برگ‌های آخر تقویم مسیحی/ خوردن ۴۶ میلیون بوقلمون در جشن روز شکرگزاری آمریکایی‌ها

باشگاه خبرنگاران جوان – روزهای آخر نوامبر است. تقویم مسیحی نشان می‌دهد از سال پرماجرای ۲۰۲۵، تنها یک ماه دیگر باقی مانده است. شاید یکی از موهبت‌های تقویم مسیحی این باشد که با ورق زدن برگه‌هایی که در سربرگ آن نام‌های نوامبر و دسامبر به چشم می‌خورد، به جای افسوس برای سال و عمری که گذشت، لبخند‌ روی صورت‌ها نقش ببندد چرا‌که اصلی‌ترین اعیاد، جشن‌ها و مناسبت‌ها برای آمریکایی‌ها در این دوماه گنجانده شده‌اند.

 روز شکرگزاری، روز نعمات الهی

هر ساله چهارمین پنجشنبه ماه نوامبر در آمریکا موسوم به روز شکرگزاری و تعطیل رسمی است. علت نام‌گذاری این روز در اصل جشن و شکرگزاری پایان دروی محصولات کشاورزی بوده ‌ و به نوعی یک جشن و آیین مذهبی به شمار می‌رود و از این رو در آمریکا بسیار روز مهمی است.

جورج واشنگتن، اولین رئیس‌جمهور و اولین فردی بود که روز شکرگزاری را وارد تقویم رسمی آمریکا کرد. او روز ۲۶ نوامبر را روز شکرگزاری نامید اما در ادامه برای آنکه یک روز ثابت در ماه نوامبر به نام روز شکرگزاری ثبت شود تصمیم گرفته شد تا آخرین پنجشنبه ماه نوامبر روز شکرگزاری نام گیرد.

بوقلمون، پرنده بومی آمریکای شمالی است و از این رو آمریکایی‌ها و کانادایی‌ها در روز شکرگزاری دور یک میز جمع می‌شوند و ضمن خوردن یک یا چند بوقلمون بریان، خداوند را به خاطر نعمات و طعامی که به آن‌ها عطا کرده است، شکر می‌کنند. روز شکرگزاری روزی طولانی است و گاهی اوقات به طلوع آفتاب در روز جمعه نیز متصل می‌شود. مرسوم است افراد حاضر بر‌سر میز پس از اتمام غذای‌شان، استخوان‌های باقی مانده از بوقلمون را برداشته و با شکستن آن در دستان‌شان برای سال پیش روی خود آرزوهای بزرگ را زمزمه کنند.

سپس از سر میز بلند شده و پیژامه و لباس راحت می‌پوشند و تا صبح مشغول بازی، تماشای فیلم‌های مفرح و انداختن عکس‌های یادگاری می‌شوند. البته مراسم روز شکرگزاری هم مانند تمام آیین‌ها و رسوم قدیمی سیر تکوینی خود را پیموده ‌ و امروز برخی تغییرات در برگزاری آن ایجاد شده است. برای مثال برخی از بزرگترهای خانه در این روز برای شیرین‌تر کردن اوقات مهمانان، هدایایی را برای آن‌ها در نظر گرفته‌اند که معمولا پس از شکستن استخوان‌های بوقلمون به آن‌ها اهدا می‌کنند.

جالب است بدانید بر اساس آمار اخیر حدود ۹۴ درصد آمریکایی‌ها روز شکرگزاری را جشن می‌گیرند و قرار است ۴۶ میلیون بوقلمون در این روز برای تدارک غذای جشن بریان شوند. جالب‌تر اینکه، اولین شکرگزاری در سال ۱۶۲۱ سه روز طول کشید و شامل غذاهایی مانند گوزن و ذرت بود، نه سیب‌زمینی یا کرنبری‌ که نشان‌دهنده تکامل این جشن از ریشه‌های بومی و مهاجر به رسومی امروزی است. همچنین، با افزایش گرایش به رژیم‌های گیاهی، در سال ۲۰۲۵ بیش از ۲۰درصد خانواده‌ها از جایگزین‌های گیاهی بوقلمون استفاده می‌کنند‌ که این روند را به سمت پایداری بیشتر سوق می‌دهد.

رسم دیگری که مخصوص این روز است، سنت «بخشش بوقلمون» توسط رئیس‌جمهور آمریکاست؛ از سال ۱۹۶۰، هر ساله دو بوقلمون از کشتارگاه نجات یافته و به مزرعه‌ای در ویرجینیا فرستاده می‌شوند تا نمادی از بخشش، رحمت، زندگی و شکرگزاری باشند. یکی از سنت‌های فراموش‌نشدنی، رژه مِیسی است که از سال ۱۹۲۴ آغاز شده و در سال ۲۰۲۵ با بالن‌های غول‌پیکر مانند اسنیچی و مینیون‌ها، میلیون‌ها بیننده را سرگرم می‌کند و نمادی از شادی خانوادگی پاییزی به شمار می‌رود.

 جمعه سیاه، روز رونق و برکت

آمریکایی‌ها جمعه‌ای را که اولین روز پس از جشن شکرگزاری است روز «جمعه سیاه» نام‌گذاری کرده‌اند. این روز شلوغ‌ترین روز مغازه‌ها، مراکز خرید و فروشگاه‌های زنجیره‌ای در آمریکاست. البته فروشگاه‌های آنلاین نیز در این روز پرترافیک‌ترین تراکنش‌های مالی خود را تجربه می‌کنند. به اعتقاد آمریکایی‌ها تا پیش از روز شکرگزاری دخل و خرج کسب و کارها در وضعیت متزلزل و قرمز قرار دارد و از اولین روز پس از روز شکرگزاری و به یمن لطف و نظر پروردگار، رونق و برکت به دخل و خرج‌ کسب و کارها باز‌می‌گردد و آن‌ها را از وضعیت متزلزل قرمز به وضعیت ثبات «سیاه» می‌رساند.

از این رو برای حضور حداکثری و کشاندن مردم پای صندوق فروشگاه‌ها که به معنای رونق و برکت حقیقی کسب و کارهاست، در این روز تمامی فروشگاه‌های حقیقی یا مجازی، تخفیف‌های ویژه‌ای به خریداران محصولات خود اعطا می‌کنند. در اعتقاد افراد دیندار و مذهبی آمریکا که اغلب افراد ثروتمندی نیز هستند، پول دریافت شده در روز جمعه سیاه از مردم که به دلیل تخفیف‌های ویژه توام با رضایت قلبی آن‌هاست در نهایت به سودی بزرگ در روزهای و ماه‌های آتی بدل خواهد شد.

شاید این سوال به ذهن‌ها متبادر شود که چرا آمریکایی‌ها برای توصیف وضعیت ثبات اقتصادی که با رونق و برکت عجین شده است، رنگ سیاه را انتخاب کردند. در توضیح باید اشاره کرد که انتخاب این رنگ، ارجاعی به تکیه‌کلام یک افسر پلیس فیلادلفیایی در سال ۱۹۶۰ است. این افسر پلیس برای توصیف ازدحام ساکنان تهیدست حومه شهر که برای خرید کالای ارزان به مغازه‌های مرکز شهر هجوم بردند و سبب برهم خوردن نظم مغازه‌ها و خیابان‌های اطراف شدند از عبارت «جمعه سیاه» استفاده کرد. 

منبع: روزنامه هفت صبح