به گزارش همشهری آنلاین در این مطالعه، دانشمندان با استفاده از یک مدل آبوهوایی با وضوح بسیار بالا، بررسی کردهاند که چگونه گرمتر شدن اقیانوس آرام و افزایش گازهای گلخانهای، میتواند چرخهی النینو ـ لانینا را دچار دگرگونی اساسی کند. یافتههای آنها نشان میدهد که این چرخه با عبور از یک نقطهی واژگونی اقلیمی به سمت رفتاری منظمتر اما شدیدتر حرکت میکند.
طبق این مدل، النینو که امروز دورههای نامنظم و پیشبینیناپذیر دارد، در آینده هر ۲ تا ۵ سال یکبار با قدرت بیشتر رخ خواهد داد. این نوسانهای قوی باعث بارشهای بسیار سنگین در برخی مناطق و خشکسالی شدید در نقاط دیگر میشود. به بیان دیگر، جهان نه به سمت افزایش بارندگی یا کاهش آن بهطور ثابت، بلکه به سمت نوسانهای افراطی پیش میرود.
بهطور خاص، این تغییرات میتواند اروپای غربی، جنوب آمریکا و بخشهایی از آسیا را با بارشهای سیلابی و زمستانهای پربارش روبهرو کند. در مقابل، برخی نواحی آفریقا و جنوب آسیا با کمبارشی، تنش آبی و خشکسالی طولانیتر مواجه خواهند شد. این وضعیت همان چیزی است که پژوهشگران آن را «شلاق هیدروکلایمت» (Hydroclimate Whiplash) مینامند؛ پدیدهای که در آن اقلیم بین خشکسالی و سیلاب با سرعت بالا نوسان میکند و برنامهریزی منابع آب را برای دولتها و شهرها دشوارتر از همیشه میسازد.
محققان معتقدند که هرچند این «منظمتر شدن» میتواند پیشبینیپذیری بهتری برای فصلهای بارندگی و خشکسالی فراهم کند، اما شدت و گستردگی اثرات آن ممکن است بحرانهای آبی را در مقیاس جهانی تشدید کند. به گفتهی پژوهشگران، مدیریت آب، کشاورزی، سدسازی و هشدارهای سیل باید خود را برای دورانی با بارشهای خشن و کمبارشیهای ناگهانی آماده کنند.

ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0