پایان تأکید کرد: اواخر دوره اول ریاست تاج در فدراسیون فوتبال جلسات خوبی با مسئولان وقت رسانه ملی داشتیم و طرفین به نتیجه رسیده بودند تا حق پخش فوتبال داده شود. وقتی تاج از فدراسیون رفت اجرای طرح معوق شد و این مسئله تا امروز لاینحل مانده است. فکر می‌کنم هر کس دیگری هم رئیس فدراسیون باشد موضوع حق پخش به نتیجه نخواهد رسید.